با وجود احترام بي پايان به مردم عام عربستان سعودي و ايران ، رژيم هاي شيخي ، آخندي ظالم و سراپا دروغ هردو كشورقابل نفرت اند.
افغانستان ، ايران، و عربستان همسايه هاي يك ديگر اند.
هردو كشور ايران و عربستان كشور هاي خودكفا، سروتمند و از نگاه نظامي داراي ظرفيت و قوت قابل غور و قابل حساب در منطقه اند.
افغانستان يك كشور غريب ، بيچاره، دربدر و محتاج كه در اثر بيش از سه دهه جنگ و خون ريزي و تجاوز تقريبا همه دارو ندار اش را از دست داده است.
و فعلا مشكلات دروني، با مردم مريض رواني اش دنيا را به زانو در آورده است.
ايران همسايه ي كه سرحد مشترك و فرهنگ مشترك با افغانستان دارد.
عربستان همسايه دست سوم كه نه سرحد مشترك و نه فرهنگ مشترك با افغانستان دارد حتي اسلام عربستان سعودي خصوصا خاندان آلِ سعود مبني بر وهابيت است كه نه براي أهل تسنن و نه براي أهل تشيعه قابل قبول نيست.
اتفاقا رژيم هاي هردو كشور ايران و عربستان دوست مردم افغانستان نبوده و حتي به ويراني اين كشور به شكل علني آن دست دارند.
حالا منازعه و جنگ نيابتي بين عربستان و ايران در يمن در حال شعله ورشدن است.
متاسفانه افغانستان كشوريكه چندين دهه جنگ آنرا به كشور مصرفي، غريب و بيچاره و احتياج و دست به دامان كشور هاي خارجي تبديل كرده ، نه در موقفي قرار دارد كه طرف واقع شود، نه ميتواند و نه بايد طرف ايران و نه عربستان را بگيرد. افغانستان بايد سراش را در گريبان اش كرده با بي طرفي كامل مصروف حل منازعات دروني خوداش كه تقريبا همه مردم اش باهم دشمني دارند، مشكلات اقتصادي ، زير بنائي ، تعليم و تربيه مردم اش، پيدا كردن نان، خانه و كار و بلاخره براي قوي شدن و بيشرف مردم اش شود. سياست منفعل را با مردم مريض و زخمي، جيب خالي، و شكم گرسنه نميشود از بين برد اول بايد قوي شد بعد سياست بازي كرد.
اين سياست هاي احساساتي و طرف واقع شدن ها افغانستان را به اين حالت گدايي رساند و حالا در چنين شرايط حساس به نابودي خواهد كشاند.
به گفته هموطنان هزاره ما ” اول تميز كو تميز كو بعد گميز كو” يا اول كندو را پر ارزن كن بعد فكر زن كن”.