آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

رسوایی حکومت در برگزاری انتخابات پارلمانی

 

حکومت افغانستان و کمیسیون انتخابات در یک سال گذشته بار ها تاکید ورزید که در 28 میزان انتخابات همه شمول و دور از مشکلات متفاوت برگزار می کند.

این کمیسیون همچنان در یک هفته گذشته از انتقال مواد اساس انتخاباتی و کارمندان نیز اطمینان داده بود اما 28 میزان شاهد رسوایی حکومت و کمیسیون انتخابات در برگزاری انتخابات پارلمانی شد.

با آغاز انتخابات پارلمانی در ساعت هفت صبح درب هزاران محل انتخاباتی بسته ماند و نگرانی ها از چالش های کلان در برابر این پروسه آغاز شده که از عمده ترین آن عبارت است :   تاخیر در آغاز انتخابات در برخی مراکز، کند بودن روند ثبت نام  ، فرستاده شدن اوراق یک ولایت به ولایت دیگر ، کار نکردن بایومتریک در برخی مراکز،  نبود ناظرین در برخی مراکز ، مداخله زورمندان در حاشیه های مراکز، وجود تصاویر نامزدان در نزدیک های مراکز،  کمبود کارمندان در برخی مراکز و نگران کننده تر از همه ادعا به پر شدن صندوق ها آنهم در برخی محلات انتخاباتی شهر کابل .

این وضعیت نشان میدهد که حکومت افغانستان در کنار برنامه های دیگر اش در این پروسه نیز نا کام شده و توان مدیریت برنامه های ملی را ندارد.

عصر روز شنبه کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی نیز در یک کنفرانس خبری و خوانش یک اعلامیه نگرانی جدی اش را در مورد انتخابات پارلمانی ابراز کرد.

علی رضا روحانی سخنگوی کمیسیون رسیدگی به شکایات انتخاباتی گفت : برگزاری انتخابات شفاف و به زمان مسوولیت حکومت و کمیسیون انتخابات است ، وی هشدار داد که کوتاهی های که در برگزاری انتخابات صورت گرفته آینده این پروسه را با خطر مواجه کرده است.

کمیسیون شکایات رهبری ضعیف را عامل اصلی این چالش ها دانسته و تاکید ورزید که پیش از برگزاری انتخابات بار ها از وضعیت به وجود آمده امروز هشدار داده بودند اما کسی در حکومت و کمیسیون انتخابات گوش نداد.

این در حالیست که شماری از جریان های سیاسی نیز از وضعیت به وجود آمده در یک ماه گذشته گوش زد کرده بودند طوری که در سند استعفای حنیف اتمر مشاور پیشین شورای امنیت نیز نگاشته شده بود ، دید متفاوت در داخل نظام حکومتی در مورد برگزاری انتخابات وجود نداشت.

اقای اتمر گفته بود که باید انتخابات پارلمانی و بعدآ انتخابات ریاست جمهوری با برنامه منظم که همه ارکان حکومتی و تفاهم نظر داشته باشند و دید نهاد های ناظر و جریان های سیاسی در آن دخیل باشد برگزار شود . وی همچنان به برگزاری انتخابات شفاف ، دور از تقلب و همه شمول تاکید کرده و از وضعیت به وجود آمده هشدار داده بود.

اکنون مشاهده می شود که در پروسه انتخابات رییس جمهور غنی و رهبری کمیسیون انتخابات به این هشدار ها بی تفاوت بوده و هیچ  توجهی نکرده است.

اگر حکومت در شش ماه گذشته که در تلاش آمادگی ها برای انتخابات بود دیدگاه ها را در نظر می گرفت امروز شاهد رسوایی حکومت و کمیسیون انتخابات نمی بودیم و انتخابات پارلمانی که هویت ملی افغان ها است به خوبی برگزار میشد.

ناتوانی حکومت امروز شنبه سبب شد تا هزاران شهروند کشور ساعت ها در کنار درب مراکز رای دهی انتظار بمانند و در نهایت برای آنها پاسخ نه داده شده و به روز یک شنبه انتظار بمانند که این یک نوع شرم ساری به بدنه نظام کشور است.

اکنون امتحان کلان دیگر در برابر حکومت و کمیسیون انتخابات قرار دارد که آن برگزاری انتخابات ریاست جمهور در بهار سال آینده است .

اگر حکومت از اکنون برای تغیر رهبری کمیسیون انتخابات و برنامه های اثرگذار طرح های را روی دست نگیرد وضعیت انتخابات ریاست جمهور بحرانی تر از انتخابات پارلمانی خواهد بود .

بحث دیگر اعتماد از دست رفته مردم که در انتخابات 2014 و اکنون صورت گرفت انتخابات ریاست جمهوری را با چالش کلان تر مواجه خواهد ساخت که مسوولیت حکومت است تا در این زمینه اقدام جدی کند در غیر آینده دموکراسی و ثبات سیاسی افغانستان در لبه سقوط مواجه خواهد شد که پاسخ آنرا رییس جمهور غنی خواهد داد و تاریخ نیز در این مورد با خط سیاه نقش خواهد شد.

 

 

زاهد شاداب