چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

حق باشد بر زبانم

امین االله مفکر امینی             2025-05-10! تــا اخـــــرین نفس، حرفی حق باشد بر…

     طالبان از قطع انترنت چه می خواستند و چه می…

     نوشته ی : اسماعیل فروغی      طالبان درچهارسال گذشته درپهلوی سایراقدامات نابخردانه…

شورش دهقانی محصول رفرم مسیحیت بود

Thomas Müntzer (1490-1525) آرام بختیاری توماس مونستر اعدام شد، مارتین لوتر رهبر…

صف بندی های  تازه در قلب آسیا و بازخوانی جایگاۀ…

نویسنده: مهرالدین مشید بازتعریف جایگاه افغانستان؛ از رقابت نوین امریکا و…

نقش اساسنامه در زندگی و فعالیت حزبی

نور محمد غفوری  در مقالهٔ پیشین تحت عنوان «اساسنامهٔ حزب چیست…

هموطن، آزرده نه شو!

رژیم فعلی در وجود حاکمیت طالبان با همه قید و…

قطع انترنت هدایت به طالب است، نه صلاحیت طالب

هیچ خطری در جهان خطرناک‌‌تر از خطر خودِ‌ آمریکا برای…

در بارۀ جشن مهرگان

سلیمان "راوش" بر طبق آیه های شاهنامه فردوسی شخصیت مهرگان زادۀ…

بگرام؛ خط سرخ طالبان یا ابزاری برای بازی های سیاسی،…

نویسنده: مهرالدین مشید پایگاۀ بگرام و بازگشت آن در مرکز معادله…

نامه‌ی سرگشاده‌یی عنوانی سرمنشی ملل متحد

اولویت فلسطین، به رسمیت شناسی روی کاغذ نی‌ست محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب…

«
»

در عالم صد سالگی !

هنری کیسینجر وزیر خارجه پیشین آمریکا در آستانه 100 سالگی هشدار داد که واشینگتن و پکن باید مرزی را برای رویارویی‌های خود در نظر بگیرند زیرا در غیر این صورت، جهان خود را در برابر شرایط مشابهی خواهد یافت که منجر به شعله‌ور شدن جنگ جهانی اول گردید… 

منظور از شرایط مشابه منجر به جنگ جهانی اول چیست ؟ مثلا آب انگور در شرایط و زمان مشخصی تبدیل به شراب میشود از زمانبندی مشخصی عبور کند دیگر شراب نمیشود در شرایط سرکه شدن قرار میگیرد … و شما با هیچ ترفندی نمیتوانی سرکه را تبدیل به شراب کنی . 

نه پدر جان . زمان عوض شده و بالطبع شرایط هم مثل قبل نیست . حکومت اسلامی در خاورمیانه آخرین میخ تابوت خاورمیانه قدیم ، آخرین نظر واقعی کسینجر بود . به نظر من زیاد روی حس سیاسی سابق خودت حساب نکن . هیچ خبری از جنگ نیست . چین هم مثل بقیه رقبا مشغول لقمه زدن است . بعد از پایان جنگ سرد منتظر هیچ جنگ جدی نباشید . ولی رقابت تا اندازه درگیریهای ارمنستان و آذربایجان خواهیم داشت . در بین قدرتهای موجود با یک نسخه سرمایه داری کره زمین ، اساسا جنگی در تصور نیست … 

شرایط دوران جنگ سرد تشابهی با امروز ندارد . در زمان جنگ جهانی اول 2 قطب و قدرت اصلی وجود داشت که در کشاکش بین آنها مسائل سیاسی به نفع یکی از طرفین رقم میخورد . قطب مثلا کمونیستی عمدتا مدافع بود. سابقه تهاجم مثل افغانستان اگر جایی هست من یادم نمیاید هر چند همان تهاجم هم درذات خودش نوعی تدافع بود . 

 اینها در دفاع و تهاجم با هم معنی میگرفتند و ادامه میدادند . حالا قطب دومی وجود ندارد . ولی رقبا زیاد هستند و این رقبا قوانین بازی را میدانند . حالا قطب غالب کره زمین یعنی کاپیتالیسم خودش برای خودش بلوا و دشمن مثل داعش میسازد و با طرحهای خودش میجنگد . از حکومت اسلامی دفاع میکند و پول نقد میدهد تا سیستم سرپا بماند و همزمان با او مثلا در تضاد است . تفاوت اصلی در زمان جنک سرد و شرایط امروز همین است . 

ظاهرا دولت آمریکا 17 برابر قدرت همه جانبه نسبت به چین دارد . ولی به نظر من در قرن 21 اساسا و صرفا روی توان نظامی نمیشود حساب کرد . استفاده از مصالح جدید دربافت ساخت و سازهای جدید موضوعی است که غرب هنوز تمایلی به آن ندارد و این یعنی قدرت … والا با همان قوانین قرن پیش بخواهد قرن 21 را هم نقشه اش را بریزد ، قانونمندی ندارد و به |آن میگویند خرمرندی … چند قدمی البته میروند ولی نهایتا حضرات بورژوا میسابند به الک . 

اگر جی پی اس بدانند ، میدانند که هر خط و خیابان جدیدی باید به روز رسانی شود . نمیشود برای جهانی شدن از ساختارهای مافیایی کهنه مثل ولایت فقیه حمایت کند و همزمان دشمنی تقلبی و ساختگی به جهان نشان بدهد که با او در جنگ است تا بتواند سیاستهای خودش را توجیه کند . 

نه چین دشمن آمریکاست و نه هیچ قدرتی دیگر … یعنی در قرن 21 دشمنی به شکل سابق دیگرموضوعییت ندارد . شروع قرن 21 پایان قطب بندی ها و دشمنی های قرن 20 است حالا تنها دشمن بشر خودش است که با رفتار و کردار و اقنصادش زمین را به گورستان خودش تبدیل میکند . 

ولی ظاهرا غرب با نسخه اقتصادی خودش برای کمیود دیالتیکی خودش همیشه به یک دشمن فرضی نیاز دارند و این فعلا به عهده حکومت اسلامی در ایران است که هم توسط کاخ سفید کردیت سیاسی دارد و هم از طرف همان کاخ سفید تهدیدی جهانی معرفی میشود ! 

نتیجه : حکومت اسلامی ایران در رعایت قوانین بازی خون بین حکام ودیزاین صحنه منتظر نتیجه انتخابات آمریکاست . آمریکا اساسا نیازی ندارد منتظر چیزی باشد فقط این صحنه عوام فریبی انتخابات را باید اجرا کند . در هر صورت مسائل استراتزیک مثل ایران ربطی به نتیجه انتخابات آمریکا ندارد . ترامپ در کاخ سفید میماند دلار به مرزهای 50 هزار خواهد رسید . چه ترامپ بماند و چه هر خری دیگر بیاید ، خط بیرون کردن سیستم ولایت فقیه از پیله دینی و مافیایی در متن خاورمیانه جدید در مسیر برجام یک “باید” است . فقط زمانش را حاکمان ایران مستمر به تاخیر میاندازند و قیمت هر تاخیری را مردم باید بدهند . 

کلام آخر : اینکه هرملتی لایق همان حکومتی است که دارد … غلط نیست . افراد و جوامع ظرفییت و درک و فهم مسائل را به همان اندازه که دارند برایش تلاش هم میکنند . شاید فرهنگ خوبی نیست ولی واقعییت همین است . به قول اکبر آقا اسمش بازی نیست اسمش تاریخ است . من مخالف نیستم فعلا که تاریخ ایران را ملا باید بنویسد و تاریخ افغانستان را طالبان . اما آنچه که در بالا بین حکام میگذرد و من اسمش را بازی میگذارم بازی خونینی که قیمتش را فقط مردم میدهند … دلیل دارد . درست است حاکم کردن این حجم از بی شعوری هم بخشی از طراحی غرب است ، بی شعور ودیندار که باشی فرقی نمیکند بالاخره یک شعور بالاتری برای ذهنتان مهندسی و برنامه ریزی میکند که کدام شارلاتان سوار شود… 

ولی از نظر من سهم و نقش حاکمان همیشه در ردیف اول است چون ابزار و امکانات دستش است !