نام “جین آستین” برای کسانی که اهل کتاب و کتاب خوانی باشند، نام آشنایی است. این نویسنده زن انگلیسی که کتاب هایش محبوب قلب دختران و زنان جوان در دوره های مختلف بوده است، همیشه از آرزوهای پاک دختران و امیدهای شان می نوشت و به همین خاطر در سراسر دنیا مخاطبان زیادی پیدا کرد. رهبر معظم انقلاب نیز به گفته خودشان، تمام آثار این نویسنده محبوب را خوانده است.

 

 

دختران طبقه متوسط قهرمانند

 

جین آستین در دسامبر سال ۱۷۷۵ در همپشایر انگلستان به دنیا آمد. پدرش کشیش بود و خانواده او شامل هفت خواهر و برادر می شد. خانواده جین از نظر مالی از قشر متوسط آن جامعه به حساب می آمدند.

جین، از همان دوران کودکی دختر سرزنده و خوش ‌مشربی بود، با این حال تنها کسی که در خانواده واقعأ به او نزدیک بود، خواهر بزرگش “کاساندرا” بود.

 

جین آستین نقش اول‌ داستان‌هایش را نه از بین مردم بینوا و فقیر انتخاب می‌ کرد، نه از بین اشراف، بارون‌ها و کنت‌ها. نقش‌های اول در کتاب‌های او، از طبقه متوسط‌ بودند. این قهرمانان همیشه دختران امیدوار نجیب و پرشوری بودند که سعی می‌ کردند خودشان را به وسیله یک ازدواج خوب از طبقه متوسط‌ بالا بکشند و به اشراف برسند.
در رمان‌های جین آستین از تغییرات تصادفی و ناگهانی خبری نیست. مثلأ این که به یک نفر ناگهان ارث هنگفتی از فامیلی که از وجودش خبر هم نداشته برسد، وجود ندارد و شخصیت ها با آن چیزی که دارند یا می توانند کسب کنند معامله می کنند.

سوژه هایی از زندگی اطرافیان

 

علاقه به نویسندگی از همان دوران کودکی در جین شکل گرفت و تا زمانی که دست به قلم ببرد، مدام سوژه هایش را از مردم اطرافش انتخاب می کرد و در ذهنش پرورش می داد. یکی از جالب ترین نکاتی که در رمان های جین آستین وجود دارد، این مطلب است که سوژه هیچ ‌کدام از رمان‌های او، اتفاق‌های سیاسی یا موضوع‌هایی که به نوعی مردانه محسوب می‌ شوند، نیست.
جین آستین همان طور که قبلأ هم گفتیم سوژه ها و شخصیت هایش را در مردم اطرافش پیدا می کرد و خودش را به چیزها و جاهایی که شخصأ دیده و با آن آشنا بود (تقریبأ جنوب انگلستان) محدود می ‌کرد و هرگز در مورد چیزهایی که لمس نکرده بود یا جاهایی که نرفته بود، نمی نوشت.

نویسنده ای اخلاق گرا و رمانتیک

 

اخلاق و رعایت حرمت ها در زمانی که جین آستین نوشتن رمان هایش را شروع کرد در بین روشنفکران آن روزگار فراموش شده بود، ولی در بین مردم عام جامعه همچنان ارزشمند محسوب می شد، به خاطر همین در آن زمان نویسنده هایی که برخی خطوط قرمز را می شکستند و از حدود جامعه سنتی و مذهبی خود خارج می شدند، افزایش پیدا کرد اما جین آستین از آن دسته نویسنده ها نبود.

 

در زمان جین آستین بسیاری از اصول جوانمردی، اخلاق، روابط خانوادگی طبعأ با پیشرفت بورژوازی از بین رفته بود و نویسنده های سبک رمانتیک به این اعتقاد داشتند که باید بدون یک سری قید و بند ها نوشت و بر اساس همین تفکر هم می نوشتند؛ ولی نویسنده ای مثل جین آستین در همان زمان سعی می کرد روی رؤیاهای همیشگی دختران دم بخت یعنی یک ازدواج مناسب تمرکز کند و از رفتن به سمت و سوهای مدرن خودداری می کرد.

نویسنده ای حرفه ای و امیدوار

 

جین آستین شاید اولین رئالیست به مفهوم جدید کلمه در آن دوران باشد، گرچه خیلی از منتقدین او را رمانتیک می دانند، چرا که تصویری واقعی ولی در عین حال عاشقانه از روزگار خودش را به تصویر می کشید، ولی سبک نوشتاری او و توصیفاتش از طرز زندگی شخصیت های داستانش، از آستین یک واقعگرا و در عین حال نویسنده ای امیدوار ساخته است.

پس از آستین، بسیاری از منتقدین ادبی اعم از سنتی و مدرن، مارکسیست، فمینیست، مکاتب پست مدرن، همه از رمان های جین آستین به عنوان مواد و مصالح تئوری های خودشان استفاده کردند.

از نظر هنر نویسندگی و مهارت در روایت هم بعد از دویست سال هنوز جین آستین در صف اول ایستاده است. استفاده از عناصر و اجزای روایت کلاسیک، هنر داستانگویی، هنر بسط مطالب و بسیاری از عناصر دیگر که به عنوان عناصر داستان از آنها اسم می بریم در حد پختگی در آثار جین آستین دیده می شود و همین مطلب باعث می شود تا جین آستین تنها یک نویسنده کتاب های صرفأ عاشقانه نباشد.