به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

«
»

د چین-طالبانو خبرې؛ د افغان حکومت هڅو نتیجه ورکړې؟

نظرمحمد مطمئن

لیـکوال او شــناند

تر اوسه چین او طالبانو د لیدنې – کتنې خبره نه ده تایید کړي، يواځي د يو راپور په حد کې خبره ده چې پاکستاني رسنیو ورکړی دی.

له چین سره ډیر مخکې هم د طالبانو لیدنه شوې وه، چې بیا وروسته امریکا له چین څخه له طالبانو سره د خبرو سپیناوی وغوښت، چین ځکه انکار ونه شو کړلای چې له امریکا سره شواهد ؤ، په هغه ناسته کې چې د طالبانو او چین دولتي خلکو ترمنځ شوې وه د امریکا يو افغان جاسوس هم ګډون درلود، هغه وخت کې د طالبانو د قطر دفتر هم نه و.

اوس چې د طالبانو د قطر دفتر سیاسي کارونه مخکې وړي، هغوئ په تیرو دریو کلونو کې له ډیرو هیوادونو سره لیدني کړي دي، طالبان عادت نه لري چې خپلې کړني له وخت څخه مخکې ښکاره کړي، هغوئ د افغان دولت د سولې شورا، کرزي صاحب او ولسمشر اشرف غني  په ډول نه غواړي چې خلکو ته تشې خبرې وکړي، کله چې عمل وکړي او نتیجه ولري بیا يې ممکن ښکاره کړي.

مثلا طالبانو په ډیر پټ ډول سره وکولای شول په جرمني کې د جرمنیانو او ځینې نورو مهمو هیوادونو له استازو سره د دویم بن کانفرانس نه لږ مخکې لیدنه وکړي، افغان حکومت پري خبر هم نه ؤ.

په جاپان کې د دوشیشا پوهنتون کې په کانفرانس کې طالبانو ګډون وکړ او له هغه وروسته يې په فرانسه کې په ورته نړیوال کانفرانس کې ګډون وکړ، خپل نظریات او خپلې غوښتنې يې د دغو کانفرانسونو له لاري امریکا، ملګرو ملتونو، نړۍ او ذیدخله ډلو ته ورسولي.

که طالبانو له چینايي حکومتي کسانو سره لیدنه کړي وي او د چین حکومت بلنه ورکړی وي، دا د طالبان بله لویه لاسته راوړنه ده، چې له چین سره په پټه د طالبانو لیدنه به شوې وي او افغان حکومت که پري خبر شوی وای نو د دي لیدني خنډ به جوړشوی وای، لکه چې د ترکمنستان کانفرانس کرزي مخامخ وننګاوی او سبوتاژ يې کړ.

دغه ډول سفرونه تر ډیره د افغان حکومت خوښه او ناخوښه نه غواړي، افغان حکومت ډیر کمزوری دی، نه شي کولای چې له قوي چین نه وغواړي چې طالبانو سره ناسته وکړئ او يا هغوئ منع کړي، هو د خواهش تر حده سمه خبره ده.

پاکستاني رسنيو راپور ورکړی چې د طالبانو او چین تر منځ لیدنه په تیر نومبر ۲۰۱۴ کې شوې، یعني يوه میاشت مخکې. معلومیږي چې د پاکستان هیواد هم په جریان کې نه ؤ، پاکستان او افغانستان دواړه هڅه کوي چې د طالبانو په سفرونو او له نورو هیوادونو سره ناستو باندي خبر وي، مګر فکر کيږي چې طالبان توانیدلي دي چې دغه ډول مهمې ناستي د یادو هیوادونو په ناخبري کې پر مخ يوسي او حتمي ده چې په دغه ډول پټو او مهمو ناستو پاکستان او افغانستان دواړه خفه کيږي، پاکستان دا کریډیټ له لاسه ورکوي چې پر طالبانو تاثیر لري او طالبان د سولې خبرو ته اړوېستلای شي، افغان حکومت ځکه خفه کيږي چې د طالبانو دعوت کول مهمو هیوادونو ته په خپله طالبانو ته د بلونکو هیوادونو له خوا په ارزښت قایلیدل او يو ډول دغه ډله په نیمه رسميت پېژندل يې ګڼي.

که طالبانو او چین تر منځ لیدنه او ناسته شوې وي، ممکن چې امریکا به د چین له خوا  څخه ترلیدني مخکې يواځي دومره په جریان کې لویدلی وي چې دوی د طالبانو استازو ته بلنه ورکوي، ولي د ناستي اړوند او د پریکړو ټکي به په هیڅ صورت سره مهمي او پټ يې له امریکا سره چین نه وي شریک کړي.

د اکټوبر پر ۲۸مه ۲۰۱۴ ولسمشر اشرف غني چین ته څلور ورځي  سفر درلود، د نومبر په لومړۍ نیټه يې په کابل کې د چین سفر اړوند مطبوعاتي کنفرانس ورکړ، دا رنګه د ډسمبر پر ۲۷مه يې بیا ځل د چین له ولسمشر سره لنډه لیدنه درلودله،  ځینې کسان وايي چې د ولسمشر اشرف غني په غوښتنه چین طالبانو سره خبرې کړي، او د اشرف غني د دوو سفرونو مثبت ارزونه همداښيي.

زما د معلوماتو او تجربې نه دغه ډول سفرونه چې طالبان يې بهرنیو هیوادونو ته وکړي، حد اقل درې نه تر شپږ میاشتي يې ترتیبات، د مجلس اجنډا، مجلس ته تیاری، د طالبانو د استازو پر سر هوکړه او بیا د هغه هیواد ویزه او هلته  ننوتلو اجازه همدومره وخت ته اړتیا لري، ځکه د طالبانو پر تګ راتګ لا هم بندیزونه شته.

که درې میاشتي او یا شپږ میاشتي مخکې د چین او طالبانو تر منځ د دغسي يوه مجلس او سفر خبره شوې وي بیا نو دغه لیدنه د اشرف غنی له تګ او د هغه د سولې هڅو سره نه شي يوځای کيدلای.

چین ته که د طالبانو تګ شوی وي نو ممکن طالبانو خپل نظریات او په راتلونکې کې د چین سره د ښو اړیکو اړوند دا ډول د چین تشویشونه لیري کول، په ځانګړې ډول د یغور مسلمانانو اړوند، همدغه مسئلي به بحث شوې وي، نه يواځي دا چې له چین سره؛ فکر کوم طالبانو به همداسي نورې لیدني هم کړي وي او د ډیرو هغو هیوادونو چې د طالبانو بیا واک ته رسیدلو او راتګ څخه تشویش لري، طالبانو به هڅه کړي وي چې د دغو هیوادونو تشویشونه لیري کړي،  همدا ډول ګڼ شمیر هیوادونه هم هڅې کوي چې له طالبانو سره له نږدې وويني، د خپلو هیوادونو غوښتنې،  تشویشونه او د طالبانو اړوند د دوی د حکومتونو تګلاره ورته روښانه کړي، داسي فکر کیږي چې د ځینو اروپايي، اسیايي او سیمه ییزو هیوادونو تشویشونه تر ممکنه حده طالبانو کم کړي دي.

داچې چین سره د طالبانو خبرې د افغان حکومت د سولې پورې ځیني کسان اړوند ګڼي، زما د معلوماتو له مخي د طالبانو اوسنی دریځ د امنيتې تړون له لاسلیک وروسته دا دی چې له افغان حکومت سره به خبرې ونه کړي، دا که هیوادونه، ډلې او يا هر څوک فشارونه پري راوړي، دوی به له اوسني کمزوري افغان حکومت سره خبرو ته زړه ښه نه کړي.

افغان حکومت ته په کار ده چې د سولې په ريښتونې لار پسي څراغ واخلي، د بهرنیانو وتل، داچې تر هر نامه لاندي امریکا او ناټو پوځونه تر هرنامه لاندي په هیواد کې پاتې کيږي، د سولې پروسه ځنډمنه او ستونزمنه کوي، افغان حکومت ته په کار ده چې د امنيتي تړون په اړه تجدید نظر او د خپل ولس د وژني او بندي کولو څخه لاس په سر شي.

په هیواد کې دننه او بهر ډیری پوهو افغانانو له طالبانو څخه همدا غوښتنه وه چې نړيوالو سره مخامخ خپل نظریات تبادله کړي، د نړيوالو تشویشونه د دوي په اړه لیري کړی او د نړيوالو ناحل شويو پوښتنو ته مخامخ ځواب و وايي او دغه ډول ناستي او مجسلونه افغان پوهان د طالبانو يوه لویه سياسي لاسته راوړنه ګڼي.