تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

د پاکستان د لېونتوب چاره څه ده؟


دوه اویا کاله کیږي،چې د پاکستان په نوم یوه سرطاني غده د نړۍ پر بدن را ښکاره شوې ده.
د نړۍ د نورو هېوادونو په ډله کې د دې سرطانې غدې له شاملېدو وروسته په افغانستان کې د پاکستان له لوري پر جنجالي کرښه(ډیورنډ) او د افغانستان په ځينو سویلي ولایتونو په سلګونو ځله تېری شوی او له صفرې نقطې څخه دېخوا یې د افغانستان د ننه؛ په سلګونو کیلومټره ځمکه لاندې کړې. سره له دې چې افغان دولت د امریکا په شمول له ناټو تړون او د نړۍ له نورو لسګونو هېوادونو سره ستراتیژیک، امنیتي او دفاعي تړونونه لري،خو بیاهم نه د امریکا او نه د ناټو ځواکونو لخوا د پاکستان د دغو ښکاره تیریو په مقابل کې د افغانستان ننګه کړې او نه يي په ملګرو ملتونو کې په اړه کوم قانوني اقدام شوي دی.

پاکستان تل په افغانستان کې له هر فرصته ګټه پورته کړې،کله یې سیمې لاندې کړې او کله یې هم ترهګرو په واسطه د افغانانو وینې تویې کړې دي او په دفاع کې یې زموږ ګڼ شمیر امنیتي ځواکونه شهیدان او په لسګونو ټپيان شوي دي، خو له بده مرغه چې حکومت مشران مو پرې کاڼه غوږونه ناست دي.

دا خو لا پرېږده،چې اوس یو ځل بیا د پاکستان ډول ته څڼې غورځوي او پر خبرو یې تل غولېدلې دي.

پاکستان له څو کلونو راهیسې د افغانستان په یو شمیر سرحدي ولایتونو راکټي بریدونه کوي چې د انساني او مالي زیان او مرګ ژوبلې تر څنګ په کې د هېواد طبیعي ځنګلونه او ځنګلي ژوي هم زیانمن شوي دي. د کونړ، ننګرهار، نورستان، خوست، کندهار او پکتیکا ولایتونو په ځینو ولسوالیو کې د پاکستاني پوځ په ړندو راکټي بریدونو کې مو ګڼ شمېر هېوادوال شهیدان او ټپیان شوي دي؛ همداشان د حکومت په کورنیو چارو کې په خلاص مټ لاس وهنې کوي، خو پوښتنه دا ده چې افغان حکومت یې په مقابل کې چوپتیا ولې غوره کړې ده

او یا تر دې حده مجبور دي،چې د دوی د هره بلنه مني؟
ځواب څرګند دی؛ اصلا د حکومت مشران د خپلمنځي اختلافاتو په سیند لاهو دي او کوچنیو موضوعاتو کې د ښکېلتیا له امله دا وخت نلري،چې له واحد دریځه د پاکستان پر وړاندې ودرېږي او له منظم پلان سره پاکستاني لوری جدي همکاریو ته اړ کړي.

افغانستان تل د دوی د سرغړونو نه یا سترګې پټې کړې او یا یې یوازې پر اعلامیه او لفظي غبرګون بسنه کړې ده.

 

تاسې شاهدان وئ،چې د برمل ولسوالۍ په انګور اډه کې د پاکستاني پوځ له لوري پيل شوې دورازه بشپړه شوه او دولت یې پر وړاندې د پام وړ غبرګون نه و ښودلی.همداسې اغزن تار هم بشپړ شو،خو افغان حکومت لازم او ملي غبرګون و نه ښود،چې دا خپله د دې څرګندویي کوي،چې د حکومتي مشرانو اختلاف؛ د پاکستان لپاره لنګه غوا ګرځېدلې ده.

د پاکستان د پوځ او آي،اېس،آی پر وړاندې عام ولس تل عملي اقدام کړی، غبرګون ښودلی او د لاریون په تر سره کولو يي د هغه مخالفت کړی

خو داسې ښکاري،چې د ملي یووالي حکومت کوم ځانګړی مجبوریت لري،چې خوله یې ګنډلې ده.

د پای خبرې په توګه؛ باید وایو که د حکومت په رښتیا د خپلو خلکو او خاورې د مدافع وي او په رښتیا هم له هغوی څخه د دفاع وړتیا لري؛ نو افغان حکومت ته په کار ده،چې باید د پاکستان د ورځنیو جنایتونو او له ترهګرو نه د بربنډ ملاتړ په اړه په جدي توګه د لاس وهنو د درولو غوښتنه ورڅخه وکړي او نړیوالې ټولنې هم وغواړي،چې یو لوری ونیسي؛ یا افغانستان یا پاکستان،څو د پاکستان د لېونتوب چاره وشي.

لیکنه: خوشحال آصفي