برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

«
»

حکومتي تکيه کلامونه

پر کلکو ټکو او شديدو الفاظو يې غندو، ياد عمل د نړيوالو  اصول خلاف عمل دی، په دې وحشتناکه بريد سره يې وښودله چې هيڅ ډول دين او مذهب ته پابند نه دي، شهيدانو ته د جنت فردوس غوښتنه او ټپيانو ته د بيړنۍ روغتيا غوښتونکي يو، په دې کار سره يې ټول ډيپلوماټيک اصلو تر پښو لاندې کړل، مونږ مو په غم کې شريک يو، د پيښې د څيړنې لپاره کميسيون وټاکل شو، اصلاحات راولو، حکومت ټاکنيزو اصلاحاتو ته ژمن دی، دښمن ماتې خوړلې، فلانۍ دوسيه به ژر تر ژره وڅيړل شي، د څيړنيز کميسيون پايلې به له خلکو سره شريکې شي، له دښمنه يې غچ اخلم  او …

دا ټول هغه تکراري جملې دي چې د ولسمشر او اجرايه رييس په ګډون ډيری حکومتي مشرانو زمزمه کړي دي او لا يې هم زمزمه کوي. دا ټولې هغه جادويي جملې دي چې په يو ځل ويلو يې حکومتي مشران له هر ډول مسوليته خپلې اوږې سپکولی شي، دا ټول هغه کلامونه دي چې د ملي يووالي حکومت مشرانو د کار له پېله تر اوسه په خپلو ټولو خبرو کې ډيرې ويل شوي دي، او دا ټول هغه تکراري خبرې دي چې ولس يې نور د اوريدلو حوصله نه لري.

دلته په هيواد کې که هره پېښه رامنځته کيږي، يا که په کورني سياست کې کومه ستونزه مخې ته راځي او يا هم په بهرنۍ پاليسۍ کې له نورو  هيوادونو سره اړيکې خړيږي او هغوی مو په خاور، حريم او آزادۍ تيری کوي نو د حکومت مشران يې په ډيرې آسانۍ جبيره کوي، بس کنفرانس ونيسي او يا اعلاميه خپره کړي چې پر اساس يې ياد عمل غندل شوی او د دښمن کار بلل شوی وي. دلته زمونږ حکومتي مشران فکر کوي چې د دوی مسوليت يوازې همدا دی چې تیری، ظلم او زياتی دې په کلکو ټکو وغندي.

زمونږ حکومتي مشرانو ته اوس د خبر رسولو آسانه لار پيدا شوې ده، هر وخت په هره سيمه کې هره پيښه که رامنځته شي؛ دوی له دوی سره د اعلاميې تيار جوړ فرمټ راواخلي او د پيښې سيمه او تاريخ يې نوی کړي او د فېسبوک له لارې يې خپره کړي چې په ترڅ کې يې  ياده پيښه غندل شوې او د دښمن کار بلل شوی وي. دوی په دې طريقه خپلې اوږې له مسوليته سپکې کړي او هر څه سم شي. ځينې وختونه که پيښه ډیره ټکان ورکوونکې وي نو بيا ولسمشر جلا او اجرايه رييس جلا خبري کنفرانسونه نيسي، خبريالان راغونډوي او پښه په سختو ټکو وغندي او يو څو تکراري احساساتي خبرې وکړي. په پای کې د پيښې د ژر تر ژره څيړلو تکراري امر وشي او ولس ته دروغجنه هيله مندي ورکړل شي. داسې ډیرې ټکان ورکوونکې پيښې شوي چې حکومت يې د ژر تر ژره څيړولو او له ولس سره د پايلو د شريکولو امر کړی وي خو تر اوسه هيڅ يو کميسيون په دې نه دی توانيدلی چې پيښه په بې طرفه توګه وڅيړي او بيا يې پايلې له ولس سره شريکې شي.

حکومت يوازې په تکراري خبرو خلک تير باسي او په دروغجنۍ هيله مندۍ د خلکو د احساساتو مخنيوی کوي. حکومتي مشران اوس هم کمپايني خبرې کوي او داسې انګيري چې ولس په هيڅ هم نه پوهيږي. دوی يوازې د دې هڅه کوي چې څنګه وکولای شي د ولس له غبرګونه ځان وساتي. نور د دې غم کې نه دي چې په راتلونکې کې څنګه د احتمالي پيښو مخنيوی وکړي. خو ولس نور پوه دی او هيڅکله هم د هيچا په تکراري، کمپايني او غولوونکو خبرو نه دوکه کيږي. ولس نور  کار غواړي، ولس ويښ شوی دی او نور ويده رهبران نه غواړي. دريغه چې حکومتي مشران مو هم د غفلت له خوبه بيدار شي او د هرې پيښې او تيري لپاره مناسب غبرګون وښيي.

لیکنه : خوشحال آصفي