«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

«
»

جهان شاهین‌های قاتل شما را به یاد دارد

ا. م. شیری

دوشنبه گذشته، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای مبنی بر این تصویب کرد‌ که روسیه باید «خسارت» وارد شده به اوکراین را «جبران» نماید.

قطعنامۀ مجمع عمومی سازمان ملل متحد حاوی بند پرداخت «غرامت» از طرف روسیه در مقابل «خسارت» وارده به اوکراین از طریق مصادرۀ دارایی‌های مسدود شدۀ روسیه در غرب می‌باشد. ۹۴ کشور از ۱۸۱ کشور به تصویب این سند رأی مثبت دادند. نمایندگان ۱۴ کشور- روسیه، چین، بلاروس، کوبا، ایران، سوریه، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کره، نیکاراگوئه، اریتره، اتیوپی، مالی، باهاما، زیمبابوه رأی منفی و ۷۳ کشور، از جمله هند، اندونزی، عراق، اسرائیل، قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، عربستان سعودی، صربستان، آفریقای جنوبی، تاجیکستان، ازبکستان، امارات متحدۀ عربی رأی ممتنع دادند. 

کارشناسان بین‌المللی قطعنامۀ مجمع عمومی سازمان ملل متحد را «از نظر حقوقی باطل» خواندند و خاطرنشان کردند که این قطعنامه بمعنی نقض کامل قوانین بین‌المللی است.

قطعنامۀ تصویب شده موجی از انتقادات و خشم برانگیخت. چاینا دیلی می‌نویسد: «کاخ سفید یک اتحاد ظاهراً دچار مرگ کامل مغزی شده را به یک زامبی تشنه به خون تبدیل کرده است. در حالی که مغز آن از کار افتاده، به راحتی واقعیت موجود را طوری دستکاری می‌کند که مطابق آن، جنگ سرد هرگز پایان نیافته است.

ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت خارجۀ چین فهرست کشورهایی را که پس از جنگ جهانی دوم توسط ایالات متحدۀ آمریکا بمباران شدند، منتشر کرد. او در توییتر خود نوشت: «هرگز فراموش نکنید که چه کشوری تهدید واقعی برای جهان است».

فهرست کشورهای بمباران شده:

کره و چین، جنگ کره (۱۹۵۰-۱۹۵۳)؛

گواتمالا (۱۹۵۴)؛

اندونزی (۱۹۵۸)؛

کوبا (۱۹۵۹-۱۹۶۱)؛

گواتمالا (۱۹۶۰)؛

کنگو (۱۹۶۴)؛

لائوس (۱۹۶۴-۱۹۷۳)؛

ویتنام (۱۹۶۱-۱۹۷۳)؛

کامبوج (۱۹۶۹-۱۹۷۰)؛

گواتمالا (۱۹۶۷-۱۹۶۹)؛

گرانادا (۱۹۸۳)؛

لبنان (۱۹۸۳، ۱۹۸۴) (وارد آوردن ضربه به اهدافی در سرزمین‌های لبنان و سوریه)؛

لیبی (۱۹۸۶)؛

السالوادور (۱۹۸۰)؛

نیکاراگوئه (۱۹۸۰)؛

ایران (۱۹۸۷)؛

پاناما (۱۹۸۹)؛

عراق (۱۹۹۱) (جنگ خلیج فارس)؛

کویت (۱۹۹۱)؛

سومالی (۱۹۹۳)؛

بوسنی (۱۹۹۴، ۱۹۹۵)؛

سودان (۱۹۹۸)؛

افغانستان (۱۹۹۸)؛

یوگسلاوی (۱۹۹۹)؛

یمن (۲۰۰۲)؛

عراق (۱۹۹۱-۲۰۳۳) (حملۀ مشترک آمریکا و انگلیس)؛

عراق (۲۰۰۳-۲۰۱۵)؛

افغانستان (۲۰۰۱-۲۰۱۵)؛

پاکستان (۲۰۰۷-۲۰۱۵)؛

سومالی (۲۰۰۷-۲۰۰۸، ۲۰۱۱)؛

یمن (۲۰۰۹، ۲۰۱۱)؛

لیبی (۲۰۱۱، ۲۰۱۵)؛

سوریه (۲۰۱۴- ۲۰۱۵).

وزارت خارجۀ چین پیش از این موضع خود را در مورد وضعیت پیرامون اوکراین تشریح کرده بود. وی در دفاع از حق حاکمیت همۀ کشورها صحبت کرد و همچنین خواستار در نظر گرفتن الزامات روسیه برای تضمین‌های امنیتی شد. در ۲۶ فوریه، پکن در جریان رأی‌گیری در شورای امنیت سازمان ملل متحد به قطعنامۀ تعدادی از کشورها که عملیات نظامی روسیه در اوکراین را محکوم می‌کند، رای ممتنع داد. مسکو از حق وتوی خود استفاده کرد.

نقل از: وب سایت حزب کمونیست فدراسیون روسیه

۲۹ آبان ۱۴۰۱

https://sovross.ru/articles/2344/59138