تحرکات نظامیان پاکستان و حمایت مردم از نیرو های نظامی کشور در برابر حمله های آنان
نویسنده : زینب
چند روز پیش درگیری میان نیرو های سرحدی افغانستان و پاکستان در منطقۀ پتان در ولایت پکتیا زمانی رخ داد که نیرو های افغان قصد داشتند تا راۀ ورودی طالبان با مسدود نمایند که با مخالفت نیرو های پاکستانی قرار میگیرند و درگیری صورت می گیرد. یک روز پیش از آن نیرو های پاکستانی بر برخی منطقه های ولسوالی جاجی میدان خوست و جاجی میدان پکتیا بر نیرو های افغانستان تیراندازی کرده بودند. به دنبال این دو رخداد وزارت دفاع افغانستان به نیرو های این کشور دستور داد تا به هرگونه تخطی و حمله از آن سوی خط دیورند برخاک افغانستان پاسخ بدهند و برای دفاع از تمامیت ارضی کشور و تخطی های مرزی پاکستان از هیچ تلاشی دریغ نکنند. وزارت دفاع افغانستان اعلام کرد، از آنجا که نیرو های پاکستانی موافقت نامه بین دو کشور را نقض کرده اند، حالا نیرو های سرحدی افغانستان آماده اند تا از خاک شان دفاع کنند. دفتر روابط عامه اردوی پاکستان یا (ای اس پی آر) در اعلامیه یی گفت، نیروهای سرحدی در منطقه کرم ایجنسی سرگرم گزمه بودند که مورد تیرانداری نیروهای افغان قرار گرفتند که در نتیجه دو نظامی سرحدی کشته و پنج تن دیگر آنان زخم برداشته اند؛ اما فرماندهی امنیۀ خوست در گفت و گو با رسانه ها این اظهارات این مقام پاکستانی را رد کرد و گفت، این ملیشه‌های پاکستانی بودند که پیشروی کرده، به حمله پرداخته و نیروهای افغان به حمله های آن‌ها پاسخ دادند. وی افزود که ملیشه‌های پاکستانی بر کوههای جندی غر و نازو غر بالا شده که به مقاومت مردمی روبه رو شدند و همچنان نیروهای افغان در پوسته‌های امنیتی آن‌ها را ممانعت کردند. نخست نیروهای پاکستانی به فیر سلاح ثقیل و خفیف پرداختند و در مقابل پرسونل نظامی ما هم به آن‌ها پاسخ دادند. این حمله در حالی انجام شد که شاهد خاقان عباسی نخست وزیراین کشور در سفر دو هفته قبل خود به کابل تعهد کرده بود که هر دو جانب از حمله ه بر منطقه های یک دیگر خودداری می کنند. حکومت افغانستان در پاسخ به این حملۀ نیرو های پاکستانی گفت، پاکستان باید برای جلوگیری از مشکلات، موافقتنامه مشترک پلان عمل صلح را تطبیق کند و طی اعلامیه تاکید کرد که تنش در سرحدات نه به سود افغانستان است نه هم به سود پاکستان. سخنگوی رئیس جمهور گفت “موافقتنامه با پاکستان امضا شده و تلاش میشود تا که میکانیزمهای اصلی برای تطبیق و نظارت اجرای موافقتنامه تنظیم شود چون وضعیت که فعلاً جریان دارد به نفع هر دو کشور نیست.” وی افزود که با تطبیق موافقت نامۀ عمل از بسیاری مشکلات پیشگیری می شود.
تحرکات نظامیان پاکستان در امتداد خط دیورند از چترال تا خیب، کرم ایجنسی و بولان از سال ها بدین سو ادامه دارد که پیس تجاوز شوروی زیر نام پشتیبانی از مجاهدین افغانستان بیشترشد. نظامیان پاکستانی از چهاردهه بدین سو بصورت منظم و برنامه ریزی شده خط مرزی دیورند را نقض کرده اند و در بیشتر منطقه ها ده ها کیلومتر به داخل خاک افغانستان پیشروی کرده اند و پوسته های سرحدی شان را در داخل خاک افغانستان جابجا کرده اند. نظامیان پاکستانی هر از گاهی تلاش کرده اند و تلاش می کنند تا با راه اندازی تحرکات نظامی، از یک سو برای ورود طالبان فرصت سازی کنند تا طالبان با استفاده از آن وارد خاک افغانستان شوند و به فعالیت های تخریبی در داخل افغانستان بپردازند و از سویی هم زمینۀ معاملۀ قاچاق اسلحه را برای قاچاقبران منطقه یی فراهم کنند و از سوی دیگر روند صلح میان دو کشور را تخریب کنند؛ زیرا که نظامیان پاکستان از جنگ سود می جویند و جنگ افغانستان برای آنان به تجارت اسلحه و مواد مخدر بدل شده است. نظامیان پاکستان که از جنگ افغانستان به بازرگانان خون و سرمایه مبدل شده اند، به هیچ ارزشی جز ثروت، باور ندارند و حاضر اند به قول قاضی امریکایی که در زمان محاکمۀ “کانسی” از حکومت امریکا خواست که از معاملۀ پولی با پاکستانی ها خودداری کند؛ زیرا که ” پاکستانی ها حاضر اند تا در بدل پول مادر خود را هم به امریکایی ها بدهند”. کانسی که تحت پیگرد پولیس امریکا قرار داشت، حکومت پاکستان او را در سال 1367 به امریکایی ها تسلیم کرد.
هرچند تحرکات نظامیان پاکستانی در امتداد سرحد دیورند به امری روزمره بدل شده است و اما نظامیان گاهی از این تحرکات اهداف انتقام جویانه را دنبال می کنند. چنانکه در این روز ها پشتون ها در برابر ستم حاکمان پنجابی قیام کرده و تصمیم گرفته اند که برای همیش خود را از ستم نظامیان پنجابی بویژه آی اس آی در منطقه های قبایلی رها نمایند. هدف از راه اندازی این تحرکات نظامی متشنج نشان دادن سرحد است که بدین وسیله بقای شان را در امتداد خط دیورند توجیه کنند. از سویی هم برنامه های صلح جویانۀ حکومت ملکی پاکستان را زیر پرسش ببرند. این درگیری ها فقط چند روز بعد از سفر نخست وزیر این کشور به افغانستان انجام شد که موافقتنامه مشترک پلان عمل صلح میان دو کشور به امضا رسید. هرچند اختلاف میان حکومت ملکی و نظامی پاکستان تازه نبوده و پیشینۀ زیادی دارد و نظامیان این کشور هر از گاهی که خواسته اند با راه اندازی کودتا های نظامی ضرب شصت شان را بر زمامداران ملکی این کشور نشان داده اند. از این رو حکومت های ملکی پاکستان، همیشه دست و پای بین نظامیان این کشور بوده و ناگزیر اند تا در هر نوع گفت و گو های سیاسی و اقتصادی پیام رسان نظامیان این کشور باشند تا پیام رسان مردم مظلوم پاکستان و زمامداران ملکی پاکستان در طول تاریخ آب خود را به قول معروف از ترس نظامیان پاکستان” پف پف کرده می خورند” تامبادا داغی آن ریش آی اس آی را بسوزاند و منافع آنان را زیر پرسش ببرد. هرگاه نظام های کودتایی در پاکستان از جنرال یحیی تا جنرال ضیاالحق و مشرف مورد مطالعه قرار بگیرند، تمامی شان از یک سرنوشت برخوردار بوده اند که تکروی و قلدری نظامیان این کشور را در برابر حکومت های دموکراتیک پاکستان به نمایش می گذارد.
از این رو نظامیان پاکستانی در عقب این گونه تحرکات نظامی اهداف گوناگونی را دنبال می کنند که حتا روابط بین المللی این کشور را با کشور های دیگر به اصطلاح یدک می کنند. چنان که در این روزها همکاری نظامی روسیه با طالبان و تحویلی سلاح از سوی روسیه برای طالبان گرم است و در این زمینه شواهدی هم بدست آمده است. این در حالی است که رقابت میان امریکا و روسیه در جنگ سوریه بیشتر از هر زمانی تشدید یافته است. این کشور ها که هیچ گاه نمی خواهند، آتش جنگ در خانه های شان سرایت کنند. هر از گاهی می کوشند تا جنگ را در هزاران کیلومتر دورتر از سرحدات شان نگهدارند. از این رو با توجه به حضور نیرو های امریکایی در افغانستان، نمی توان رقابت این دو کشور را در افغانستان بیرابطه به رخداد های سوریه خواند. از این رو تحرکات نظامی پاکستانی های در مرز یک مقدار ریشه در زد و بند هایی دارد که مقام های پاکستانی به کمک ایران، دست طالبان را در دستان روسیه گذاشته اند. روسیه به عنوان پاداش به پاکستانی ها تمامی سلاح خود را برای نظامیان پاکستان قرار می دهند و این نظامیان پاکستان است که به گونۀ دوران جهاد مردم افغانستان، سلاح روسی و ایرانی را برای طالبان توزیع می کنند و از این ناحیه نفع می برند. امروز نظامیان پاکستان از بزرگترین قاچاقبران اسلحه به شمار می روند. از این رو در عقب این تحرکات می تواند، اهداف نقل و انتقالات اسلحه و تجهیزات برای طالبان باشد تا موتر های نظامیان پاکستان اسلحه و مهمات را به داخل افغانستان برای طالبان تحویل بدهند. چنانکه گقته می شود که پوستۀ انجیر یگانه راۀ اکمالاتی طالبان است که نیرو های آنان را از پکتیا و خوست تا قندهار اکمال می کند. این گونه تحرکات در واقع ابزاری است، برای نظامیان پاکستان برای رسیدن به اهداف شان تا احساسات مردمی را دامن بزنند و از آن سود جویند؛ زیرا که نظامیان پاکستان تاجران خون و سرمایه اند. از سویی هم با این گونه تحرکات نظامی می خواهند اهرم فشار بر افغانستان را برای شناسایی خط دیورند افزایش بدهند؛ اما پاکستانی ها دریافته اند که نیرو های نظامی افغانستان از حمایت بی دریغ مردم این کشور نه تنها در سراسر سرحد؛ بلکه در وجب وجب خاک افغانستان برخوردار اند و این احساسات وطن دوستانۀ مردم افغانستان برای پاکستانی ها نه تنها این بار؛ بلکه بار ها ثابت شده است و پاکستانی ها سخت از آن در هراس و به انواع گوناگون و با راه اندازی توطیه های هر از گاهی می خواهند، به تخریب آن بپردازند؛ اما حال مردم افغانستان دشمن خود را شناخته اند و دریافته اند و هرگز فریب نظامیان شداد گونۀ پنجابی و حاکمان مکار آن را نمی خورند.
29 حمل 1397 خورشیدی
