مناسبات افغانستان با هند چرا رشک خشم آلود پاکستان را…

تاسیس یا انکشاف مناسبات میان دولت‌ها از صلاحیت‌های قبول شده…

د نوموتي تاریخپوه پوهاند محمد حسن کاکړ د اتم تلین…

. په کابل کې د روانې اونۍ د تیرې سه شنبې…

روزای خونین؛ میان نامه های زندان و تئوری انقلاب

Rosa Luemburg (1871- 1919) آرام بختیاری فدایی سوسیالیسم؛ 14 کتاب خانم روزا-…

بگذارید ادیان و فرهنگ ها بدور از سایه ی سیاست…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ ادیان باطل و برتری جویی هر دینی…

سیاست خارجی بی‌طرف و اقتصاد محور

در طول سه و نیم سال جوابگوی عاجل موقف افغانستان…

واخان سر و گردن أفغانستان است !

میرعبدالواحد سادات واخان سر و گردن أفغانستان است ! همه ما ،…

لوږه او جګړه

ليکنه: حميدالله بسيا لوږه، فساد، جنگونه او په نړۍ کې اقليمي…

پیورزگرا

نوشته : دکتر حمیدالله مفید داستان کوتاه  ————— ———— احمد خان خراسانی به فرماندهی …

   خالق تروریست های اسلامی؛ الله یا امریکا؟

بخش دوم سلیمان کبیر نوری      پس از افشاگری ریچارد هیدن بلک، از…

هر تفنگدار طالب هم پولیس و هم سارنوالی و هم…

نویسنده: مهرالدین مشید حاکمیت اختاپوتی ملاهبت‌الله و آینده ی ناروشن افغانستان مردم…

عشق وطن 

از زنده‌گیم دلتنگ وز زمزمه بیزارم  نه حوصلهء حرفی نه ذوق…

واخان

طی هفته اخیر سال عیسوی توسط شبکه های خبر رسانی…

نانوشته

       پس از دیر باز ، شعرقشنگ و پراُبُهَتی از" حسیب…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری ټول پوهيږو چې د بريالۍ سياسي مبارزې له…

ساعت "کنزل" نمادی از نوستالوژی؛ اما به روایتی دیگر

نویسنده: مهرالدین مشید نه یک ساعت؛ بلکه حماسه ای در فضای…

ریبوار طاها

آقای "ریبوار طاها" (به کُردی: ڕێبوار تەها) با نام کامل…

نقارۀ جنگ 

رسول پویان  نـوای ســال نــویــن تـا نقـارۀ جـنگ است  به خون خلق…

عرفان و زبان

– دکتر بیژن باران من در جهان لغات دیگران می…

ای حزب قهرمان انیس  ستمکشان

      به افتخارسالگرد حزب پر   افتخاردموکراتیک خلق افغانستان ای حزب قهرمان انیس  ستمکشان یادت…

ریباز سالار

آقای "ریباز سالار" (به کُردی: ڕێباز سالار) با نام کامل…

«
»

به استقبال عید رمضان 

عید فطر آمد ما سوخته  در آتش جنگ

کاسه ی خون دوچشم ترماعیدی ماست 

اگر بگویم که عید همگان مبارکباد آنگاه روند شادی وکشتی سرور باز هم  به ایستگاه زورمندان لنگر زده که در طول ماه مبارک رمضان با خوردن گوشت انسان ونوشیدن خون مردم وزن گرفته با نمایش ظاهراً روزه دار درلباس سفید ، دلهای سیاه وسبحه ی مرجانی زنجیرفریب بیچاره گان ، با افتاری مرغ بریان ازمدرک خون وریم بیوه زنان یتیمان پابرهنگان ، گدایان و تاراج سنگهای قیمتی وقاچاق مواد مخدره ، از درآمد رشوت غصب زمینها ی دولتی ، خانه های مردم وباجگیری همچون دزدان سرگردنه ورهزنان حرفوی بر سرخوان رنگین روزه افطارمیکنند .

پس بنا بر آن میشود عید را برای زحمتکشان ، مستضعفان ، ستمکشان ،محرومان ومظلومان تبریک گفت اما متاسفانه که این طبقه ی ستمکش از دیر زمانیست که عید ندارند زیراکه آنها در طول عمر روزه دار بوده ودر آتش فقر دایمی میسوزند. وقتی میگویند عید موهبت آسمانی است زور مقدس یعنی روز گذشت آشتی وبخشش است سنن مقدس  دیرینه است.  روز خوشی وهمدلی ، مهر ومحبت است به این ترتیب با کسانی روبرو میشوی چون مریضان بستر مرگ ، محتاج به دوا ودرمان ، گرسنگان تاریخی ، مختاج به لقه نانی ، دانه خرمایی که با شکم گرسنه از بام تا شام بخاطرلقمه نان خشکی فریاد میکشد وبرایشان میسر نمیشود ویا به آنانی که در کنار جاده از صبح تا شام با پای برهنه ، تن نیمه عریان وشکم گرسنه چون یتیمان بیوه زنان مریضان مجروحان معیوبان معلولان وسایر محتاجان که با نان گدایی نفس میکشند ویا به آنانی که در کنج زندانها وعقب میله های آهنین بدون سر نوشت نگهداری واز هرگونه حق آزادی محروم میشوند. ویا به اسیران زیر تسلط لشکر سیاه دوران حجر، تاریک اندیشان وتیکه داران دین ومذهب که از تمام حقوق زنده گی محروم و به شستشوی مغزی ویاد گیری استعمال اسلحه وانفجار وانتحار ترور وقتل هموطنش مجبور میگردند ، یا به آنانی که جنازه های توته توته وخون آلود دلبندان وجگرگوشه ها ،عزیزان ونور چشمان شان را به دروازه منازل خویش تسلیم میشوند.  یا به کسانیکه هر روز شان سیاهتر از شام تاریک بوده وگلیم غم در خانه وکاشانه ایشان همواراست . آنها که عید ندارند چی را تبریک باید گفت ؟ تباهی وبربادی وشهادت اعضای خانواده او را ویا  جوی خون و کفن گلگون غم اندرون شانرا بصفت عید شادی تبریک بگویم ؟

وقتی که عید بمثابه مقدسات آسمانی  را هم طبقاتی ساختند پس غریب چی دارد به گذشت ؟ . غریب چی دارد برای ببخشید ن که عید روز بخشش است ؟ غریب با کی جنگیده میتواند که آشتی کند چون عید روز آشتی است ؟ در رابطه به اینکه عید روز کمک وتعاون است غریب چی دارد که کمک کند؟  بنا بر آن علمای اسلام بخوبی میدانند که اجرای احکام خداوندی تنها وظیفه ی محکومان ، مظلومان ، یتیمان ومسکینان نبوده بلکه  برای همه مومنان است . بنا بر آن  تا وقتیکه عدالت بر قرار نگردد چنین عیدی هرگز در وطن ما وجود نخواهد داشت زیرا طبقات بالایی ودشمنان خونخوار مردم میتوانند عید را با هزاران کبر ونخوت وخود نمایی توام با نمایشات متکبرانه برگزار نموده خود را مسلمان واقعی جلوه دهند وطبقات محروم که متاسفانه توان وامکان برگزاری آنرا ندارند پس عید هم ندارند در جامعه ی که حق وباطل خشونت وزور گویی جنگ وخونریزی بر اوضاع مسلط باشد هرگز عیدی وجود نخواهد داشت شوربختانه کشور به ماتم سرای عمومی مبدل گشته است کدام روزی نیست که در اخبار افغانستان در اثر حملات دشمن متاسفانه اعداد وارقام کشته وشهید بی گناهان بگوش نرسد لهذا نمیشود با نقل چوبین عید را به تجلیل گرفت بلکه مراسم عید را با التیام دردهای مردم ، با سیر کردن شکم گرسنگان،  با کمک به بیچاره گان ، با مرهم گذاری به زخم مجروحان وهمدردی با مسکینان وغمشریکی با غمگینان وعملاً سهیم شدن درغم ورنج ستمدیده گان  بجا آورد .

عید واقعی و همگانی را میتوان با خیزش های داد خواهانه اتحاد وهمبستگی وراه اندازی مبارزات صلحجویی وعدالتخواهی با نیروی وفاق همگانی ملی وسرتاسری ، خالی از نفاق بغض وکینه وانواع تعصبات با همدیگر پذیری وقلبهای پراز محبت با فروتنی وهمسویی به تجلیل گرفت  که در آن روز لبخند یتیمان ومستضعفان ومحرومان کشور عید همگانی را تجلی بخشند و آنگاه عید بر همه مبارکباد .

عبدالوکیل کوچی