تبلیغات نفاق انگیز

تبلیغات نفاق انگیز گاهی اوج می‌گیرد و گاهی فروکش می‌کند،…

افغانستان در چرخه ی بازی های ژئوپلیتیک کشور های منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید برتری های ژئوپولیتیکی افغانستان و ناکارآمدی زمامداران و…

دزد گورستان شهر یا بهلول دانای دگر؟

در این سیاهه میان سپید‌سرایی و هیچ‌مه‌دان‌سرایی شناوری دارم.محمدعثمان نجیبآن…

دلدادن!

امین الله مفکر امینی          2025-08-03! دلــــدادن بــه هربیـــوفا لطمه برعشق اســــت هم آخـــــوشی…

هشتم مارچ و فریاد های در گلو شکسته شده ی…

نویسنده: مهرالدین مشید حماسه های شکوهمند و تاریخ ساز زنان افغانستان…

حدیث زن

 ای زن محبوب هستی مایه بالندگی  وی توی لطف خدایی در…

التماس یک گدا

شعر از خاک پای عالم : خلیل پوپل تورنتو - کانادا دوستان…

۸ مارچ؛ روز ایستادگی، مقاومت و مبارزه برای آزادی زنان…

پیام تبریکی جنبش آزادی بخش زنان به زنان مبارز و …

انگلس ؛ تئوریسن سوسیالیسم علمی

Friedrich Engels (1820-1895) آرام بختیاری انگلس، در نظر و در عمل؛ همرزم…

«منطق تاریخ در آموزه‌های کارل مارکس و در تاریخ واقعی…

ترجمه- رحیم کاکایی لئو سورنیکوف:  دیدگاه هایی که مارکس و انگلس هرگز…

نقش‌آفرینی چتر بزرگ ملی افغانستان در مسائل کشور

نور محمد غفوری چتر بزرگ ملی افغانستان که به حیث مجموعهٔ از ائتلاف‌های…

مشرب عشق و عاشقی!

امین الله مفکر مینی     2025-02-03! مشرب عشـق و عاشقی ز شمع و…

سیگون و کابل دیروز و کابل کیف امروز؛ چند قلویی…

نویسنده: مهرالدین مشید رفتن به پای مردم بیگانه در بهشت -…

اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

چیستی عشق؟

چیستی در پی علت و مبدا گرایی پدیده می باشد٬ که…

«
»

ایالات متحدۀ آمریکا پایگاه نظامی ‌تازه‌ای در سوریه می‌سازد

نویسنده: جیسون دیتس، Jason Ditzمترجم: م. نوری برگرفته از : وب‌سایت آنتی کریگ ، هشتم نوامبر ۲۰۲۲ *

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.
 

اخیراً تعداد زیادی از نظامیان آمریکا وارد شهر «رقه» در سوریه شده‌اند و در صدد‌اند پایگاه نظامی‌ جدیدی در استان «حسکه» در شمال غربی سوریه تأسیس کنند.

هرچند در رابطه با انتخاب این محل رسماً توضیحی داده نشده ولی انتخاب این محل برای ساخت پایگاه نظامی ‌کاملاً قابل فهم است. ایالات متحده تخمیناً هزار نیروی نظامی ‌و بیست و هشت محل استقرار نیروها در سوریه دارد. بنابراین قابل فهم است که پایگاه تازۀ نظامی‌ نیز در همان منطقه تأسیس شود.

ولی زمان تأسیس این پایگاه قابل توجه است. کمی‌ بیش از یک هفتۀ پیش ایالات متحده اعلام کرد که «هیچ برنامه‌ای» برای خروج از سوریه ندارد و «جان کربی» عضو شورای امنیت ملی هم گفت که حضور آمریکا در سوریه فقط برای مبارزه با دولت اسلامی، داعش است.

دولت اسلامی ‌در حوالی «رقه» حضور دارد که در اصل از تتمۀ نیروهای جهادی در این منطقۀ صحرایی تشکیل می‌شود. این نیروها غالباً علیه نیروهای نظامی ‌سوریه و روسیه می‌جنگند و گه‌گداری هم علیه حزب «یگان‌های مدافع خلق» ( معروف به ی. پ. گ). مداخلۀ نظامی ‌آمریکا در سوریه در سال ۲۰۱۱ و با حمایت از شورشیانی که علیه بشار اسد می‌جنگیدند آغاز شد، هر چند که آمریکا در اواخر ریاست جمهوری «جرج دبلیو بوش» هم حملاتی را علیه سوریه انجام داده بود. ولی این پرزیدنت اوباما بود که در سال ۲۰۱۵ با اعزام نیرو به سوریه وارد جنگ در این کشور شد، ظاهراً به هدف مبارزه با دولت اسلامی ‌ولی هدف جانبی تغییر رژیم در سوریه بود. ایالات متحده روز‌به‌روز نحریم‌های بیشتری علیه دولت سوریه اِعمال کرد تا توانایی این دولت در مقابله با شورشیان را مختل و طرح تغییر رژیم را عملی سازد. این سیاست تاکنون چندان اثربخش نبود ولی مقامات آمریکا می‌گویند که قصدی برای لغو تحریم‌ها ندارند. البته جای تعجبی نیست زیرا ایالات متحده گرایش به این سمت و سو دارد که اعمال تحریم‌ها را تبدیل به مؤلفه‌ای ثابت در سیاست بین‌المللی کند.

مداخلۀ نظامی ‌اوباما در سوریه منجر به این شد که ایالات متحده و «یگان‌های مدافع خلق» نیروهای دولت اسلامی‌ را از غالب شهرهای تحت تسلط آن‌ها بیرون برانند. پرزیدنت ترامپ در ابتدا آغاز به خارج نمودن نیروهای نظامی ‌از سوریه کرد ولی بعد سیاست خود را تغییر داد و اعلام کرد که نیروهای باقیمانده در سوریه خواهند ماند تا: «نفت برایمان بیاورند».

نیروهای نظامی ‌باقیمانده در سوریه در دو پایگاه نظامی‌ آمریکا متمرکز‌اند: در پایگاه نظامی‌ در مرز سوریه و اردن «ال تنف» و یک پایگاه نظامی‌ کوچک در میادین نفت سوریه در «حسکه». پایگاه اخیرالذکر به یک شرکت آمریکایی در استحصال نفت کمک می‌کند. بنابه گفتۀ مردم محل پایگاه نظامی ‌تازه در شهر «رقه» نیز مشابه پایگاه نظامی ‌کوچک در میادین نفت است.

به این ترتیب تکلیفِ خروج نیروهای نظامی ‌آمریکا از سوریه روشن است و به‌نظر می‌رسد که مناقشه‌ای جدید در دستور کار قرار دارد. فعلاً در این زمینه که چه تعداد نیروی نظامی ‌در پایگاه «رقه» مستقر خواهند شد نداریم ولی به‌نظر می‌رسد که تعداد آن‌ها کم خواهد بود. نیروهای نظامی ‌آمریکا به دعوت دولت سوریه به آنجا نرفته‌اند بنابراین وقوع برخوردی نظامی‌ بین آن‌ها محتمل است.

منطقۀ «حسکه» در قلمرو حاکمیت «یگان‌های مدافع خلق» قرار دارد که آن هم مشکلی نیست زیرا آمریکا روابط خوبی با کردها دارد. ترکیه علیه کرد‌ها می‌جنگد و برای انجام حملات بزرگ‌تری هم تهدید می‌کند و این امر می‌تواند آمریکا را وارد جنگ با یک عضو دیگر ناتو، یعنی ترکیه نماید.

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.

http://antikrieg.com/aktuell/۲۰۲۲_۱۱_۰۸_usarichten.htm
(این مقاله ابتدا در تاریخ هفتم نوامبر ۲۰۳۳ در وب‌سایت Antiwar.com منتشر شده است.)