چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

«
»

امریکا ، خواهان رساندن افغانستان به اوج بحران است 

   نوشته ی : فروغی

        با گذشت هر روز ، از اثرنابخردی رهبران خودخواه ، تنظیم گرا و قوم پرست  ، ازاثرخشونت افزایی طالبان افراطی و ازاثر توطئه های استخبارات بیرونی ــ بخصوص استخبارات امریکا و پاکستان ، کشور ما به نقطه ی اوج بحران نزدیک تر می شود .    

        حقایق نشان می دهد که همین اکنون کشور در بدترین وضعیت قرار گرفته است . بحران اعتماد ، بحران مدیریت و دولتداری ، بحران فاجعه بار در نظام امنیتی و سیاست حمایت از فاسد ترین فاسدان ، افغانستان را به گفته ی دونالد ترامپ رییس جمهورامریکا ، در وضعیت مسخره ای قرار داده است ــ وضعیتی که نه تمدید دوران کاررییس جمهوردرآن تغیر خواهد آورد ، نه پایان کارِ وی .

       درچنین وضعیت آشفته و نا بسامان ، امریکاییان به ماهی گرفتن های خویش از دریای گل آلود ادامه داده ، میخواهند از طریق زلمی خلیلزاد نماینده ی خاص افغان تبار شان ، رندانه و ناجوانمردانه تمام مسوولیت جنگ و ویرانی چهل ساله و مسوولیت کل بحران را به دوش فقط افغان ها بگذارند .

       آنان با براه انداختن خیمه شب بازی مذاکرات صلح ، به یاری طالبان و حکومت کابل ( که هردو ایادی شان استند ) ، تلاش دارند تا کش و قوس های تصنعی در روند مذاکرات صلح ایجاد نموده ، با ملامت کردن افغانها ، آبروی اندکی برای خود کمایی نمایند .

      آنان که از زمان جهاد جوهر تفاهم بین الافغانی را آگاهانه نابود کرده اند ، مزورانه از مذاکرات و صلح بین الافغانی تحت مالکیت افغانها صحبت می نما یند – مالکیتی که نه در گذشته وجود داشته و نه اکنون وجود عینی دارد .

         ناظران اوضاع افغانستان به این باور اند که نه طالبان ، نه حکومت کابل و نه امریکاییان خواهان ختم جنگ و ختم بحران در افغانستان استند . همه ی آنان از ادامه ی جنگ وبحران بیشتر سود می برند تا از ختم جنگ و بحران . ختم جنگ تنها با اراده ی محکم و مبارزه ی قاطع و متحدانه ی تمام افغانها دربرابرافراطیت اسلامی و در برابر فساد و بیعدالتی ، متصور و ممکن خواهد بود و بس . باید مردم بیدار شوند .

         باید تمام مردم – بخصوص جوانان کشور ، اجتماعات و نهاد های مدنی ، احزاب و گروههای ملی و دیموکراتیک ، قوای مسلح ما که بار گران جنگ را به دوش می کشند ، همه باهم برای برون رفتن از بحران بیندیشند و تلاش نمایند .

         باید شخصیت های ملی و اثرگذار در داخل و خارج کشور ، ابتکار عمل را بدست گرفته ، دست در دست هم راه های معقول و عملی ختم جنگ و برون رفتن از بحران و کم ازکم اصلاح ماهوی نظام را بیابند و به همت مردم خسته از جنگ ، آن را در عمل پیاده نمایند . 

      تا چنین نشود همین آش خواهد بود و همین کاسه .