آیا امریکا تنها خواهدماند ؟
نوشته ی : اسماعیل فروغی
به همان اندازه که اظهارات جسورانه ی رئیس جمهورفرانسه درباره ی استقلالیت اروپا ازامریکا ، غوغا برپاکرد ، به همان اندازه ،اظهاراتِ صریحِ ضدامریکایی رییس جمهور برازیل هم خبرساز شده ، امریکای لاتین وجهان ما را بیشربا نقش جنگ افروزانه ی آمریکا آشنا نموده است .
اخیراً ما شاهد بودیم که ، پس ازاظهارات جسورانه ی رییس جمهور فرانسه علیه سلطه گرایی امریکا ، آقای لولا داسیلوا رییس جمهورکشورقدرتمند برازیل هم هنگام دیدار ازچین با قاطعیت از امریکا خواست تا بیش ازین به جنگ اوکراین پترول نپاشد .
آقای داسیلوا با جدیت به رهبران امریکا تذکر داد که به جای تشویق و ترغیب اوکراین به جنگ ، آن کشور را به صلح تشویق نمایند .
داسیلوا این انتقادها و هشدارهای تند اش را طی مصاحبه ها و سخنرانی هایش در چین به بیان آورده است . او دریک سخنرانی مهم درشانگهای ، همچنان درباره ی استفاده ی ابزاری امریکا از نقش دالر به شدت انتقاد نموده ، ازکشورهای عضو بریکس ( چین ، روسیه ، برازیل ، هندوستان ، آفریقای جنوبی ) و تمام کشورهای درحال توسعه در افریقا، امریکای جنوبی و آسیا ، مجدانه تقاضا نمود تا در راستای دفاع از ارزهای ملی خود ، دالر را از تجارت بین‌المللی‌شان حذف کنند .
داسیلوا با محکوم کردن نقش مرکزی دالر درتجارت جهانی ، خواستارپایانِ سلطه ی دالر برتجارت جهانی شده ، ازکشورهای رو به توسعه و کشورهای عضو بریکس خواست تا ارزِ جاگزینی برای دالر پیدا نمایند .
این گونه اظهارات قاطع از زبان رهبران کشورهای قدرتمند جهان ، اتحاد چین ، روسیه ، هندوستان ، آفریقای جنوبی، ایران ، عربستان سعودی ، برازیل و تمام کشورهای پیمان شانگهای را مستحکم تر کرده ، راه را بسوی نظم نو جهانی بازتر و روشن تر می نماید.
مبالغه نیست بگوییم که امروز ملتی در جهان وجود ندارد تا از نقش مستقیم امریکا در جنگهای منطقه ای در نقاط مختلف جهان ، انکار نماید . امروزهمه می دانند که در ویران کردن عراق به بهانه ی سلاح اتمی ، در هُل دادن افعانستان در کام تروریزم دینی طالبان به بهانه ی القاعده ، در توطئه ی ایجاد داعش برای سقوط سوریه و عراق ، در ایجاد بحران و جنگ در لیبیا ، یمن و ونزویلا و در افروختن آتش جنگی ویرانگر در اوکراین ؛ در همه بحران ها نقش امریکا برجسته و غیرقابل انکاراست .
متکی به همین حقیقت است که حالا حتا شریکان استراتژیک امریکا از اثرفشار ملت های شان ، می خواهند از سیاست‌های جنگ افروزانه ی آن کشور فاصله بگیرند.
اگرسعودی و امارات متحد عربی ثروتمند است یا فرانسه و ترکیه ـ این دوکشور قدرتمند ناتو و اگر کشورهای بزرگ و پرقدرتی چون برازیل وارجنتاین است یا هندوستان ، افریقای جنوبی ، روسیه و چین ؛ همه می خواهند از جنگ و سیاست های جنگ افروزانه ی امریکا فاصله گرفته ، به قلدربازی ها و سودجویی های آن کشورتسلیم نشوند.
و با اتکا به همین حقیقت ، دورنیست روزی که نظام سلطه گرایانه ی امریکا به پایان رسیده ، نزدیک ترین متحدان استراتژیک اش ، به جای دنباله روی ازجنگ های خلق شده توسط امریکا ، راه توسعه و انکشاف بیشتر را به پیش بگیرند و دیگر حتا اروپا هم حیاط خلوت امریکا نباشد .
