بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

از همین خاک جهان دگری باید ساخت !

با شروع زمزمه های کم شدن موسسات خارجی و خروج…

چرا شطحیات! ترامپ را درک نه‌می‌کنیم؟

اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل. ✍️ محمدعثماننجیب در جهان…

پاکستان د افغانستان په خاوره کې د TTP د غړو

د ویشتلو حق نه لري د افغانستان او پاکستان اړیکې له تاریخي…

اپلاتون

د ده اصلي نوم «اریستوکلس» دی، د یونان یو نوموتی…

نقض حاکمیت ملی از سوی طالبان؛ از سلطه ایدئولوژیک تا…

نویسنده: مهرالدین مشید اجندا های قومی و اختلاف برانگیز منافی حاکمیت…

توماس مور؛ را هم اعدام کردند؛ بی وجدانا!

Thomas More ( 1477-1536 ) آرام بختیاری نخستین تئوریسین سوسیالیسم تخیلی در…

پاییز 

باد خزان وزید چمن بی نقاب شد  از برگ زرد صحن…

توافق طالبان و پاکستان

محمد عثمان نجیب پیش‌نوشت: با توجه به اهمیت این یادداشت که چند…

بازی های تروریستی پاکستان و ادامه جنایات آن در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ طالبان و پاکستان سناریوی استخباراتی با راستی…

سقراط

نوموړی د لرغوني یونان ستر فیلسوف او عالم او…

   جنگ پاکستان با طالبان

       نوشته ی : اسماعیل فروغی        جنگ کنونی میان گروه طالبان وپاکستان…

 با درد بساز که خون بهای تو منم

شوخی و مزاح جزء جدایی‌ناپذیر از زندگی اجتماعی انسان‌ها هستند…

ترامپ چرابگرام رامی خواهد؟

بخش دوم طوریکه می دانیم در15 آگست سال 2021امریکائی هاظاهراًازروی اجباردربرابرمقاومت…

پاکستان حق نه لري چې د افغانستان په خاوره تعرض…

نور محمد غفوری  د نړيوالو اړيکو او دولتونو ترمنځ د متقابل…

«
»

که تاسو مو نه وژنئ نو څوک مو وژني؟

افغان گل علم

د ننګرهار د کرکټ پر سټډیم برید او د خلکو وژل هېڅ توجیه نه لري، پرته له دې چې یو وحشیانه برید یې وبولو.

د دې برید مسوولیت د جګړې یوې خوا هم پرغاړه نه دی اخیستی. په هېواد کې تر ۲۰ زیاتې ډلې د حکومت پر ضد په جګړه لګیا دي او د افغان حکومت په ملاتړ هم تر ۴۰ زیاتو هېوادونو ځواکونه دلته په جګړه اخته دي.

د جګړې سنګرونه بیا دوه دي، یو د افغان حکومت د جګړې سنګر دی، چې د ناټو په وینا د دوی له خوا یې ملاتړ کېږي، خو په عین وخت کې ناټو دا هم وايي چې دوی افغانستان ته د ترهګرۍ پرضد د ماموریت لپاره راغلي دي.

د جګړې بل سنګر د طالبانو دی، چې اصلي نښه یې د افغان حکومت دی، خو په خوله بیا وايي چې دوی د بهرنیو ځواکونو د اشغال پرضد جنګېږي.

که د جګړې د تلفاتو شمېرو او واقعیتونو ته وکتل شي، نو په دې جګړه کې تر ټولو زیات عام وګړي وژل شوي. تراوسه په دې جګړه کې د ناټو ۲۸۰۰ سرتېري او یوازې یو جنرال وژل شوی، د افغان حکومت تر ۱۰۰۰۰ سرتېرو وژل شوي، چې د بېوزلۍ له کبله یې امنیتي ځواکونو ته مخه کړې او د هېڅ یو لوړپوړي چارواکي زوی او یا پخپله نه دی وژل شوی.

د طالبانو په لیکو کې هم خبره همداسې ده، د هېڅ یو قوماندان زوی او یا مشر یې نه دی وژل شوی، بلکې ‌ډېری یې د پښتورګو او زړه ناروغیو له کبله د پاکستان په عصري روغتونونو کې پخپل مرګ مړه شوي او د هېڅ یو قوماندان او مولوي زوی او یا پخپله دوی کوم انتحاري برید نه دی کړی او نه به یې وکړي.

په جګړه کې د طالبانو تلفات هم په تېرو اوولسو کلونو کې تر ۱۰۰۰۰ زیات نه دي، خو په دې جګړه کې د ملکي تلفاتو شمېر تر ۳۸ زره زیات ښودل کېږي.

که دغه شمېرې تعبیر او تفسیر شي، په یوه روایت کې په دې جګړه کې تر ۵۸ زره زیات افغانان وژل شوي او تر ۲۸۰۰ زیات بهرنیان په کې وژل شوي.

په بل روایت کې تر ۱۳۰۰۰ په کې د طالبانو مخالفان او تر ۱۰۰۰۰ پورې په کې طالبان وژل شوي دي. ټول چې سره جمع شي، د ۲۳ زرو په شاوخوا کې کېږي، خو ملکي تلفات بیا تر ۳۸ زره زیات دي.

دغه شمېرې په ښکاره په ډاګه کوي چې ټولو غاړو چل افغان ولس ته جوړ کړی، په داسې حال کې چې د جګړې د ټولو غاړو جنګیالي د معاشونو په بدل کې جګړه کوي، ځينې په کې قاچاق لاهم کوي او ځينو ته په کې د پاټک او اختلاس زمینه هم برابره ده. یعنې هغوی چې جګړه کوي، پیسې هم لاسته راوړي، خو ولس په کې وړیا په وړیا مري.

تر دې وړاندې په جګړه کې ښکېلو غاړو د ملکي کسانو مرګ ژوبلې ته یو څه بهانې او پلمې جوړولې او هغه یې توجیه کول او ځان پرې له ملامتۍ خلاصوه، خو د ننګرهار د سټډیم پېښه هېڅ توجیه کېدای نه شي. ځکه د جګړې هر اړخ چې ادعا کوي دوی دغه برید نه دی کړی، نو دوی باید دا پیدا کړي چې دغه برید چا کړی؟ تراوسه چې کومو ګلانو ته اوبه ورکول کېدل، نو همدغه په جګړه کې ښکېل اړخونه په کې شامل وو، اوس هم یو نه یو يې دغه برید کړی، که یو لوری وغواړي یا ونه غواړي، نو مقابل او مخالف لوری به یې په وړاندې ترې افزاري ګټه پورته کړي.

که څه هم ولس د هیچا جګړه نه تاییدوی او په کراتو کراتو یې د جګړې په ښکېلو غاړو  غږ کړی، چې له جګړې څه نه جوړېږي پرته له ویر او غمه، جګړه ودروئ، قهر پرېږدئ، منطق او خبرو ته رجوع وکړئ، خو د ننګرهار له دې پېښې هیچا ته هم تېرېدای نه شي او هرو مرو د خپلو دښمنانو او ظالمانو په وړاندې یوه پرېکړه کوي چې به راتلونکې کې څه چلند ورسره وکړي.

د جګړې هره غاړه مست خانان او ښورېدلي اسان لري، خو وايي د غم لایقه ابۍ ده، نو دا د افغان حکومت دنده ده چې داسې پېښې ټینګې وڅېړي او عاملین يې پیدا او په سزا ورسوي، که نه د جګړې د ښکېلو غاړو ترمنځ به یوه لویه لوبه پیل شي، یعنې هر څوک به راځي خلک به وژني او پړه به يې پخپل مقابل لوري وراچوي.

تر افغان حکومت هم دا په ولس پورې اړه لري، چې څومره زر کېدای شي په هېواد کې د جګړې شلوار وشلوي او نور چا ته اجازه ورنه کړي، چې دوی ته په سپکه سترګه وګوري او د قربانۍ ګډوري يې وګرځوي.