اﻳﻨﺒﺎﺭ و ﺑﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﻗﻠﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
ﺧﻮﻧﺒﺎﺭ ﺑﺎ ﺳﺮاﻳﺶ ﻏﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺭا ﺑﻪ ﺳﺮﺥ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ﻫﺮﻛﻨﺎﺭ
اﺳﻂﻮﺭﻩ و ﻣﻨﺎﺭﻩ و ﺟﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
ﺩﺭﻳﺎ و ﺁﺳﻤﺎﻥ و ﺳﭙﻬﺮ و ﺳﻴﺎﻭﺷﺎﻥ
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﻬﺎﻱ ﻏﻤﺰﺩﻩ ﻧﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
ﺁﻧﺴﻮﺗﺮﻙ : ﺟﻨﻮﺏ! ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻬﻘﻪ ي
اﻳﻨﺴﻮ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻣﺎﺩﺭﻱ ﻫﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
ﻛﺎﺑﻞ!  ﺗﺮا ﺳﻴﺎﻩ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ
ﺑﺎ ﺧﻮﻥ, ﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭﻓﺶ و ﻋﻠﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
اﺑﻠﻴﺴﻴﺎﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻮﺩه ﺑﻪ ﻣﺎﻡ ﻣﺎ
ﻋﺮﺵ ﺧﺪا و ﻟﻮﺡ و ﻗﻠﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ
اﻣﻴﻦ ﺁﺭﻳﺒﻞ
اﭘﺮﻳﻞ 2016 ﺗﺮﺳﺎﻳﻲ

Share on Facebook

Tweet

Follow us