ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

«
»

کنترل و سلیقه !

سپاه پاسداران یک حملۀ گستردۀ پهپادی و موشکی را علیه اسرائیل کرد …

ارتش اسرائیل صبح یکشنبه تایید کرد که حمله هوایی حکومت اسلامی در ایران «خنثی» و «۹۹ درصد به اسرائیل نرسیدند . اسرائیل اعلام کرد که حکومت دینی ایران یه عالمه پهپاد ، یه عالمه موشک کروز و یه عالمه موشک بالستیک را مثل نخودچی کشمش به سمت خاک اسرائیل پرتاب کرده تا اسرائیل را محو و نابود کند …

متخصصین ولی گفتند 24 ساعت طول میکشه تا پمپادها به اسرائیل برسه . منم 24 ساعت صبر کردم تا تعداد کشته ها و زخمی و خرابی و نابودی اسرائیل رو بگن . نامردا کسی چیزی نگفت …

کاخ سفید بار دیگر بر حمایت راسخ واشنگتن از تل‌آویو تاکید کرد …

گوترش: خاورمیانه بر لبه پرتگاه است…

حکومت اسلامی در ایران هم گفت موضوع پاسخ به حمله به کنسولگری‌اش در دمشق را اکنون فیصله یافته می‌داند و باورمندان اسکول بسیجی به اقتدار ما چیز شدند . ولی جنگ با بی حجابی و و آزادی و مردم ایران فیصله نمیابد . حکومت ایران دور جدید سخت‌گیری‌ها برای حجاب اجباری را آغاز کرد…

و نهایتا کسانی که شروع جنگ را با شادی یا غم اعلام کردند و تماشاگران تشخیص ندادند که جنگی در کار نیست صحنه استمرار است . آخوند حاکم اهل خطر نیست . غرب هم همان زمان سرنگون کردن صدام و قذافی ، عزمش برای نگه داشتن سیستم فالشیستی دینی حاکم در ایران جزم بود .



در صحبتی با دوستی گفتم تیترهای خبری زیاد است اما حمله ای انجام نمیشود و اگر هم بشود سمبلیک خواهد بود جدیتی نیست . اصلا فرض کن حمله ای میکند به کدام منظور ؟ چرا ؟ اینکه از قبل خبر بدهند و بعد بیابانهای خالی را بزنند اسمش حمله سخت انتقامی برای نابودی اسرائیل نیست اتفاقا برای استمرار این صحنه است …


گفت یعنی بی بی سی دروغ میگوید ؟


گفتم : نمیدانم دورغ میگو.ید یا نه ؟ ایت الله بی بی سی به قول شاملو بدترین سانسورچی تاریخ است …

ولی بحث بی بی سی و تیترهای بقیه رسانه ها نیست . مثل دیدار مدیری یا ابی یا شجریان … که اصلا موضوع فردی نبود که کدام بهترند ؟ سوالی که در ذهن کاشتم این بود چرا چنین صحنه ای ؟ چرا نظام مثلا مقتدر به چنین صحنه ای نیاز دارد ؟

صحنه اقتدار و حمله و نابودی اسرائیل که یعنی پیروزی نظام ولایت فقیه در خاورمیانه ، اینطوری نیست یعنی حتی شوخی ش هم مسخره است .

نظام دینی حاکم در ایران هم مثل بقیه حاکمان دنیا 2 چهره دارد . چهره نرم مثل نمایش دیدار ابی و مدیری و شجریان در دوبی و چهره خشن مثل قتل داریوش مهرجویی و کیومرث پوراحمد …

در مورد مولفه های غیر ایرانی نه خطرناک است و نه جدی و نه میتواند و نه میخواهد … شبیه به دلقک های کنار خیابان است که تئاترهای روحوضی را کارگردانی میکنند.

ولی در مورد مولفه های ایرانی بلد است و تجربه دارد . هم اسکول میکند و هم میکُشد تا بقیه حساب کار دستشان باشد و درانفجارات اجتماعی کنار مردم نروند و روند تغییر را با کنترل و سلیقه خودش خودش انجام دهد .


اسماعیل هوشیار
15.04.2024