کشتار دسته‌جمعی مردم غزه، تجلی سبعیت نظام سرمایه‌داری
شباهنگ راد
توصیفِ شرایط دشوار و طاقت‌فرسایی که مردم غزه، از مردان و زنان، جوانان و کودکان، طی تقریباً دو سال گذشته با آن دست‌وپنجه نرم کرده‌اند، امری بس دشوار است. درکِ عمیق این فاجعه مستلزم زیسته از زندگیِ روزمره در آن منطقه است؛ یعنی رویارویی مستمر با حملات توپِ و گلوله‌باران، همراه با نبود آب و برق، غذا، خدمات بهداشتی و سرپناهی امن است. متأسفانه، حاکمان جهان، جان میلیون‌ها انسانِ بی‌گناه را دستاویز سیاست‌های غارتگرانهٔ خود قرار داده‌اند تا قدر قدرتی خود را به رقبا و همسویان خود نشان دهند. همهٔ خبرها و کلیپ‌های ارسالی نشان‌دهندهٔ تلفات بالای انسانی، شامل هزاران زن و مرد، جوان و کودک و همچنین تخریب گستردهٔ زیرساخت‌ها جوامع مختلف دارد.
با توجه به این واقعیات، ادعای تأمین امنیت جانی و مالی برای طبقات فرودست در چارچوب نظام‌های موجود جهانی، غیر معتبر است. نظام‌های سرمایه‌داری برای حفظ و گسترش سلطهٔ خود، هزاران انسان بی‌دفاع را کشته‌اند و میلیون‌ها نفر را مجبور به ترک سرزمین و خانه‌هایشان کرده‌اند تا امنیت سرمایه‌شان بیشتر شود. در هیچ گوشه‌ای امنیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی برای سازندگان اصلی آن وجود ندارد و متعاقباً ایجادِ محدودیت‌های اعتراضی علیه ریاضت‌کشی، بگیر و به بندها و نابرابری‌های اجتماعی، میدان‌های طبقاتی و خیابان‌ها را تبدیل به جدل دو سوی جامعه، یعنی بالادستان و فرودستان تبدیل کرده است.
این سیاست روتین و جهانِ مدنظرِ طبقات حاکم است و بی‌شک تداوم سیاست جنگی همراه با کشتارِ دسته‌جمعی و ناامن‌تر کردن جوامع مختلف، تحت عنوان «برقراری نظم نوین»، به رویهٔ اصلی امپریالیست‌ها، رژیم‌ها و گروه‌های وابسته به آن‌ها تبدیل شده است. تردیدی نیست که تمامی دولت‌ها، با هر اندازه و قد و قواره و نیز باوجود اختلافاتِ ظاهری و سطحی، در راستای منافع طبقهٔ سرمایه‌داری هم‌صدا و هم هدف هستند. پافشاری بر حفظ شرایط فاجعه‌بار در غزه، نمونه‌ای بارز از این هم‌سویی است. چنین وضعیتی نه‌فقط، چهرهٔ کریه و زشت طراحان و سازمان دهندگان آن را آشکار ساخته، بلکه دورویی و ریاکاری مدعیان حقوق بشر و کرامت انسانی را به‌وضوح نمایش داده است. علاوه بر این، بحران غزه، همچون تلنگری بیدارکننده و محکی تعیین‌کننده، نقاب از چهرهٔ اپوزیسیون‌های غیردولتی برداشته و رسوایی آنان را بیش‌ازپیش برجسته ساخته است.
به‌طورقطع، جنایات روزمره در غزه، چهره‌ای تازه از سیاست‌های دولت‌های سرمایه‌داری را به جهان انسانی عرصه کرده است. دولت اسرائیل با پشتیبانی و مشارکت بی‌دریغ قدرت‌های بزرگی مانند امریکا و انگلیس، نزدیک به دو سال است که بیش از دو میلیون نفر از توده‌های رنج‌دیده غزه را در محاصره‌ای کامل قرار داده و خانه‌ها و زیرساخت‌ها را ویران کرده‌اند تا اهداف سیاسی و اقتصادی خود را پی گیرند. به‌راستی، چیزی از غره باقی نمانده است و نود درصد خانه‌ها با خاک یکسان شده و تاکنون بیش از هشتاد هزار نفر ازجمله زن و مرد، جوان و کودک جانشان را از دست داده‌اند.
باوجود محکومیت‌های مکرر از سوی سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری و تصویب قطعنامه‌های بی‌خاصیت از سوی دولت‌های مدعی حمایت از مردم غزه، سرکوب و تعرض به زندگی اسفبار مردم و کودکان غزه همچنان ادامه دارد و به نظر پایانی بر آن متصور نیست. ساختمان‌ها، بیمارستان‌ها و بازماندگان بی‌سرپناه غزه، هر لحظه در معرض تهدیدِ مرگ و کوچ اجباری از سرزمین خود توسط دولت اشغالگر اسرائیل و حامی بی‌چون‌وچرای آن، دولت امریکا قرار دارند؛ پس، بی‌جهت دولت‌های بزرگ به‌ویژه دولت امریکا، مدعی دفاع از جان مردم و کودکان هستند. وتوی مکرر قطعنامه‌های شورای سازمان ملل در مورد قطع جنگِ در غزه و ارسال بی‌وقفه تسلیحات پیشرفته به اسرائیل، نشان‌دهندهٔ نقش و خواستِ سیاسی و اقتصادی سازمان دهندگان اصلی آن است. کوچاندن اجباری مردم غزه، گسترش سرزمین اسرائیل و تحقق طرح «منطقهٔ درخشان» ترامپ در سواحل غزه و متعاقباً تلاش دولت ترامپ برای فروش تسلیحات به ارزش 6.4 میلیارد دلار به اسرائیل نیز گواهی بر این مدعاست که تداوم جنگ و اجرای نقشه‌های سیاسی و اقتصادی، ازجمله سیاست‌های پایه‌ای دولت ترامپ است. همهٔ دولت‌ها و به‌ویژه دولت امریکا نشان داده‌اند که بیان حفاظت از جان میلیون‌ها زن و مرد، جوان و کودک فاقد ارزش است. نشان داده‌اند که کمترین مسئولیت و تعهدی به قوانین و دست‌نوشته‌های سرمایه‌داران پیرامون به رسمیت شناختن حقوقِ ابتدایی مردم، حفاظت از بیمارستان‌ها و اماکن عمومی ندارند. ده‌ها بیمارستان، صدها پزشک و کادرهای خدمات درمانی را مورد تعرض وحشیانهٔ خود قرار داده‌اند تا قدرت‌نمایی خود را بنمایش بگذارند. به‌راستی، نماد دروغ‌گویی و سبعیت دولت‌های اشغالگر و منفعت‌طلب را می‌شود در غزهٔ مملو از درد و رنج دید.
خلاصه، غزه به‌عنوان نمادی از مقاومت انسانی، فراتر از افشای چهرهٔ ریاکارانه و چندوجهی سرمایه‌داران، ثابت کرد که وجدانِ بیدارِ بشری همچنان در مسیرِ درست تاریخ ایستاده است. این رویدادِ تلخ و دردناک نشان داد که اعمال آشکار و بی‌رحمانه نظام‌های سرمایه‌داری، کوچک‌ترین خللی در اراده و ایستادگی میلیون‌ها انسان عدالت‌خواه و آزادی‌طلب ایجاد نخواهد کرد. حضور میلیونی مردم رنج‌کشیده در خیابان‌ها در حمایت از مردم تحت ستم و کودکان غزه، پیام‌آور مخالفت گستردۀ جهانی با سیاست‌های امپریالیستی، به‌ویژه در غزه است. مخالفت‌ها و اعتراضاتی که منجر به شکل‌گیری کمپین‌های متنوع در حوزه‌های آبی، هنری، فرهنگی و سیاسی شده است.
21 سپتامبر 2025
30 شهریور 1404
