پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

دی‌دار آشنا، گزاره‌یی نکو از گزارنده‌گان نکو

لطفاً نامش را مگر تغییر بدهید. محمدعثمان نجیب برمقتضای نیاز، وظایف گونه‌‌گونی…

درک لنین از عدالت

ترجمه. رحیم کاکایی کازونوف الکساندر سرگیویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور دانشگاه دولتی…

افغانستان در یک ناگزیری

افغانستان که در یک ناگزیری ناشی از فشارهای آمریکا و…

کنګره څه شی ده؟

  نور محمد غفوری یادونه: له ټولو هغو ځوانانو څخه چې د فیسبوک او…

«
»

چگونه رسانه‌های ایالات متحده ناگهان برای مذاکره با پوتین فضایی ایجاد می‌کنند

برلینر تسایتونگ

ایالات متحده در چند زمینه از جمله بزرگترین و مهم‌ترین حامی اوکراین است. اما در نیویورک، واشنگتن و غیره، فضای عمومی در حال تغییر است.

در طول هفته‌های گذشته، در بحبوحه تعطیلات کریسمس، نظرات نسبت به اوکراین به طور فزاینده‌ای تغییر کرد. نوعی تغییر فضای عمومی قابل مشاهده بود. نه لزوماً در خط مقدم در دونباس یا جنوب اوکراین، بلکه بیشتر در خود ایالات متحده.

به ویژه در رسانه‌های اصلی آمریکایی مانند نیویورک تایمز، واشنگتن پست یا بلومبرگ، از آن زمان به بعد نظرات و مقاله‌های متعددی منتشر شده است که خواستار آتش‌بس در اوکراین هستند.

اخیراً سرژ شمنوف، سردبیر نیویورک تایمز و خبرنگار سابق مسکو، نوشت که «قابل درک است که «چشم‌انداز تزریق منابع بی‌پایان به عملیات نظامی متوقف‌شده با مقاومت روبرو می‌شود». این برنده ۷۸ ساله جایزه معتبر پولیتزر معتقد است که امید کمی به پایان درگیری‌ها وجود دارد و پیش‌بینی‌های قابل اعتمادی مبنی بر اینکه جنگ تهاجمی روسیه چه زمانی پایان می‌یابد، وجود ندارد.

سخنان شمنوف هم‌اکنون نمادین فضای افکار عمومی در ایالات متحده در مورد کمک‌های بیشتر به اوکراین است. سیاست آمریکا در واقع در حال تردید کردن است: اگرچه دولت بایدن یک بسته نظامی ۲۵۰ میلیون دلاری را به اوکراین ارائه می‌کند، اما مشخص نیست که حمایت واشنگتن در آینده چگونه خواهد بود. زیرا جمهوری‌خواهان در حال حاضر با کمک‌های نظامی بیشتر مخالفت می‌کنند، زیرا از دموکرات‌ها می‌خواهند در ازای آن سیاست پناهندگی را تشدید کنند.

بنابراین، پیامدهای سیاست داخلی ایالات متحده نیز بر روابط بین واشنگتن و کی‌یف تأثیر می‌گذارد. زمانی که ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، اواسط دسامبر برای مذاکرات به واشنگتن آمد، در کنفرانس مطبوعاتی کاخ سفید دیگر گفته اینجمله تکرار نشد: «ما اوکراین را تا زمانی که لازم باشد حمایت می‌کنیم»، بلکه فقط «تا زمانی که می‌توانیم».
در چند هفته اخیر، چندین مقاله در رسانه‌های بزرگ ایالات متحده به تغییر روحیه در میان مردم آمریکا پرداخته‌اند. به‌ویژه، مقاله «پوتین به آرامی نشان می‌دهد که برای آتش‌بس در اوکراین باز است» در روزنامه نیویورک تایمز که در تاریخ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳ منتشر شد، در شبکه‌های اجتماعی به‌سرعت پخش شد.

اخیراً در رسانه‌های آمریکایی بیشتر و بیشتر می‌خوانیم که اوکراین باید با روسیه وارد مذاکره شود و به آتش‌بس برسد.

در این مقاله آمده است که رئیس‌جمهور روسیه از طریق واسطه‌ها، احتمال آتش‌بسی را سیگنال داده است که قرار است درگیری‌ها را متوقف کند. طبق پیشنهاد مسکو، مناطقی که تاکنون در شرق و جنوب اوکراین تصرف شده‌اند، یعنی حدود یک پنجم کشور، همچنان تحت کنترل روسیه باقی خواهند ماند. طبق گزارش نیویورک تایمز، پوتین با مناطق تصرف‌شده «راضی» است و بنابراین با آتش‌بس موافقت می‌کند.

سرژ شمنوف نیز در مقاله‌ای به این مطلب نیویورک تایمز پرداخته است. او می‌نویسد: «اگر مشخص شود که آقای پوتین جدی است، اوکراین نباید فرصت پایان دادن به خونریزی را از دست بدهد. بازپس‌گیری سرزمین تنها معیار پیروزی در این جنگ نیست».

آیا انتخابات آتی به نفع پوتین است؟

اوکراین در حال حاضر در وضعیت پیچیده‌ای قرار دارد. بازیگران غربی بیشتری به این فکر می‌کنند که آیا می‌توانند همچنان به منابع محدود برای حمایت از اوکراین دسترسی داشته باشند، به‌ویژه زمانی که فرمانده کل قوای اوکراین از یک بن‌بست صحبت می‌کند که تنها با یک جهش فناوری می‌توان آن را پایان داد.

اما در اروپا نیز مقاومتی در حال شکل‌گیری است. نخست‌وزیر مجارستان، ویکتور اوربان، در اجلاس اتحادیه اروپا در ماه دسامبر نیز بسته‌های نظامی دیگری را برای کی‌یف مسدود کرد. یک ژنرال لهستانی نیز غرب را به دخالت در شکست عملیات تابستانی متهم کرد.

در حالی که پوتین مطمئناً به انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده در نوامبر ۲۰۲۴ چشم دوخته است و امید خود را به دونالد ترامپ بسته است، در کی‌یف نیز با توجه به انتخابات ایالات متحده و اروپا آگاهند: زمان در برای اوکراین حال گذر است.

منبع: مجله ی هفته