چرا آمریکا اول قدرت مدام ناکامی بیش نیست؟
آیا برنامه‌های جنگ نفت، یورانیوم و لیتیوم و تاراج منابع کشور ها ختم خواهند شد؟
چرا آمریکا اول قدرت مدام ناکامی بیش نیست؟
محمدعثمان نجیب :
آیا برنامه‌های جنگ نفت، یورانیوم و لیتیوم، تاراج منابع کشور های جهان از سرخط کار های اتاق های فکری آمریکا و انگلیس و اروپا حذف خواهند شد؟ نه. چون اینان، پی‌هم به کمیت یابی در تاراج منابع کشور های دگر می‌اندیشند تا کیفیت سنجی های همه گونه های جنگی و جنگ‌آوری. آنان برضد روسیه برنامه های بی توقف دسیسه‌ی نابودی طرح می‌کنند. ولی خود شان در شکنجه‌ی شکست همان طرح های شان گیر می‌افتند و روسیه و متحدانش قوی‌تر از گذشته با حضور قوی نظامی، سیاسی، اقتصادی و راه‌‌بردی موفقانه در جای‌شان اند، با حقوق مساوی. متحدان آمریکا، ولی، تنها مطیع و فرنان‌بردار آمریکاستند تا مرز نابودی شان. مثل اروپا و انگلیس. انگلیس و اروپا هم در فکر امپراتوری های بون وسطایی خود اند و در غرور آندلشکر کشی های گاه کامیا و گاه ناکام غرق اند و حقیقت را نه می‌بینند.تغییرات بزرگ‌جهانی در موارد گونه گون زنده‌گی را نه می‌بینن که خود شان یکی از بانی های انه ها بوده اند. اروپا به عنوان اولین مراجع جنگ آفرین در گذشته‌ی تاریخ با داشتن تجربه‌ی جنگی سی و پنج سال‌های تاریخی میان اروپایی، حالا یک سره در جال نیرنگ آمریکا افتاده و رهایی نه دارد. مضحکه‌بارتر این است که آمریکا حزب سبز های حاکم در آلمان و حزب سوسیال دموکرات حاکم در آلمان و نیروهای مخالف دام‌گستری جنگ در آلمان را چنان غرق توهم خود بزرگ‌بینی ها کرده است که آلمان در یک راه‌پیمایی اعلام ناشده‌ی رفتار در خط هیتلر قرار گرفته است، با تفاوت این که همه هست و بود و عنان قدرت خود را برای آمریکا سپرده و آمریکا را خدای خودش می‌داند. چه شرم‌گین است برای نسل امروز سیاسی حاکم آلمان. البته که مردم آلمانی اروپا در مجموع، موافق به این جنگره گری های های رهبران شان به عنوان مزدوران آمریکا نیستند و همیشه اعتراض می‌کنند. مگر سودی نه دارد. چون این مردمان که توانایی های هم‌زمان به چالش کشیدن نظام ها و سیاسیون خاین شان را داشتند و دارند، حالت منفی های موجود بر تمام ابعاد زنده‌گی های شان را پذیرفته و در سکوت معنا دار به سر می‌برند. گویی طرف‌دار جنگ اند. وقتی من به آقای بایدن، سیاسیون و نظامیان آمریکا، پاکستان و انگلیس و اروپا خطاب می‌کنم، ذهن و هوشم، من را به تاریخ‌چه‌‌ی شکست های بی‌پایان آمریکا و اروپا می‌برد، هزینه های فراوان جنگی، تلفات بی‌پایان انسانی، نابودی هزاران میلیاردی بودجه‌یی، وام‌داری مدام از جهان در پی کسر پی هم بودجه، منهدم شدن هزاران میلیاردی سامانه ها و جنگ افزار جنگی، پای‌دار نه بودن در سرزمین های مفتوحه به دلیل عدم توانایی مقاومت با دگر جهان، شرم‌ساری های زنجیره‌یی شکست ها از ویتنام تا بولیوی و از خود آمریکا تا آسیا و حالا هم در افغانستان اوکرایین و آفریقا. این همه شکست ها را فقط با تبلیغات فریبنده بر ضد روسیه و متحدانش به خورد مردمان خود می‌دهند تا دست مردم خود را از یقه های شان کوتاه کنند. یعنی فریب کاری فریبنده. حالا از رهبران آمریکا و اروپا می‌پرسیم که پس از این همه ناکامی های برنامه های خودتان و کامیابی های تان در کشتار بیست و چند ساله‌ی مردمان عراق، سوریه، لبنان، لیبیا، افغانستان و حالا اوکرایین و ویران سازی کشور های شان و سپردن سرنوشت مردم فغانستان به دست طالبان تروری‌ست پرورده شده‌ی خودتان، چه خوابی برای آفریقا دیده بودید که تعبیر ناشده ناکام شدید؟ پس غوغای ذلیل‌زاد این جاسوس خود فروش، ناموس فروش، وطن‌فروش و مادر فروش باز برای چی‌ست؟ چه برنامه‌ی در سر دارید؟ آن هم ناکام است ولی ملیت های غیر افغان و غیر پشتون را تباه. کردید. بدانید که که غیر پشتون افغانستان و هر یک غیر افغان افغانستان دشمن شماست و شما هر کدام تان یک هدف برای نابودی هستید.
