زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

ځينې کړۍ چې د ډيورنډ فرضي کرښي ته د رسميت ورکولو هڅې کوي

د وروستيو ناتاييد شويو راپورونو له مخې پاکستان افغانستان سره د سولې لپاره تازه درانده شرطونه وړاندې کړي دي. پاکستان د طالبانو سره د سولې په خبرو کې نه يوازې دا غوښتنه کړې وه، چې طالبانو ته دې مخکې له مخکې شرطونه نه وړاندې کيږي، بلکې د افغانستان لپاره پاکستان خپل شرطونه هم وړاندې کړي دي.

  • د ډيورنډ فرضي او تپل شوې کرښې په رسميت پيژندل
  • د کونړ د سيند په اوبو کې د پاکستان شريکول
  • په جلال آباد او کندهار کې د هند کونسلګريو تړل
  • او په افغانستان کې د پاکستان ضد تبليغاتو بندول

دا هغه شرطونه دي چې د وروستيو راپورونو پر بنسټ د پاکستان له لوري افغان دولت ته د سولې راوستلو په مقابل کې ايښودل شوي دي. دلته درې خبرې مهمې دي چې د دغه راپور ناکره والی ترې څرګنديږي.
لومړی دا چې دا خبر تر اوسه نه افغان دولت او نه هم پاکستاني دولت په رسمي توګه تاييد يا رد کړی دی. ممکن د افغان سولې پروسې د سبوتاژ کولو لپاره د نورو استخباراتي کړيو يوه هڅه وي چې غواړي افغان دولت په نورو مسايلو بوخت وساتي.
دويم دا چې؛ دا هغه د منلو شرطونه دي چې په افغانستان کې حتی دولتونه د دې د شرطونو د منلو واک نلري.
دريم دا چې د انګليس لخوا د افغان ولس په زړه د ډيورنډ کرښې له راکښلو تر ننه پاکستاني دولت هيڅکله په زغرده او واضیحه توګه؛ له افغان دولته د ډيورنډ فرضي کرښې د رسميت غوښتنې جرأت نه دی کړی. ځکه د يادې کرښې اړوند پريکړه کول د دولتونو نه بلکه دواړو غاړو ته د ميشت ولسونو کار دی. نو څنګه باور کيدلای شي ګويا پاکستان دې دا ځل د افغان سولې په مقابل کې؛ په داسې حال کې چې چين او امريکا يي منځګړيتوب کوي؛ دا ډول نا مشروع غوښتنې وکړي؟

دا سمه ده چې پاکستان د افغان سولې پروسې سره همکاري نه کوي. دا هم د هيرولو نه ده چې پاکستان نه غواړي په افغانستان کې سوله راشي ځکه دغه هيواد په افغان وژنه او افغان جنګ کې د خپل پوځ ژوند او پايښت ويني. پاکستان د افغان جګړې په پيسو خپل پوځ تمويلوي. که چيري دلته جنګ سوړ شي او سوله راشي نو د پاکستان اقتصادي حالت ته په کتو د نوموړي هيواد پوځ به مالي امکانات له لاسه ورکړي. نو پر همدې اساس په هيڅ صورت د افغان سولې پروسې سره همکاري نه کوي. خو پورتني دريو دلايلو ته په کتو داسې انګيرل کيږي چې دا د ځينو کورنيو مغرضو او بهرنيو استخباراتي کړيو پلان دی چې غواړي د افغان سولې پروسې د بيا پیل کيدونکو خبرو پر وړاندې يو ځل بيا خنډ پيدا کړي.

د ډيورنډ کرښه، چې د هيواد د ميشتو قومونو له جملې؛ د اکثريت نفوس لرونکي قوم پر زړه د انګليسانو لخوا کښل شوې؛ دومره دردونکې ده، چې په ځینو سيمو کې يې د يوه کلي خلک په دوه برخو ويشلي، يوازې ولسونه؛ په ځانګړي توګه همدا قوم يې د پرېکړې حق لري. دلته اوس ځينې کورنۍ کړۍ شته چې د ډيورنډ فرضي کرښې په رسميت پيژندلو ته چمتو دي. همدوي دي چې د ځينو د تعصب په ناروغۍ ککړو رسنيو له لارې يي همدا موضوع توده نيولې ده. هر وخت يي په اړه بحثونه نيسي او داسې ذهنيت جوړونه کوي چې ګويا د ډيورنډ په رسميت پيژندلو سره به افغانستان ګل و ګلزار شي او هره خوا به سوله او ارامي شي. دوی که څه هم ظاهراً د افغانستان د ارامۍ او سولې خبرې کوي خو تر شاه يي موخه دا ده چې د هيواد اکثريت نفوس لرونکی قوم په دوه ټوټو وويشي او یو بل قوم اکثريت ثابت کړي.                                                     

کارپوهان هم زياتوي، چې يو شمير فاشستي ډلې، چې غړي يې ځانونه افغانستاني بولي، ځينو افغان دښمنه رسنيو په مرسته، د ډيورنډ کرښې موضوع ډيره راپورته کوي او داسې ډنډورې غږوي، چې د دې کرښې د رسميت پيژندو سره به په هیواد کې سوله او ارامي راشي. په داسې حال کې چې دا د يو لوی قوم د ځپلو هڅه ده. دلته ځينۍ کړۍ دي چې په لوی لاس يي د لوی قوم د ځپلو پروژه پرانیستې ده او او د ډيورنډ فرضي کرښي په رسميت پيژندلو ته يي تبليغات پيل کړي دي. افغان غيرتي او يو موټی ولس او افغان دولت دې خبرداره وي چې د دښمن په نوي دام کې ونه نښلي.

لیکنه: خوشحال آصفي