پس از قزاقستان، دوران انقلاب رنگی به پایان رسیده است
آنچه در قزاقستان اتفاق افتاد بیشتر شبیه یک کودتای نافرجام آمریکایی ــ ترکیه ــ انگلیسی ــ اسرائیلی به‌نظر می‌رسد که آشکارا توسط دشمنان اوراسیا انجام گرفت.
نویسنده: پپه اسکوبارمترجم: سایت «۱۰ مهر»برگرفته از : دِ ساکر (The Saker)، ۱۲ ژانویه ۲۰۲۲ *
هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه کسی ــ و تا چه اندازه ــ از اوباش در این شورش حمایت مالی کرده است. انگیزه‌ها فراوان است: خرابکاری در یک دولت طرفدار روسیه/چین، تحریک روسیه، خرابکاری در طرح کمربند و جاده، غارت منابع معدنی، به‌کار انداختن ماشین «اسلامی‌سازی» به سبک آل سعود.
این انقلاب رنگی که با عجله و تنها چند روز قبل از شروع مذاکره روسیه و ایالات متحده در ژنو در زمینه «ضمانت‌های امنیتی» روسیه به اجرا درآمد ــ در ناامیدی ــ نوعی ضدِ اولتیماتوم توسط تشکیلات ناتو بود.
سال ۲۰۲۲ با حریق در قزاقستان آغاز شد، حمله‌ای جدی علیه یکی از قطب‌های کلیدی ادغام اوراسیا. ما تازه داریم متوجه می‌شویم که چه اتفاقی افتاد و چگونه این اتفاق افتاده است.
صبح روز دوشنبه [۱۰ ژانویه]، رهبران سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) برای گفت‌وگو یک جلسه فوق‌العاده درباره قزاقستان برگزار کردند. قاسم جومارت توکایف، رئیس‌جمهور قزاقستان، ماجرا را به اختصار چنین بیان کرد. شورش‌ها در «پشت اعتراضات برنامه‌ریزی نشده پنهان شده بود.» هدف «تسخیر قدرت» بود ــ تلاش برای کودتا. اقدامات «از یک مرکز واحد هماهنگ شده بود.» و «ستیزه‌جویان خارجی در شورش‌ها شرکت داشتند.»
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، فراتر رفت: در جریان شورش‌ها، «از همان تکنیک‌ها و تجربیات میدان استفاده شد»، اشاره‌ای به میدان اوکراین که در آن اعتراضات سال ۲۰۱۳ یک دولت غیردوست ناتو را سرنگون کرد.
پوتین با دفاع از مداخله سریع نیروهای حافظ صلح سازمان پیمان امنیت جمعی در قزاقستان گفت: «لازم بود بدون تأخیر واکنش نشان داده شود.» سازمان پیمان امنیت جمعی «تا زمانی که لازم باشد» در اینجا خواهد بود، اما پس از انجام مأموریت، «البته، تمامی نیروها از کشور خارج خواهند شد». انتظار می‌رود که نیروها اواخر این هفته خارج شوند. (در ۱۳ ژانویه پایان مأموریت این نیروها اعلام شد و خروج این نیروها آغاز گردید ــ مترجم)
اما نکته اصلی اینجاست: «کشورهای سازمان پیمان امنیت جمعی نشان داده‌اند که اجازه نمی‌دهند در داخل مرزهایشان هرج‌و‌مرج و “انقلاب‌های رنگی” اجرا شود.»
پوتین با ارلان کارین، وزیر امور خارجه قزاقستان، هم‌نظر بود؛ کارین اولین کسی بود که در تاریخ، اصطلاحات درست را در مورد رویدادهای کشورش به‌کار برد: آنچه اتفاق افتاد یک «حمله تروریستی ترکیبی» بود، هم توسط نیروهای داخلی و هم از سوی نیروهای خارجی، با هدف سرنگونی دولت.
شبکه هیبریدی مغشوش
عملاً هیچ‌کس در مورد آن چیزی نمی‌داند، اما دسامبر گذشته، آگاهانه و با احتیاط کودتای دیگری در بیشکک، پایتخت قرقیزستان، خنثی شد. منابع اطلاعاتی قرقیزستان این مهندسی را به گروهی از سازمانهای غیردولتی مرتبط با بریتانیا و ترکیه نسبت می‌دهند. این نشان‌دهنده یک جنبه مطلقاً کلیدی شمای کلّی آن است: احتمالاً عوامل سازمانهای مخفی مرتبط با ناتو و دارایی‌های آنها در حال تدارک یک انقلاب رنگی همزمان در سراسر آسیای مرکزی بوده باشند.
در سفرهای آسیای مرکزی در اواخر سال ۲۰۱۹، قبل از کووید ۱۹، به‌وضوح می‌دیدم که در قرقیزستان و قزاقستان، سازمانهای غیردولتی غرب ــ جبهه‌های جنگ ترکیبی ــ بسیار قدرتمند باقی مانده‌اند. با این حال، آنها تنها پیوندی در مه غرب در سحاب جنگ هیبریدی می‌باشند که در سراسر آسیای مرکزی و آسیای غربی مستقر شده‌اند. در اینجا می‌بینیم که سیا و ایالت پنهان ایالات متحده در حال عبور از MI۶ انگلستان و رشته‌های غیر‌عادی اطلاعات ترکیه هستند.
بنابر اطلاعات یک منبع رده بالای آسیای مرکزی، زمانی که پرزیدنت توکایف به‌صورت رمز به یک «مرکز واحد» اشاره می‌کرد، منظور او اتاق عملیات اطلاعات نظامی «مخفی» آمریکا، ترکیه و اسرائیل بود که در مرکز تجاری جنوب آلماتی، قرار دارد. در این «مرکز»، ۲۲ آمریکایی، ۱۶ ترک و ۶ اسرائیلی در کنار هم مشغول هماهنگ کردن باندهای خرابکاری می‌باشند ــ که در غرب آسیا توسط ترک‌ها آموزش دیده‌اند ــ و سپس به آلماتی فرستاده شده‌اند.
زمانی که نیروهای قزاق ــ با کمک اطلاعات روسیه ــ کنترل فرودگاه تخریب شده آلماتی را که قرار بود به مرکزی برای دریافت تدارکات نظامی خارجی تبدیل شود، دوباره به‌دست گرفتند، این عملیات برای همیشه از هم پاشید.
غربی‌های جنگ هیبریدی باید متحیر و خشمگین باشند که چگونه سازمان امنیت پیمان امنیت جمعی، با چنین سرعت برق‌آسایی عملیات قزاقستان را رهگیری کرد. عنصر کلیدی در این است که نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت ملی روسیه، سال‌ها پیش تصویر بزرگ را دیده بود. بنابراین، هیچ راز پوشیده‌ای نیست که چرا نیروهای هوافضا و حمل‌و‌نقل هوایی روسیه، به‌علاوه زیرساخت‌های پشتیبانی عظیم مورد نیاز، عملاً آماده حرکت بودند.
در ماه نوامبر، پاتروشف عملاً لیزرِ خود را بر وضعیت امنیتی تحقیرآمیز در افغانستان متمرکز کرده بود. پرویز ملوجانوف، دانشمند علوم سیاسی تاجیک، از معدود افرادی بود که تأکید می‌کرد که بیش از ۸هزار سَلَفی ــ جهادی از نیروهای باارزش امپراتوری وجود دارند که وسیله راه‌آهن از سوریه و عراق به افغانستان منتقل شده و در مناطق شمال افغانستان پرسه می‌زنند.
این بخش عمده داعش ــ خراسان است ــ یا داعش بازسازی شده در نزدیکی مرزهای ترکمنستان. در زمان‌های مقتضی، برخی از آنها به قرقیزستان منتقل شدند. از آنجا بعد، عبور از مرز بیشکک و حضور در آلماتی بسیار آسان است.
زمان زیادی طول نکشید تا پاتروشف و تیمش پس از عقب‌نشینی امپراتوری از کابل، چگونگی استفاده از این ارتش ذخیره جهادی را ــ در امتداد مرز ۷۵۰۰ کیلومتری بین روسیه و «ستان‌های» آسیای مرکزی ــ دریابند.
این امر، و بسیاری چیزهای دیگر، نشان می‌دهد که در اواخر سال ۲۰۲۱، تعداد بی‌سابقه‌ای رزمایش آماده‌سازی در پایگاه نظامی ۲۱۰ روسیه در تاجیکستان انجام شده است.
جیمز‌باند ترکی صحبت می‌کند
فروپاشی عملیات کثیف قزاقستان لزوماً با مظنونین معمولی شروع میشود: دولت پنهان ایالات متحده، همه استراتژی خود را در گزارش سال ۲۰۱۹ شرکت RAND رند **، گسترش روسیه، خیلی خوب «خوانده» است. فصل ۴، در مورد «اقدامات ژئوپلیتیکی»، همه چیز از «ارائه کمک‌های مرگ‌بار به اوکراین»، «ترویج تغییر رژیم در بلاروس» و «حمایت فزاینده از شورشیان سوری» ــ همه ناکامی‌های عمده ــ تا «کاهش نفوذ روسیه در آسیای مرکزی» را شرح می‌دهد.
این مفهوم اصلی بود. اجرای آن به پیوند ترکیه ــ ام آی ۶ واگذار شد.
سیا و ام آی ۶ حداقل از سال ۲۰۰۵، و زمانی که جنبش اسلامی ازبکستان (IMU) به طالبان نزدیک بود، با سرمایه‌گذاری در شرکت‌های نامطلوب در آسیای مرکزی، آن را تشویق کردند تا در جنوب قرقیزستان ویرانی به‌بار بیاورند. هیچ اتفاقی نیفتاد.
در ماه می ۲۰۲۱، زمانی که جاناتان پاول از ام آی ۶ با رهبری جبهه النصره در جایی در مرز ترکیه و سوریه در نزدیکی ادلب ــ که پناهگاه بسیاری از جهادگران آسیای مرکزی است ــ ملاقات کرد، داستان کاملاً فرق کرد. توافق بر این بود که این «شورشیان میانه‌رو» ـ- در اصطلاح آمریکایی ــ تا زمانی که از دستور کار ناتو علیه روسیه پیروی کنند، دیگر به‌عنوان «تروریست» شناخته نمی‌شوند. این یکی از اقدامات مقدماتی کلیدی قبل از حمله جهادی به افغانستان بود ــ که با گسترش آسیای مرکزی تکمیل و آغاز شد.
پیدایش این حمله را باید در ژوئن ۲۰۲۰ جستجو کرد، زمانی که ریچارد مور سفیر سابق انگلستان در ترکیه از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، به‌عنوان رئیس ام آی ۶ منصوب شد. مور ممکن است حتی سر سوزنی هم شایستگی کیم فیلبی را نداشته باشد، اما او با این مشخصات مطابقت دارد: روس‌هراسی هار، و تشویق‌کننده فانتزی تورانی بزرگ، که یک کنفدراسیون پان ترک از مردمان ترک‌زبان از غرب آسیا و قفقاز تا مرکز آسیا و حتی جمهوری‌های روسیه در ولگا را ترویج می‌کند.
ام آی ۶ در همه «منطقه‌ها» به جز ترکمنستان مستبد ــ با هوشمندی سوار بر اسب پان ترکیش به‌عنوان وسیله‌ای ایده‌آل برای مقابله با روسیه و چین، جاگیر شده و تاخت و تاز می‌کند.
اردوغان خود در مصالح تاخت و تاز به تورانی بزرگ، به‌ویژه پس از ایجاد شورای ترک در سال ۲۰۰۹، سرمایه‌گذاری کرده است. مهم‌تر از همه، اجلاس سران شورای کنفدراسیون کشورهای ترک زبان ــ فرقه جدید شورای ترک ــ در ماه مارس آینده در قزاقستان برگزار خواهد شد. انتظار می‌رود شهر ترکستان در جنوب قزاقستان به‌عنوان پایتخت معنوی جهان ترک نامگذاری شود.
و در اینجاست که «دنیای ترک» وارد یک برخورد جبهه‌ای با مفهوم روسیه یک‌پارچه در مشارکت اوراسیای بزرگ و حتی، مهم‌تر از همه، با سازمان همکاری شانگهای (SCO) میشود که ترکیه را به‌عنوان عضو به‌حساب نمی‌آورد.
جاه‌طلبی‌های کوتاه‌مدت اردوغان در ابتدا، به‌نظر می‌رسید که فقط تجاری باشد: پس از پیروزی آذربایجان در جنگ قره باغ، او انتظار دارد بتواند از باکو از طریق دریای خزر و با فروش مجتمع صنعتی ــ نظامی ترکیه از فناوری‌های نظامی به قزاقستان و ازبکستان، برای دسترسی به آسیای مرکزی استفاده کند.
شرکت‌های ترکیه‌ای در حال حاضر سرمایه‌گذاری زیادی در املاک و مستغلات، و زیرساخت‌ها انجام می‌دهند. و به موازات آن، قدرت نرم آنکارا در حال افزایش است و در نهایت با اعمال فشار بسیار زیاد در حال میوه‌چینی است؛ به‌عنوان مثال، برای سرعت بخشیدن به تغییر خط سیریلیک به الفبای لاتین در قزاقستان، که از سال ۲۰۲۳ شروع خواهد شد.
با این حال، روسیه و چین کاملاً آگاهند که ترکیه در ورود به آسیای مرکزی، اساساً نماینده ناتو است. در عملیات قزاقستان، سازمان کشورهای ترک را به‌طور ابهام‌آمیزی «اعتراضات سوخت» می‌نامند.
همه چیز بسیار مبهم و تیره است. نئو‌عثمانی‌گرایی اردوغان ــ که با تشویق گسترده پایگاه اخوان‌المسلمین او همراه است ــ اساساً هیچ ارتباطی با حرکت پان تورانیستی او، که جنبشی نژادپرستانه است و تسلط ترک‌های نسبتاً «خالص» را پیش‌بینی می‌کند، ندارد.
مشکل این جاست که آنها در عین این که روز‌به‌روز افراطی‌تر می‌شوند، در حال همگرایی‌اند و گرگ‌های خاکستری دست راستی ترکیه نیز در این زمینه عمیقاً دست به‌کارند. این خود به‌خوبی توضیح می‌دهد که چرا اطلاعات آنکارا حامی و در بسیاری از موارد، تأمین‌کننده سلاح، هم برای گروه داعش ــ خراسان و هم نژادپرستان توران، از بوسنی تا سین کیانگ از طریق آسیای مرکزی است.
امپراتوری به‌طور سخاوتمندانه‌ای از این انجمن سمّی، به‌عنوان مثال، در ارمنستان سود زیادی می‌برد. و در صورت موفقیت‌آمیز بودن عملیات در قزاقستان نیز، دقیقأ همین اتفاق می‌افتد.
اسب‌های تروا را بیاورید
هر انقلاب رنگی به یک اسب تروای «حداکثر» نیاز دارد. در مورد قزاقستان، به‌نظر می‌رسد که این نقش به رئیس سابق کمیته امنیت ملی کریم ماسیموف واگذار شده بود که اکنون در زندان به‌سر می‌برد و متهم به خیانت است. ماسیموف که بسیار جاه‌طلب است، نیمه اویغور است و از نظر تئوری همین امر مانع از رسیدن او به قدرت از پیش تعیین شده‌اش شد. برخلاف رابطه صمیمی او با جو بایدن و پسرش، ارتباط او با اطلاعات ترکیه هنوز کاملاً دقیق نیست.
ژنرال فلیکس کولوف، وزیر سابق امور داخلی و امنیت دولتی، شبکه درهم پیچیده‌ای ایجاد کرده است که پویایی‌های داخلی احتمالی «کودتا» را که در انقلاب رنگی ساخته شده است، توضیح می‌دهد.
به گفته کولوف، ماسیموف، و سمیر آبیش، برادرزاده نورسلطان نظربایف، رئیس شورای امنیت قزاقستان که اخیراً برکنار شده است، در جریان ناآرامی‌ها بر واحدهای مخفی «مردان ریش‌دار» نظارت می‌کردند. کمیتۀ امنیت ملّی مستقیماً تابع نظربایف بود که تا هفته گذشته رئیس شورای امنیت بود.
زمانی که توکایف مکانیزم کودتا را درک کرد، هم ماسیموف و هم سامیر آبیش را تنزل مقام داد. سپس نظربایف به‌طور داوطلبانه از ریاست مادام‌العمر خود در شورای امنیت استعفا داد. بعداً آبیش این پست را گرفت و قول داد که جلوی «مردان ریشو» را بگیرد و سپس استعفا دهد.
از همین رو این امر مستقیماً به درگیری نظربایف و توکایف اشاره دارد. منطقی است زیرا نظربایف در طول حکومت ۲۹ ساله خود، یک بازی چند‌جانبه‌ای که بیش از حد غربی و لزوماً به‌نفع قزاقستان هم نبود، در پیش گرفته بود. او قوانین بریتانیا را پذیرفت، با اردوغان کارت پان ترکیسم را بازی کرد و به سونامی سازمانهای غیردولتی اجازه داد تا برنامه آتلانتیستی را گسترش و ترویج کنند.
توکایف مدیر و عمل‌گرای بسیار تیزهوشی است. او که توسط سرویس خارجی اتحاد جماهیر شوروی سابق آموزش دیده، به زبان‌های روسی و چینی مسلط است، و کاملاً با روسیه و چین همسو می‌باشد ــ که به‌معنای هماهنگی کامل با طرح جامع کمربند و جاده، اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای است.
توکایف، دقیقاً مانند پوتین و شی، می‌داند که چگونه این سه‌گانه ــ طرح جامع کمربند و جاده، اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای BRI/EAEU/SCO نشان‌دهنده کابوس نهایی امپراتوری برای بی‌ثبات‌سازی قزاقستان است. بازیگر کلیدی این سه‌گانه ــ یک کودتای مرگ‌بار علیه ادغام اوراسیا خواهد بود.
بههر حال، قزاقستان امروز ۶۰ درصد از تولید ناخالص داخلی آسیای مرکزی، منابع عظیم نفت/گاز و معدنی، صنایع پیشرفته با فناوری‌های پیشرو را نمایندگی می‌کند: یک جمهوری سکولار، یک‌پارچه با قانون اساسی که دارای میراث فرهنگی غنی است.
طولی نکشید که توکایف فوراً دریافت که باید سازمان پیمان امنیت جمعی را برای نجات فرابخواند.
پوتین، در میان دیگران، تأکید کرده است که تنها قزاقستان است که حق دارد و می‌تواند و باید در تحقیقات خود در این زمینه به قلب مسئله، اصل موضوع بپردازد. هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه کسی ــ و تا چه اندازه ــ از اوباش در این شورش حمایت مالی کرده است. انگیزه‌ها فراوان است: خرابکاری در یک دولت طرفدار روسیه/چین، تحریک روسیه، خرابکاری در طرح کمربند و جاده، غارت منابع معدنی، به‌کار انداختن ماشین «اسلامی‌سازی» به سبک آل سعود.
این انقلاب رنگی که با عجله و تنها چند روز قبل از شروع مذاکره روسیه و ایالات متحده در ژنو در زمینه «ضمانت‌های امنیتی» روسیه به اجرا درآمد ــ در ناامیدی ــ نوعی ضدِ اولتیماتوم توسط تشکیلات ناتو بود.
آسیای مرکزی، آسیای غربی و اکثریت قریب به اتفاق جنوب جهانی شاهد واکنش برق‌آسای اوراسیا توسط نیروهای سازمانِ پیمانِ امنیت جمعی CSTO بود که اکنون کار خود را انجام داده، و خروج نیروهای آن از قزاقستان آغاز شده است ــ و می‌بینیم که چگونه این انقلاب رنگی به‌طرز مفتضحانه‌ای شکست خورد.
ممکن است این آخرین مورد نیز باشد. مراقب خشم یک امپراتوری تحقیر‌شده باشید.
* http://thesaker.is/after-kazakhstan-the-color-revolution-era-is-over/
** شرکت «رند RAND» یک سازمان تحقیقاتی غیرانتفاعی و غیرحزبی است که به بهبود سیاست و تصمیم‌گیری از طریق تحقیق و تحلیل کمک می‌کند.
