آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

زبان هویت 

رسول پویان  گـویند که دنـبه از درون می گندد  کُخ میزند وبه…

 باز هم وحدت 

از رفیقان  دور بودن  نا رو ا ست زیر پا کردن …

اداره طالبان و جایگاه افغانستان در ژئوپولیتیک کشورهای منطقه و…

نویسنده: مهرالدین مشید از دولت منزوی تا مهره‌ ناپایدار در بازی…

دیدگاهی بر وخامت اوضاع بین المللی و موانع موجود در…

نوشته از یصیر دهزاد  اوضاع پر از وخامت بین المللی به…

مشخصات یک جامعه‌ی عادلانه

مفهوم عدالت اجتماعی همواره یکی از بنیادی‌ترین و در عین‌حال…

این بار توطیه برضد مردم افغانستان سنگین تر و پیچیده…

نویسنده: مهرالدین مشید سرزمینی امروز به نام  افغانستان هرچند از سده…

اسدالله بلهار جلالزي

له خوږ ژبي شاعر، تکړه کیسه لیکونکي او ژورنالیست ښاغلي…

«
»

پرتاب موشک به سوریه، می تواند ماجراجویی تازه جمهوری اسلامی باشد

فرامرز دادرس، کارشناس اطلاعاتی

خبر هایی از درون ایران حاکی است که جمهوری اسلامی در پی یک ماجراجویی تازه برآمده است. برخی از افراد سپاه پاسداران به پشتیبانی تندرویان رژیم بر آنند که به تقلید از روس ها وبرای قدرت نمایی در برابر اعراب اقدام به پرتاب موشک هایی به مواضع نیرو های داعش درسوریه بنمایند. برای پرتاب موشک به  دو منطقه دیرالزور و الرقه در مرکز سوریه که محل تاخت و تاز نیرو های داعش شده اند، نزدیک ترین فاصله  از نوار مرزی ایران در غرب کشور کمتر از ششصد و پنجاه کیلومتر می باشد. موشک های میان برد ایران به راحتی قادر خواهند بود این مسافت را با عبور از کشور عراق طی نمایند، عراق خود عضو پیمان اطلاعاتی است که اخیراً میان چهار کشور روسیه، ایران، سوریه و عراق برای مبارزه علیه گروه های تروریست در عراق و سوریه ایجاد شده است.

بیست و شش موشک کروز روسی روز گذشته ناچار بودند از چهار استان ایران؛ گیلان، اردبیل ، آذربایجان شرقی و غربی بگذرند و سراسر مرز های شمالی عراق را بپیمایند تا به اهداف خود در سوریه اصابت کنند. موشک های روسی برای این که از دو منطقه درسیک و آناداغ در خاک ترکیه عبور نکنند ناچار بودند کشتی حامل سکوی پرتاب موشک های خود را هر چه بیشتر به آب های جنوب دریای خزر و سواحل استان ایرانی گیلان نزدیک نمایند. موشک های روسی برای اصابت به اهداف خود در خاک سوریه دستکم مسافت هزار و دویست کیلومتر را پیمودند.

مبارزه با تروریسم  با استفاده از موشک های دور برد بالستیک

پرتاب موشک های کروز از سوی روس ها به سوریه، تنها یک نمایش قدرت در برابر آمریکا ، غرب، ترکیه و کشو رهای عربی بود، در صورتی که اگر از بین بردن تروریسم در سوریه محتاج به  نیروی موشکی باشد ارتش سوریه مجهز به هزاران موشک ساخت شوروی سابق و روسیه کنونی می باشد و نیازی به این نبود که روس ها از دریای خزر بسوی تروریست ها موشک پرتاب کنند. این نخستین بار است که برای مبارزه با تروریسم از موشک های دور برد بالستیک استفاده می شود.

 نمایش توان موشکی، آرزوی دیرینه جمهوری اسلامی

برخی از نیروهای اصولگرا می خواهند برای ابراز قدرت نمایش موشک پرانی روس ها را مورد تقلید قرار دهند. مقدمات افزایش نیرو های روسی و ایرانی مستقر در سوریه در پی دو سفر پنهانی و مشکوک قاسم سلیمانی فرمانده نیروی برون مرزی سپاه پاسداران،  قدس، به روسیه انجام  شده است. آمریکایی ها پیشتر این سفر ها را رسانه ای کردند و سپس از روس ها توضیح خواستند، هر چند روس ها این مسئله را تکذیب کردند ولی مقامات جمهوری اسلامی تمایلی به تاًیید یا تکذیب این مسئله از خود نشان ندادند.

پس از رخداد های چند ماه گذشته در زمینه توافقنامه هسته ای، مخالفت تندرویان کنگره آمریکا ،دولت اسرائیل و اعراب به سرکردگی عربستان سعودی، یکی از آرزو های دیرینه سپاه پاسداران، اصولگرایان و سران جمهوری اسلامی نمایش قدرت نظامی بویژه توان موشکی ایران می باشد. فاجعه اخیر منا در عربستان، مفقود شدن برخی از مهره های درشت رژیم و بیش از صد تن از زنان ایرانی در این حادثه، بهانه و زمان مناسبی برای  جمهوری اسلامی فراهم آورده است که به بهانه مبارزه با تروریسم در منطقه، توان نظامی خود را برخ اعراب و برخی از کشور های منطقه چون ترکیه و اسرائیل بکشد. این می تواند پاسخ غیر مستقیمی به حمله و موشک پرانی نیرو های ائتلاف به سرکردگی عربستان علیه یمن نیز باشد. جمهوری اسلامی مایل است بدون درگیر شدن با عربستان و اعراب حاشیه خلیج فارس که علیه ایران در کنار اسرائیل صف بندی نموده اند پیامی محکمی به آنان ارسال کند.

 

 

درخواست آزمایش های موشکی از سپاه و ستاد مشترک

پس از توافقنامه وین که به برجام معروف شد و در پی حاشیه های این مذاکرات و توافق های دیگر پنهانی میان کشور های پنج به اضافه یک از یکسو و آژانس بین الملل انرژی اتمی از سوی دیگر که با نمایندگان ایران در این مذاکرات صورت گرفت، شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با انتشار بیانیه ای ابتدا از سرلشکرجعفری فرمانده سپاه پاسداران و سپس از سرلشکر فیروز آبادی رئیس ستاد مشترک در خواست انجام آزمایش های موشکی را مطرح کردند. در واکنش به این درخواست گفته شد: “آزمایشات موشکی برابر مصوبات مقام معظم رهبری در زمان خود انجام می‌شود.”

مشکلات ایران در اقدام به پرتاب موشک بسوی سوریه

ایران اکنون در دورانی بسر می برد که به هیچ وجه نمی تواند کوچکترین اقدامی خارج از قطعنامه های مصوب شورای امنیت انجام دهد چون با این کار سرنوشت توافقنامه هسته ای وین و رفع تحریم های مالی را بخطر خواهد انداخت. ایران در انتظار بدست آوردن میلیارد ها دلار از پول های بلوکه شده ایران از سویی کشور های خارجی بسر می برد.

در بخشی از قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد که درچارچوب برنامه هسته ای ایران در نهم ژوئن 2010 میلادی به تصویب این شورا رسیده است  تمامی کشورها می‌بایست از انتقال هرگونه تانک، خودروهای زرهی، هواپیماهای جنگی، هلیکوپترهای تهاجمی، توپخانه کالیبر بالا، کشتی‌های نظامی، موشک و سیستم‌ها و قطعات مرتبط با آن‌ها به ایران خودداری کنند. لازم به توضیح است که در این قطعنامه پیش بینی شده است که اگر ایران تمام فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و بازفرآوری خود را متوقف کند، این قطعنامه به حالت تعلیق در خواهد آمد.

اما پس از توافقنامه وین بخشی از تحریم های نظامی علیه ایران باقی ماندند؛ در زمینه سلاح و تجهیزات نظامی این تحریم ها به مدت پنج سال تمدید شدند و در زمینه منع فعالیت‌های ایران در خصوص تولید موشک های بالستیک  با توانایی حمل کلاهک هسته ای این تحریم ها به مدت هفت سال دیگر ادامه خواهند داشت.

مشکلات ایران در پرتاب موشک به سوریه

در مورد مسئله پرتاب موشک به سوریه ایران با دو مشکل اساسی روبرو می باشد.

  • مشکل حقوقی

آیا ایران می تواند با تفسیر حقوقی این بخش از قطعنامه اقدام به پرتاب موشک به سوریه نماید. در این قطعنامه تنها اشاره به منع فعالیت‌های ایران در خصوص تولید موشک های بالستیک  با توانایی حمل کلاهک هسته ای شده است و در این بخش از قطعنامه پیش بینی جلوگیری از اقدام به پرتاب موشک های ایران دریک جنگ احتمالی با نیرو های تروریستی که خود کشور های غربی در مبارزه با آن ظاهراً درگیر می باشند، نشده است. اگر ایران بتواند با تفسیر این بخش از قطعنامه  حتی بطور نمایشی چند موشک به مواضع تروریست های داعش در سوریه پرتاب کند بخوبی می تواند از مجازات های احتمالی در رابطه با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که هنوز برقرارند در امان باشد.

  • مشکل سیاسی

جمهوری اسلامی بخوبی آگاه است که در پی پرتاب موشک به گروه های تروریستی درسوریه بی درنگ با واکنش های شدید اسرائیل، کشورهای عربی منطقه ،آمریکا و غرب روبرو خواهد شد. جمهوری اسلامی  که در کنار روس ها  در سوریه درگیر است به پشتیبانی روس ها دلگرم می باشد و سرنوشت خود را با روس ها پیوند زده است.

 پرسش این است: آیا جمهوری اسلامی در این ماجراجویی تازه موفق خواهد شد یا اینکه با تحریک اعراب و اسرائیل منطقه را بسوی آشوب ها بیشتری سوق خواهد داد.

هشتم اکتبر 2015