به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

وظيفه کرزي واشرف غني چي بود وچي بايد مي بود ؟؟

افغانستا تل ډير قوي ، زبيښاک ګر ، استعمارګر ، مرتجع او اسلامي بد کرداره او بي فرهنګه او بي کلتوره  (( داخلي او خارجي ))دشمنان لرل چي ، زموږ خارجي دشمنانو ټوله سرمايه ګذاري په داخلي دترقي ضد – د پرمختګ ضد – د اقتصادي ودي په ضد کسانو يعني  (( وطن فروشه ، ناموس فروشه ، مور او ښځه فروشه ، اولاد فروشه ، دين فروشه ، ډيرو په نام ملانو ، حضرتانو ، پيرانو ، ميرانو ، دهزاره طايفي سيدانو او د شعيه بي دينه بي ايمانه آخوندانو او قومي لوي خيټيو سپينګيرو او مشرانو دغه په نام بيسيواده   جهادي رهبرانو ))، باندي کړي وه ، او د افغانستان اخواني او طالباني رهبران يي تشويق کړل چي فقط ددين او اسلام او آخرت په قصه کي و ووسي ، او هميشه د خلکو ويني وخوري او ځانونه مليونران او ملياردران کړي  خو د زراعتي بسيا پروګرام يي نه ور ښودلو ؟؟؟؟
يوه ريس جمهور د ډيرو آسانو او زود رسه پروژو او کارو نه لکه (( در قدم اول به زرع ګندم ، برنج ، جواري ، جو ، لوبيا ، باقلي ، ارزن ، نخود ، مشنګ ، جودر ))، ، در تمام ولايات که هم زمين هاي للمي و هم آبي فراوان بود استفاده نه کرد ، يعني ستراتيژي زراعتي را نه داشتند ونمي فهميدند وکادر که درين رشته مي فهميد کمونست ګفته خانه نشين ساخت يعني نه مارا ماندند ونه خودشان اين الف جګران چيزي نه کردند  در حصه زرع وکشت ( پنبه يا پخته )، اصلا توجه نه کرد از پنبه “” انواع تار دوخت ، تار ګيلم وقالين و سترنجي ، جوراب ، جاکت ، زير پيراهني ، دستمال،  هاي دست و جان پاک – روغن نباتي ، انواع تکه باب ، انواع کيبل ها و ريسمان ها ، دستمال کاغذي وکاغذ تشناب ، صابون ، چګيت ، کنجاره – صابون – يخ وبسياري چيز ها از پنبه به دست مي آمد و اګر در ولايت هاي (( کندز – بغلان – مزار شريف – قندهار – هلمند وهرات ))، يک يک فابريکه توليد تکه باب در دو شفت مي ساختيم امروز ۳۰۰۰۰ نفر صرف در بافت مصروف مي شد ؟.
آنها ، روساي جمهور در پهلوي جنګ تحميلي نيابتي عرايض مرا نه خواند ونه به ان فيسبوکيان شان ( کرزي شاه – واشرف غني شاه را )، در جريان قرار نه دادند و خودشان اصلا يک زره درک وفهم سياسي ، اقتصادي ، خاصتا زراعتي را که تضمين کننده نان بالاي دسترخوان مردم مي شد نمي فهميدن ، توجه کنيد براي کرزي و اشرف غني عرض کردم که در تمام ۳۴ ولايت جنرالان وډګروالان که داراي تحصيلات اکادميک وارکان حربي است منحيث والي هاي ۴۰  ولايت تعين نماييد ، من ( هلمند – هرات – بدخشان – غزني – ننګرهاي – و پکتيکا )، را دو ولايت حساب کرده بودم ، به خاطر چي (( به خاطر که افسران تجارب زياد داشتند – افسران وضعيت امنيتي را اتومات آرام مي ساخت – افسران به رشوت وچور وغصب اماده يا عادت نه کرده بود – افسران در تغير زندګي مردم رول ونقش اساسي داشتند – و افسران دشمنان درجه يک اشرار و پاکستان وايران واشغالګران بودتد انها در ظرف دو سال کشور را از لحاظ غلجات ، سبزيجات وميوه جات ولبنيات خود کفا مي ساخت وامروز در هر دسترخوان اقلا تخم مرغ و ګوشت مرغ موجود بود ودست ما از ګدايي به بيګانه ها دراز نمي شد ، وقت که کشور از لحاظ تطبيق ستراتيزي زراعتي تبديل به کشور صنعتي مي شد امروز افغان اجير پاکستان ، ايران ، عربها ، و اشغالګران نمي شد ومردم که در خانه اش همه نعمات مادي داشته باشد معلومدار است که جوانانش به کشور هاي بيګانه فرار نمي کرد ؟؟
اميد وارم هنوز که وقت است پيشنهادات مرا ريس جمهور غني بشنود وعملي نمايد ؟؟