وارونه جلوه دادن حقیقت توسط دستگاه تبلیغاتی امپریالیستها در مورد “برجام”
بعد ازنقض توافقنامه برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) از طرف آمریکا، وضعیت ایران به صورتی درآمد که بدتر از وضعیت قبل از تسلیمنامه برجام است. ایران بر همه دستآوردها و حقوق مسلم خود در غنی سازی اورانیوم خط بطلان کشید و بخش بزرگی از ثروتهای ملی ایران را برباد داد تا رژیم اسلامی به هر قیمت بر سر کار بماند. امپریالیسم که این ضعف جمهوری اسلامی را درک کرده بود و میدانست آنها حاضرند به منافع ایران برای حفظ خود خیانت کنند با حقهبازی، دروغگوئی، تهدید، تحریک؛ فشار و … حاکمیت ایران را به جائی رسانید که از همه حقوق ایران صرفنظر کرد.
آقای مورگان اورتاگوس سخنگوی وزارت امور خارجۀ آمریکا به منظور اعمال “فشار حداکثر” بر حکومت جمهوری اسلامی ایران، از جانب دولت آمریکا اعلام کرد که آنها محدودیت های تازه ای را علیه برنامۀ هسته ای غیرنظامی ایران وضع خواهند کرد. از 4 ماه مه امسال دولت آمریکا هر گونه کمک برای توسعۀ نیروگاه اتمی بوشهر را که توسط روسیه ساخته شده مشمول مجازات های خود قرار خواهد داد و “افزون بر این، هر گونه فعالیتی برای انتقال اورانیوم غنی شدۀ ایران به خارج در ازای دریافت اورانیوم طبیعی هدف مجازات های آمریکا قرار می گیرد.” آمریکا در عین حال از جمهوری اسلامی ایران خواسته است که غنی سازی اورانیوم را متوقف کند. به دیگر سخن آمریکا قرارداد منع گسترش سلاحهای هستهای و اینکه ایران و سایر ممالک جهان حق دارند نیروگاه اتمی داشته باشند و در حد مجاز به غنیسازی اورانیوم بپردازند به زیر پا میگذارد. این در حالی است که فرانسه برای ابوظبی و آمریکا برای عربستان سعودی در پی ساختن نیروگاه اتمی هستند.
نقض آشکار و زیرپاگذاردن برجام از جانب آمریکا عملا این توافقنامه را یکطرفه باطل کرده است. ولی ایران مدت مدیدی نیز به فریب اروپائیها دلخوش بود که شاید از امامزاده آنها معجزهای برخیزد. اروپائیها نیز در کنار روسیه و چین کشورهای امپریالیستی هستند و با سیاست دلداری ایران از واکنش طبیعی ایران جلوگرفتند و یکسال دیگر بر عمر این تسلیمنامه وین افزودند. و حال که عمر این عوامفریبی به سر رسیده است چهرههای واقعی خویش را به نمایش گذاردهاند. دولت آلمان دیگر از نقض توافقنامه توسط آمریکا صحبت نمیکند بلکه عبارت “فسخ” را در مورد آن بهکار میگیرد و این در حالی است که چنین بندی در متن توافقنامه وجود ندارد تا طرفین را مجاز بدارد با استناد به آن بند، به فسخ توافقنامه بپردازند. اقدام آمریکا غیرقانونی و ناقض تعهدات خود آنهاست. اروپائیها برای اینکه از زیر اجرای تعهدات خویش فرار کنند مدعی میشوند که شرکتهای اروپائی از ترس تحریمها و تضییقات آمریکا حاضر نیستند در ایران سرمایهگذاری کرده و یا با ایران به تجارت بپردازند.
آناهیتا تومز، حقوقدان در بنیاد «بیکر مکنزی» معتقد است «ترس از تحریمهای ثانویه ایالات متحده» در این میان نقش دارد و می‌افزاید که بسیاری از شرکتهای اروپایی که میخواهند با ایران تجارت کنند با «موانع عملی از قبیل یافتن بانک و شرکتهای بیمه و ترابری» روبرو هستند. «از سوی دیگر بانکهای عمدهٔ اروپایی می‌ترسند به سبب همکاری با ایران از سوی آمریکا جریمه شوند.».
این سخنان اروپائیها دارای کوچکترین ارزشی نیست. زیرا چنانچه آنها قادر به اجرای توافقنامه و تعهدات خویش با ایران نیستند که نبودند، هرگز نمیبایستی قراردادی را امضاء میکردند که از پس آن برنمیآمدند. این نشانه کلاهبرداری محض است. بر اساس این وعدههای دروغ، ایران خسارت فراوانی را متحمل شده و مخاذن آب سنگین خویش را با بتون پر کرده است. از این گذشته دولت ایران با شرکتها و یا بانکهای خصوصی ممالک اروپائی توافقنامهای را امضاء نکرده است تا از آنها توقع داشته باشد که به تعهداتشان عمل کنند. دولتهای اروپائی طرف دیگر قرار داد با ایران هستند وموظفند مفاد آنرا عملی نمایند. چگونگی عملی کردن این مفاد بهخود آنها مربوط است و نه به دولت ایران. دولتهای اروپائی باید راهکارهائی پیدا کنند که مفاد توافقنامه عملی شود حتی اگر خودشان مجبور شوند که شرکتهای دولتی تاسیس کرده که با آمریکا کاری نداشته و یا اینکه خسارت وارده به شرکتهای خصوصی خویش را خود دولتها تقبل کنند. مشکلات اروپائیها به ایران مربوط نیست.
تازه اروپائیها برای اینکه دست پیش را گرفته باشند مدعیاند که ایران باید از هرگونه واکنشی که توافقنامه را “نقض” کند خودداری نماید و این در حالی است که توافقنامهای دیگر وجود ندارد. نه آمریکا و نه اروپا به تعهدات خویش عمل نکرده و نمیکنند. آنها از ایران میخواهند که از حقوق خود صرفنظر کند و به وضعیت بدتر از گذشته باز گردد تا مجددا شامل تحریمهای گذشته نگردد. آژانس بینالمللی انرژی هستهای نیز که عامل آنهاست در این مورد سخنی نمیگوید. دبیرکل سازمان ملل که باید از حقوق اعضاء خویش دفاع کند به دنبالهروی آمریکا مشغول است.
ایران در سالگرد خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریمهای یکجانبه از سوی ایالات متحده، اعلام کرد تعهداتش را در توافق هستهای به مرور کاهش خواهد داد.
ایران با اعلام این تصمیم، ۶۰ روز به طرف های اروپایی – بیش از مدتی که در توافقنامه ذکر شده است- فرصت داد تا زمینه فروش نفت ایران مبادلات مالی مرتبط با آن را فراهم کند و هشدار داد که در پایان این مهلت، بخشهای دیگری از تعهدات خود در اجرای توافق هستهای بر اساس متن توافقنامه متوقف خواهد کرد.
بر اساس وضعیت جدید دولت ایران با استناد به بندهای 26، 36 و 37 برجام مجاز است که تعهدات خویش را با وضعیتِ جدیدِ پدید آمده وفق دهد. به این جهت محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، اعلام کرد: “طبق آنچه بنده اطلاع پیدا کردم ایران طبق برنامه‌اش از مرز ۳۰۰ کیلو [ذخیره اورانیوم غنی شده] عبور کرده و این را قبلاً هم اعلام کرده بودیم. بر اساس آنچه اعلام شده خیلی شفاف گفته‌ایم چه کار می‌کنیم و بر اساس آن عمل می‌کنیم؛ این را از حقوق خودمان در داخل برجام می‌دانیم”.
بعد از این اعلام رسمی که منطبق بر نص صریح توافقنامه است، سخنگویان امپریالیستهای اروپائی بهخشم آمده و با تهدید و توهین بهمردم ایران بهمیدان آمدند.
ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه نسبت به “نقض تعهدات ایران” و نه آمریکا در قبال برجام به شدت به ایران هشدار داد.
وی در تاریخ ۲۵/۰۶/۲۰۱۹ در پارلمان فرانسه و در پاسخ به پرسش نمایندگان درباره اوجگیری تنش‌ها در خاورمیانه گفت: «نقض توافق هستهای سال ۲۰۱۵ یک اشتباه جدی از سوی ایران خواهد بود و واکنش و فشار شدید ایالات متحده را در پی خواهد داشت.»
وزیر امور خارجه فرانسه با اشاره به سفرها و تماس‌های دیپلماتیک بریتانیا، آلمان و فرانسه گفت: «ما کاملا بسیج شدهایم که به ایران بفهمانیم که چنین کاری(نقض برجام) به نفع آنها نیست.»
بر پایه بیانیه رسمی کاخ الیزه، ماکرون از ایران خواست تا «بدون درنگ از تصمیم خود مبنی بر افزایش[سطح ذخیره اورانیوم] صرفنظر کرده و از هر گونه اقدام اضافی که مخل تعهدات هستهای این کشور است، بپرهیزد».
سخنگوی دفتر نخست وزیر بریتانیا این اقدام ایران را “بی‌اندازه نگران‌کننده” خواند و گفت:
“ما دائم این را روشن کرده‌ایم که تعهد ما به برجام به تبعیت کامل ایران از مفاد این توافق بستگی دارد و ما از ایران می‌خواهیم شرایط را به حالت قبل برگرداند.”
مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی از ایران خواست که همچنان به تعهدات خود در چارچوب برجام وفادار بماند.
بریتانیا اعلام کرد درصورت نقض برجام از سوی ایران از آن خارج خواهد شد. آلمان هم ایران را فراخواند گامی را که برداشته برگرداند. ظریف در پاسخ آنها نوشت: «ایران برجام را نقض نکرده و با اجرای تعهدات از سوی طرف‌های اروپایی بازخواهد گشت».
هانت که یکی از دو نامزد نخست وزیری بریتانیاست افزود: «ما می‌خواهیم این پیمان را حفظ کنیم، زیرا نمی‌خواهیم که ایران به سلاحهای اتمی دست یابد. اما اگر ایران توافق را نقض کند، ما نیز خود را عقب خواهیم کشید.». (همه جا تکیه از توفان).
در این تهدیدات روشن است که امپریالیستهای اروپائی نقض برجام را از جانب آمریکا منکر میشوند. آنها چنین القاء میکنند که پیمان برجام زمانی نقض میشود که ایران خود را به حفظ آن متعهد نداند. چنانچه آمریکا و اروپا به تعهدات خود وفادار نمانند و به تحریمها ادامه داده و حتی آنها را افزایش دهند این اقدامات تحریک آمیز نقض برجام نیست. بر بیشرمی اروپائیها حدی متصور نیست. ترامپ باید از آنها یاد بگیرد.
در بند 26 برجام بهصراحت آمده است که چنانچه در اثر بروز اختلافات و مراجعه به حکمیت و نگهداری مهلتهای مقرر از جانب هر یک از طرفان این پیمان همگرائی و توافقی بهوجود نیاید و آمریکا از ادامه تحریمهای خویش خودداری نکند، ایران میتواند به توقف کلی و یا به توقف بخشی از تعهدات خویش دست زند.
“بند 26- …
دولت ایالات متحده، در چارچوب اختیارات قانونی رئیس جمهور و کنگره، از اعمال تحریمهای جدید مرتبط با هستهای خودداری خواهد کرد. ایران اعلام کرده است که تحمیل چنین تحریمهای جدید مرتبط با هستهای را به منزله مبنایی برای توقف کلی یا جزیی اجرای تعهدات خود وفق این برجام، تلقی خواهد نمود.”.
“بند 36- …
چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق «عدم پایبندی اساسی» میباشد، آنگاه آن طرف میتواند موضوع فیصله نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهداتاش وفق برجام قلمداد کرده و/یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید که معتقد است موضوع مصداق «عدم پایبندی اساسی» بشمار می‌آید.”.
“بند 37- …
ایران بیان داشته است که چنانچه تحریمها جزئا یا کلا مجددا اعمال شوند، ایران این امر را به منزله زمینه‌ای برای توقف کلی یا جزئی تعهدات خود وفق این برجام قلمداد خواهد نمود.”.
تنها راهی که بعد از امضاء تسلیمنامه برجام در وین باقی مانده پافشاری بر اجرای همین تعهدات است. تسلیم مجدد ایران به معنای انصراف ایران از آموزش سایر فنآوریهای مدرن از جمله ساختن موشکهای بالستیک است که حق ایران میباشد. تسلیم در این زمینه یعنی مجاز دانستن تعیین سیاست خارجی ایران از این ببعد به دست نتانیاهو، محمد بن سلمان و ترامپ و پذیرش این امر که ایران و نه وهابیسم، صهیونیسم و امپریالیسم مسئول تشنج و تخریب در منطقه هستند.
حزب کارایران(توفان)
هیجده تیرماه 1398
www.toufan.org
