دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

مگر بهار می شود

مگر بهار می شود

           به شهر من عزیز من ؟

شکوفه ریشه می زند

               به شاخ و برگ و بار ها ؟

شنیده ام که بعد ازین

    دوباره سبزه می دمد

             به دشت و کوهسار ها

                      دوباره رنگ می کشد

                                   بهاره در بهار ما

⃰  ⃰  ⃰

مگر نسیم فرودین

    به شاخه ها ، به  نخل ها

            نفس دمیده می رود

و یا

 چگونه پاک می شود

            ز شاخه رنگ دار ها ؟

ولی عزیز من

     به این دیار مرده ، مرده اند شاخه ها

به تار و پود این چمن

      ز تازگی نمی رود سخن

                 به هر کنار و سقف و در

                                 تنیده مور و مار ها

⃰  ⃰  ⃰

شعار یا تبر تبر

     گرفته ارغنون ببر

          چو سیل خون کشیده بر

                             دوچشم جویبار ها

⃰  ⃰  ⃰

ستاک مزرع جنون

       جوانه برزده زخون

                   خمیده قامتش نگون

                                   نموده گل شرار ها

⃰  ⃰  ⃰

چگونه می رسد بهار

             عزیز من در این دیار؟

                        مگر به خواب دیده ای

                                        انار انار انار انار

⃰  ⃰  ⃰

به واژه واژه های تلخ

             به جمله جمله های درد

                            هرات و قندهار و بلخ

                                    تفنگ و تیر گشته اند

                 به دست این سوار ها

⃰  ⃰  ⃰

به شاخه شاخه شعر من

            نمانده جز غبار غم

                       ببین که دست اهرمن

                                     شقاوتی به گونه یی

               کشیده یاد گار ها …