شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

من ازاین آتش افروزانِ صلح اندیش می ترسم

       نوشته ی : فروغی

        ندارم وحشتی ازشیر و ببر و حمله ی گرگان
    ازآن گرکی که می پوشد لباس میش می ترسم

عکس ‏‎Ismail Feroughi‎‏
عکس ‏‎Ismail Feroughi‎‏

     آری هموطن ، ازین گرگان میش نما وازاین صلح اندیشان آتش افروز باید ترسید . توافق صلحی که دیروزبیست و نهم فبروری 2020 میان امریکاییان و طالبان  دردوحه به امضاء رسید ، هرگز نمیتواند برای ما صلح به ارمغان بیاورد . 

     چگونه میتوان از امریکاییان جنگ افروز و ازبنیادگراترین ، بدوی ترین وقسی القلب ترین گروه اسلامی که در طول عمرشان فقط عامل خارجی ها ـ بخصوص پاکستانی ها بوده اند ، انتظارصلح داشت ؟

     همه میدانیم که طالبان ، فقط منحیث نیروی جنگجویِ دهشت افگن و بازدارنده ی صلح کاربُرد دارند ، نه منحیث نیرویی برای شرکت در یک نظام حکومتی و فعالیتهای صلحجویانه . از این حقیقت مسلم ، هم امریکاییان وهم پاکستانیان منحیث ایجادگران این گروه بخوبی آگاهی دارند .

      توافق رسمی میان قدرتمندترین کشورجهان که خویشتن را علمبردار دیموکراسی ، حقوق بشر و آزادی می خواند و دهشت افگن ترین گروه افراطی اسلامی ، اهانت به خون 160 هزارافغان بیگناه و اهانت به دیموکراسی و تمام ارزشهای مدنی است .

    حقیقت اینست که جمهوریخواهان امریکا ـ  در رأس رییس جمهوردونالد ترامپ ، با خارج کردن تاکتیکی هزاران سرباز امریکایی از افغانستان ، قمارخطرناکی را براه می اندازند . بدون شک با این خروج ، افکارعامه ی امریکا جلب گردیده ، آرای زیادی را درانتخابات نصیب دونالد ترامپ خواهد کرد ؛ اما هیچ تضمینی وجود ندارد که با آغازخروج نیروهای امریکایی ازافغانستان ، نظام امنیتیِ محتاج و آسیب پذیرما ، آسیب پذیرترنگردیده ،همانند دوران خروج سربازان شوروی ازافغانستان ، ازهم نپاشد .

       تاریخ و مردم افغانستان خاطرات تلخ و خونین ازهم پاشی و چپاول تجهیزات اردوی مجهز افغانستان و درگیری های خونین میان گروهی مجاهدان را که درست پس از امضای موافقتنامه ی ژنیو و خروج سربازان شوروی ، اتفاق افتاد ، هرگز ازیاد نخواهند برد .

      شواهد نشان میدهد که نقشه ی شوم ادامه ی جنگ درافغانستان ، اکنون وارد بحرانی ترین مرحله ی آن شده است که کمترین خطا و اشتباه ، میتواند ما را در آستانه ی یک جنگ داخلی دیگر قرار داده ، کشورونظام سیاسی مملکت را تا مرز فروپاشی و بربادی مطلق به پیش براند .

     هیچ تضمینی وجود ندارد که طالبان جنگ طلب ، پس از آزادی پنجهزار طالب زندانی و خروج سربازان امریکایی از افغانستان ، به دستور نظامیان پاکستان ، باردیگر برای  برقراری امارت اسلامی تلاشهای نظامی گسترده تری را براه نیندازند ؟ 

      با در نظرداشت خاطرات دردناک جنگهای داخلی پس از توافقات ژنیو و بادرنظرداشت بحرانی بودن اوضاع ، بر اردوی قهرمان ماست تا با بیداری تمام ، بی توجه به سیاستبازی های روز ، به نیروهای شیطانی خارجی و گروههای مزدوری که بخواهند باردیگرتاریخ خونین گذشته را تکرار نمایند ، اجازه ی دخالت ندهند .