مطالبی از سایر رسانه‌ها درباره «عملیات نظامی ویژه روسیه» (۶)
توضیح: ۴۶ روز از آغاز عملیات نظامی ویژه روسیه در اوکراین می‌گذرد. در میان احزاب و سازمان‌های سیاسی چپ در سطح بین‌المللی و همچنین فعالین چپ ایران، مواضع گوناگون و متضادی درباره این رویداد مهم اتخاذ شده است. هیأت تحریریه سایت «۱۰ مهر» تصمیم گرفته است تا به بازنشر برخی از این مطالب که با جهت‌گیری آنها همسو است، اقدام نماید.
شگفت‌انگیز دنیایی است!
نویسنده: رقیه دانشگری
برگرفته از سایت «اخبار روز»
این تنش بزرگ اما بیانگر آن است که جهان از درد زایمانی سخت به‌خود می‌پیچد. زایمانی که فارغ از پسندهای این و آن ناگزیر از انجام است. شاید صفحه روزگار آن را این بار به‌نام مصاف روسیه با ناتو در جریده خود ثبت کند. روسیه‌ای که پس از بیست سال همراهی با غرب و فریب خوردن از دموکراسی غربی، وضعیتی همانند جورج فلوید سیاه‌پوست داشت که در زیر زانوی پلیس آمریکایی فریاد زد «هوا»! و جان باخت. اما روسیه که فریادش شنیده نشد، توانست که به راه خفگی و مرگ نرود و راه پردردی را برگزیند. آیا به‌راستی راه دیگری بود که روسیه انتخاب نکرد؟
هر چه هست با همه پلشتی‌هایی که از خواص همه جنگ‌ها است، با اولین شلیک ارتش روسیه به‌سوی زرادخانه‌های ناتو در اوکراین، تثبیت دوران تازه‌ای در جهان آغاز گردید. دوران جهانی متکثر و چند‌قطبی که در آن نه ناتو، نه غرب و نه هیچ قطب دیگری قادر به یکه‌تازی نخواهد بود.
از همین رو برقراری صلح در اوکراین نیز در گروی مهار ناتو است. پیشگیری از گسترش ناتو، رسیدگی به خواست برحق مردم روسیه، برچیدن بساط نئونازیست‌ها از زندگی مردم اوکراین، شرط پایان جنگ در اوکراین است. تأخیر در پذیرش و تحقق آن، جنایت جنگی است. همگرایی با ناتو، شراکت در این جنایت است.
متن کامل مطلب
بیانیه رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه
برگرفته از تارنگاشت «عدالت»
تحریکات خونین وجه مشخصه امپریالیسم آمریکاست. کافیست که به «واقعه راچاک» در کوسوو بیاندیشیم، که جسد ۳۴ جنگجوی شبه‌نظامی سازمان ارتجاعی UCK به‌عنوان مردم غیرنظامی معرفی شد که گویا به‌دست نظامیان یوگسلاوی به قتل رسیده بودند. بعدها این ادعا توسط کارشناسان مستقل فنلاندی رد شد ولی کار به پایان رسیده بود. واقعه راچاک توجیهی برای حمله ناتو به یوگسلاوی شد. طی ۷۸ روز بمباران بی‌امان شهرهای بی‌دفاع، هزاران نفر از مردم یوگسلاوی به قتل رسیدند و هزاران نفر مجروح شدند و خسارتی بیشتر از ۱۰۰ میلیارد دلار باقی ماند.
روشن است که اظهارات در مورد «اعمال بی‌رحمانه» ارتش روسیه بخشی از جنگ اطلاعاتی است که ایالات متحده و هم‌پیمانانش علیه روسیه آغاز کرده‌اند تا بهانه‌ای برای حمایت از نئونازی‌ها در اختیار آنان بنهد.
رهبری کنونی هوادار ناتو در اوکراین قادر به انجام تحریکات به‌مراتب بزرگ‌تری نیز هست. دنیا شاهد است که چگونه نئونازی‌ها در اوکراین مردم غیرنظامی را به‌عنوان سپر حفاظتی انسانی مورد استفاده قرار می‌دهند. آدم‌ربایی چند گروگان توسط تروریست‌ها در غرب همواره به‌عنوان یک جنایت هولناک معرفی می‌شود ولی در اوکراین ده‌ها شهر و دهکده به گروگان گرفته می شود و نازی‌های در محل به شهروندان آنها اجازه ترک صحنه نبرد را نمی‌دهند. مقامات رسمی اوکراینی نه‌تنها ایجاد راهروهای انساندوستانه را تسهیل نمی‌کنند بلکه حتی به طرق مختلف از خروج شهروندان از مناطق جنگی جلوگیری به عمل می آورند.
فاجعه ماریوپول از این قبیل است که جنگجویان هنگ نازی «آزوف» در یک ساختمان چندین طبقه سنگرگیری کرده و ممنوع کرده‌اند که ساکنین غیرنظامی این ساختمان شهر را ترک کنند. این تنها یک نمونه کوچک هرچند ننگین‌ترین نمونه برای کشتار عمد است که غرب «متمدن» چشمان خود را به روی آن می بندد.
حزب کمونیست فدراسیون روسیه تحریکات نفرت‌انگیز سیاستمداران غربی و اوکراینی را به‌شدت محکوم می‌سازد و خواستار تحقیقات گسترده و جامع نه صحنه‌سازی‌های جعلی، بلکه جنایات واقعی و ازجمله شکنجه‌های خشن نظامیان روس که توسط هواداران نازی باندرایی صورت می‌گیرد، می‌باشد.
متن کامل مطلب
چگونه ایالات متحده، اوکراین را به‌زور وارد جنگ کرد؟
نویسنده: ویاچسلاو تتکین، عضو هیأت رئیسه حزب کمونیست فدراسیون روسیه
مترجم: مسعود امیدی
برگرفته از سایت «مجله هفته»
واقعیت این است که ارتش اوکراین در جریان به اصطلاح «اصلاحات» آغاز شده در سال ۱۹۹۱، به طور قابل‌توجهی آسیب دید و تا سال ۲۰۱۴ نیروی نظامی قدرتمندی نبود. تجهیزات نظامی آن از بین رفت. به دلیل حقوق‌های بسیار پایین، روحیه افسران و سربازان پایین بود. ارتش اوکراین نمی‌خواست و نمی‌توانست بجنگد. فقط گردان‌های نازی که توسط نیروهایی که در کودتای فوریه سال ۲۰۱۴ شرکت داشتند، متشکل شده بودند، در واقع قادر به جنگ بودند.
بنابراین، منابع مالی کشور از امور ارتقاء رفاه ملت به تقویت نیروهای مسلح انتقال یافت. بودجه نظامی اوکراین از ۱/۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ به ۸/۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹ (۵/۹ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور) رسید. برای مقایسه، برای فرهنگ در سال ۲۰۲۱ تنها بودجه ۸۴ میلیون دلار اختصاص یافت. (۰/۵ درصد از تولید ناخالص داخلی). ایالات متحده به‌صورت ناموفقی ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی متحدان ناتو را برای هزینه‌های نظامی طلب می‌کند. و اوکراین که به‌سرعت فقیر شده بود و سخت دنبال وام‌های صندوق بین‌المللی پول و اتحادیه اروپا بود، برای اهداف نظامی سه برابر بیشتر از کشورهای توسعه‌یافته غرب هزینه کرد.
حتی لازم نیست درباره تمرکز نیروها یا برنامه‌های عملیاتی طرح‌ریزی شده صحبت شود. همین ارقام هزینه‌های نظامی نشان می‌دهد که این کشور در حال آماده شدن برای یک جنگ بزرگ بود. بر کسی پوشیده نیست که اوکراین از نظر تصمیم‌گیری استراتژیک پس از سال ۲۰۱۴، نه توسط دولت این کشور، بلکه توسط دپارتمان وزارت امور خارجه ایالات متحده به نمایندگی سفارت آمریکا در کی‌یف اداره می‌شد. صدها مربی از ایالات متحده و سایر کشورهای ناتو در آموزش ارتش اوکراین شرکت کردند. اوکراین تحت نظارت ایالات متحده در حال آماده شدن برای جنگ بود.
بودجه هنگفتی صرف بازسازی تجهیزات نظامی شد. در طول جنگ علیه دونباس در سال‌های ۲۰۱۵ ــ ۲۰۱۴، اوکراین از پشتیبانی جنگی هوایی استفاده نکرد، چراکه همه هواپیماهای جنگی آن نیاز به تعمیر داشتند. با این حال، در فوریه سال ۲۰۲۲ حدود ۱۵۰ فروند جنگنده، بمب‌افکن و هواپیمای تهاجمی در نیروی هوایی اوکراین وجود داشت. چنین افزایش و تجمیعی از نیروی هوایی، تنها می‌توانست به‌معنای تصمیم به تصرف دنباس باشد.
در همان زمان، استحکامات قدرتمندی در مرز دونباس و اوکراین ایجاد شد که قادر به مقاومت در برابر حملات تلافی‌جویانه توپخانه روسیه بود. شروع جنگ برای پایان فوریه ــ اوایل مارس سال ۲۰۲۲ برنامه‌ریزی شده بود. نکته قابل توجه این است که حقوق سربازان در پایان سال ۲۰۲۱ به اندازه ۳ برابر و از ۱۷۰ دلار به ۵۱۰ دلار افزایش یافت (!). دولت اوکراین به‌طور چشمگیری تعداد نیروهای مسلح خود را افزایش داد.
تا جایی که به آموزش روحی و روانی پرسنل نظامی مربوط می‌شود، اگرچه در سال ۲۰۱۴ پرسنل نیروهای مسلح اوکراین تمایلی به جنگیدن نداشتند، پس از ۸ سال شستشوی مغزی سنگین با یک روحیه خشن ملی‌گرایی افراطی و با روحیه روس‌هراسی هار، وضعیت تغییر کرد. به‌علاوه، این روند فقط در ارتش بنا نهاده نشد.
متن کامل مطلب
گنادی زوگانف: جهان از تحریم‌ها علیه روسیه حمایت نمی‌کند
مترجم: محمد چابکی
برگرفته از سایت «اشتراک»
مخالفان تحریم در درجه اول کشورهای گروه بریکس برزیل، هند، چین و آفریقای جنوبی هستند. این کشورها ۴۳ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. چین اولین کشوری است که اقتصاد جهان از نظر تولید ناخالص داخلی را دارد. هند سومین اقتصاد جهان را تشکیل می دهد. در واقع، تمام آسیا در کنار ایالات متحده نمی‌خواهد باشد. تنها ژاپن درقلمرو خود با نیروهای اشغالگران آمریکایی است.
کشورهای پیشرو خاورمیانه ــ پاکستان، ایران و حتی ترکیه ــ از تحریمی که ایالات متحده آمریکا بر ما اعمال می‌کند خرسند نیستند. کشورهای عربی خاورمیانه، که دوستی بی‌طرفی را با آمریکا اعلام کرده‌اند ازجمله امارات متحده عربی در شورای امنیت سازمان ملل متحد به قطعنامه محکومیت روسیه رای ممتنع داد.
کشورهای آمریکای لاتین که بیشترین آسیب را از امپریالیسم آمریکا متحمل شده‌اند، از تحریم ها حمایت نمی‌کنند. اینها نه‌تنها دوستان و متحدان قدیمی ما ــ کوبا، ونزوئلا، نیکاراگوئه، بلکه بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین کشورها هستند: برزیل، آرژانتین، مکزیک. در آفریقا، کشور پیشرو ــ آفریقای جنوبی ــ با تحریم ها مخالف است. حال محکومیت گسترده بین‌المللی علیه روسیه کجاست؟
متن کامل مطلب
آقایان تحریم‌چی‌ها به خودتان بیایید، آفریقا ۳۰ روز وقت دارد!
برگرفته از سایت «اخبار روز»
از متن سخنان لیونل زینسو، نخست‌وزیر سابق بنین:
شما نمی‌توانید داستان‌هایتان راجع بە دمکراسی را بە آفریقایی‌ها قالب کنید. این داستان‌ها فقط بە درد مصرف داخلی می‌خورند. اکثریت نخبگان آفریقایی در اتحاد جماهیر شوروی فار‌‌غ‌التحصیل شدەاند، پزشکان، مهندسین، خلبانان، استادان، پژوهشگران. روس‌ها تنها اروپایی‌هایی بودند کە آفریقا را استعمارزدایی کردند و آفریقا این را بە‌خاطر دارد، همچنان کە وحشیگری‌های اروپایی‌ها(ی دیگر) را نیز به‌یاد دارد. بنابراین کشورهای آفریقایی از قطعنامە سازمان ملل مبنی بر محکوم کردن روسیە پشتیبانی نکردند و آنها هیچ گاە از چنین قطعنامەهایی پشتیبانی نخواهند کرد.
این (نکتە) در ذهن هر آفریقایی ریشە دواندە است کە کشور روسیە خوب است، علیرغم آنکە سایرین چە می‌گویند. این یک اصل است. تمام آفریقا بە رویدادهای کشور مالی نگاە می‌کند. آنچە را اروپایی ها به‌مدت ده‌ها سال نتوانستند، روس‌ها در مدت یک سال انجام دادند. آنجا به‌جای یک دولت جمهوری باندها حاکم بودند، امروز آن جا یک دولت واقعی بر سر کار است.
من می‌دانم کە در اینجا دیپلمات‌ها و کارمندان وزارتخانەهای خارجی حضور دارند. من از شما، از دیپلماسی فرانسە خواهش می‌کنم کە هرچە سریع‌تر راهی برای رفع مشکل‌تان بیابید، چراکە اگر این درگیری در عرض یک ماە بە پایان نرسد، آفریقا منفجر می شود (بە پا میخیزد). برای شما مسایل انرژی الویت دارد، در بدترین حالت شما کمتر گرما و ماشین خواهید داشت، ولی ما مشکل گرسنگی در آفریقا خواهیم داشت.
گوش فرا دهید! بحران در آفریقا نابود شدن اروپا را به‌دنبال خواهد داشت، به‌خود بیایید، راه های دیپلماتیک را جستجو کنید و فراموش نکنید کە کشورهایی چون هند و چین از روسیە پشتیبانی می‌کنند، آفریقا از روسیە پشتیبانی می‌کند. من نمی‌خواهم دربارە دمکراسی سخن بگویم و شما یک آفریقایی را با تعریف داستان‌هایی دربارە اوکراین مظلوم و بە جوش آوردن احساسات انسان‌دوستی نمی‌توانید با خود همراە کنید. دمکراسی شما تجارت شما است. لازم نیست تصورات خود را بر ما تحمیل کنید کە ما آفریقایی‌ها چگونە باید زندگی کنیم.
یک‌بار دیگر! سازش‌هایی را پیدا کنید، دیپلمات‌ها را بە میدان آورید. زمان از دست می‌رود. ما ٣٠ روز وقت داریم! ٣٠ روز! نە بیشتر!
متن کامل مطلب
