مشارکت ساختار دفاعی آمریکا در حادثه ۱۱ سپتامبر
تیری میسان، نویسنده کتاب «یازده سپتامبر: دروغ بزرگ» معتقد است که با گذشت نزدیک به دو دهه پس از یازده سپتامبر، ایالات‌متحده هنوز هم از افشا شدن حقایق این حادثه جلوگیری می‌کند.
منبع: خبرگزاری مهر
فرستنده: حسین تلاش
تیری میسان، پژوهشگر، نویسنده و منتقد فرانسوی است که پژوهش‌های زیادی را در خصوص یازده سپتامبر انجام داده است. کتاب وی تحت عنوان «یازده سپتامبر: دروغ بزرگ» ابهامات گسترده‌ای را در خصوص روایت جریان اصلی آمریکا از این حادثه ایجاد کرد. این کتاب که جزو اولین افشاگری ها در خصوص حملات یازده سپتامبر به شمار می رود، توجه بسیاری از مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کرده است. میسان همچنین یک روزنامه‌نگار شناخته شده است که در سال ۱۹۹۴ شبکه بین‌المللی ول‌تر را تأسیس کرد و در حال حاضر در سوریه برای روزنامه الوطن می‌نویسد.
حادثه یازده سپتامبر یکی از وقایع تأثیرگذار در تاریخ معاصر جهان بوده است. هرچند روایت ارائه شده از سوی مقامات و رسانه‌های جریان اصلی سعی داشته‌اند آن را یک حادثه تروریستی منتسب به مسلمانان و کشورهای مقابله‌کننده با آمریکا روایت کنند، اما پس از چندی برخی نویسندگان غربی اقدام به تحقیق و سپس افشای برخی حقایق پشت پرده این واقعه کردند. حقایقی که بسیاری از مخاطبان را نسبت روایت غربی از یازده سپتامبر دچار شک و تردید کرد. نوزدهمین سالگرد حادثه یازده سپتامبر فرصتی بود تا با تیری میسان نویسنده کتاب «یازده سپتامبر: دروغ بزرگ» به بحث و گفت‌وگو بنشینیم. بررسی انگیزه نویسنده و مواجهه مقامات، محافل دانشگاهی و رسانه‌ها با اثر او، نقش نومحافظه کاران و سازمان سیا در این حادثه و تعلل غرب در تحقیق از ابعاد مختلف یازده سپتامبر محورهای اصلی گفت‌وگو با تری میسان بودند.
متن مصاحبه به شرح زیر است:
*کتاب شما تحت عنوان «یازده سپتامبر: دروغ بزرگ» توانسته توجهات زیادی را در سطح جهان به خود جلب کند. انگیزه شما از نوشتن این اثر چه بود؟
پیش از این من بر روی سرویس‌های مخفی ناتو کار می‌کردم. مانند هر کسی که با این سؤال مواجه شده، تحت تأثیر شباهت‌هایی قرار گرفتم که بین عملیات‌های پنهان اتحاد علیه اعضای خود و حملات یازده سپتامبر وجود داشت. از همان روز اول تلاش کردم تا واقعیت را بفهمم.
*رسانه‌های جریان اصلی غرب، محافل دانشگاهی، مقامات و مردم چه واکنشی نسبت به این کتاب داشتند؟
در هفته پس از انتشار همه واکنش‌ها مشتاقانه بود. ناگهان روزنامه لوموند مقاله بلند بالایی را منتشر کرد که من را به انکار هولوکاست متهم کرد. مطمئناً هیچ ارتباطی میان جنگ جهانی دوم و یازده سپتامبر وجود ندارد و من هم از برداری اسلاوها و یهودیان سخنی به میان نیاورده بودم. به‌هرحال، در عرض چند ساعت، پژوهشگران فرانسوی نظر خود را تغییر دادند. کسانی که برای من ایمیل تبریک فرستاده بودند، پیام‌های دیگری برای من فرستادند تا به من بگویند که دیگر نمی‌خواهند با من در تماس باشند. از حضور من در رسانه جلوگیری شد، سپس موضوع کارزار اتهام زنی شدم که برای پاسخ دسترسی به رسانه نداشتم. علیه کسانی که به من توهین کردند شکایت کردم اما دادگاه برخلاف قانون گفت که من شایسته این توهین‌ها هستم! بعدازاین به سوی خارجی‌ها روی آوردم.
*شما در سازمان ملل طرحی را برای راه‌اندازی یک کمیسیون بین‌المللی به منظور بازخوانی ابعاد مختلف یازده سپتامبر ارائه کردید. این اقدام چه نتایج و دستاوردهایی داشته است؟
من این طرح را با حمایت شیخ خلیفه، حاکم امارات متحده عربی شروع کردم. اما او خیلی سریع مجبور به عقب‌نشینی شد. پس از حساس کردن بسیاری از سران کشورها مانند هوگو چاوز و فیدل کاسترو، من به دکتر احمدی‌نژاد برای صحبتش در مجمع سازمان ملل (در این خصوص) توصیه کردم. او تنها گفت که این حادثه یک جنایت بین‌المللی است که شایسته تحقیقات بین‌المللی است. همین کافی بود تا در ایالات‌متحده وحشت ایجاد شود. اوباما بلافاصله وارد عمل شد تا اوضاع را آرام کند. واقعیت آن است که کشورها نمی‌خواهند اعتراض کنند و تسلیم ندانستن حقیقت شده‌اند. ایالات‌متحده هنوز هم یک امپراتوری است. اگر اتفاق‌نظری وجود داشته باشد، موضوع تنها منحصر به یازده سپتامبر نیست بلکه خطر باز شدن این پرونده است.
* نزدیک به دو دهه از حادثه یازده سپتامبر می‌گذرد و همچنان بسیاری از سؤالات بی‌پاسخ گذاشته شده‌اند. به نظر شما چرا ایالات‌متحده در یافتن حقائق این حادثه تعلل می کند
ایالات‌متحده از روی قصد و هدف نمی‌خواهد حقایق این حادثه آشکار شود. در صورت روشن شدن حقیقت، اعتبار همه نهادها و کسانی که در غرب این جنایت را پوشانده‌اند، خدشه‌دار میشود. دونالد ترامپ هم که قول داده بود تحقیقات را شروع کند، مجبور به تسلیم شد.
*رابطه میان یازده سپتامبر و طرح نومحافظه کران برای حمله به افغانستان و عراق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حمله به افغانستان قبل از یازده سپتامبر برنامه‌ریزی شده بود. نیروهای انگلیسی و آمریکایی پیش از این حادثه در منطقه حاضر بودند. پاکستان سربازانش را در انتظار مداخله جویی آنگلوساکسون‌ها آماده کرده بود. برعکس، اشغال عراق درست پس از حملات یازده سپتامبر تصمیم‌گیری شد. درواقع این دو جنگ بخشی از یک برنامه واحد هستند که توسط وزیر دفاع دونالد رامسفلد طراحی و توسط مشاورش دریاسالار آرتور سربروسکی تئوریزه شد. این موضوع در مورد نابودی تمامی ساختارهای دولتی منطقه به منظور جلوگیری از هرگونه شورشی بود. این طرح در لیبی، سوریه و یمن اجرایی شده است. ایالات‌متحده که پیش از این تنها با دشمنانش وارد جنگ شده بود، از یازده سپتامبر به طور بی‌رویه با دشمنان و متحدانش این کار را انجام داده است. درواقع فقط مسئله قرار گرفتن در مکان اشتباه است.
*نقش نو محافظه‌کاران و سازمان سیا در یازده سپتامبر چه بود؟
در این زمان ممکن نیست مشارکت‌کنندگان محدودی را با قطعیت نام برد. حداکثر می‌توان گفت که فلان شخص به نظر نقش داشته است. این طیف، از فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی تا بنیامین نتانیاهو را در برمی‌گیرد. تنها نکته بی‌شبهه این است که روایت رسمی که از گروهی از بنیادگرایان در یک غار افغانستان نام برد، کاملاً نادرست است.
مهر: آیا گمان می‌کنید که حملات یازده سپتامبر تروریستی بودند؟
تروریسم یک تکنیک نظامی با هدف ترساندن مردم است. از این نظر، یازده سپتامبر یک حمله تروریستی به شمار می‌رود. در هر صورت این اصطلاح عمدتاً به بنیادگرایان و کسانی اطلاق میشود که توسط دولت بوش متهم شده‌اند. به‌وضوح آن‌ها سپر بلایی برای اهداف آمریکا هستند. حمله یازده سپتامبر فقط با مشارکت «افرادی در سیستم دفاعی ایالات‌متحده» صورت گرفت.
پایان
یادداشت فرستنده:
متن برگردان کتاب «دروغ بزرگ» به زبان پارسی (یا دری) در ارتباط به افشای جزئیات حادثه ی سازمان داده شده ی تروریستی یازدهم سپتمبر از سوی دستگاه های استخباراتی «سیا» و «موساد»، از طریق:
Google search
بگونه ی رایگان، قابل دریافت است!
