زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

مسعود و متقی ازهمدیگر چه می خواستند ؟

                  نوشته ی : اسماعیل فروغی

    شاخ به شاخ کردن امیرخان متقی با احمد مسعود که به‌ ابتکار ایرانی ها و به درخواست طالبان صورت گرفت، ارچندبرای صلح دستآوردی نداشته وبرپیچیده گی های وضعیت موجود افغانستان بیشترازپیش افزوده است ؛ اما به باور من میتواند یک گام مثبت به حساب آید.

      ایرانی ها که با براه انداختن اینگونه کوشش های نچندان صادقانه وجدی ، قصد کلچه پختن برای خود دارند ، نیت آن داشتند تا با کشاندن احمد مسعود به ایران ،  ریسمانِ سخت بیعت گیری به شیوه ی جعفرمهدوی را برپای احمد مسعود نیز بپیچند و با سپردن وعده وعید هایی برای مسعود ازسوی طالبان ، او را نیزازسکوی بلند و با اهمیت مبارزه و دادخواهی به زیرافگنند.

    وعده ی بیست کرسی ومقام بلند دولتی به طرفداران مسعود و تخلیه ی پنجشیراز وجودطالبان ، دو تا ازآن مشوق ها و دانه های خوش مزه ای بودند که ازسوی طالبان پیش روی احمد مسعود گذاشته شد تا ازداعیه ی بزرگ اش منصرف شود ؛ اما احمد مسعود رعایت حقوق اولیه ی بشری برای تمام مردم – بخصوص زنان را ،آزادی بیان را ، غیرمسلح شدن کابل و بزرگ شهرهارا ، انتخابات سراسری عادلانه و برپایی نظام غیرمتمرکز را ، خطوط قرمزشان اعلام نموده ، ازخوردن آن دانه های شیرین امتناع ورزید .

    به گفته ی سخنگوی جبهه ی مقاومت – آقای صبغت الله احمدی ، به دلیل اختلاف عمیق دوطرف دربرداشت‌های شان نسبت به افغانستان وجهان ، و به دلیل اختلاف عمیق بینش های سیاسی ، امنیتی واقتصادی میان دوجانب ، مذاکرات در روز سوم به تشنج گراییده وطرف طالبان مذاکرات را ترک گفته اند.

    ارچند مذاکرات دستاوردی نداشت؛ اما کم ازکم طالبان را به یکی از اهداف شان نزدیکترنمود که آن قراردادن نام احمد مسعود درپهلوی نام رهبران فاسد و فراری جهادیست . طالبان توانستند در پس بدنامی های رهبران فاسد جهادی، وجهه ی نسبتاً شفاف احمد مسعود راخدشه دار نموده، به آن صدمه ی جدی وارد آورند.

   طرفداران و مبارزان جوان جبهه ی مقاومت که ازنزدیکی احمد مسعود با قوماندانان و رهبران فاسد ، تاریخ تیر شده و فراری جهادی طرفداری نمی کنند ، راه دادن قوماندان اسماعیل خان را درین مذاکرات وملاقات، انتقاد نموده و درمجموع می خواهند ازنفوذ رهبران فاسد و تاریخ تیرشده ی جهادی برروند مبارزات شان جلوگیری نمایند.

    ناظران بی طرف ومردمان عذابدیده ی افغانستان هم به این باورند که اگراحمدمسعود آرزوی دادخواهی برای قاطبه ی مردمان تحت ستم طالبان را دارد ، قبل ازهمه باید صف خود را ازصف قوماندانان و رهبران فاسد و تاریخ تیر شده ی جهادی جدا نماید . به اعتماد و باورمردم احترام گذاشته ، به نیروی جوان و رزمنده ای اتکا نماید که در عرصه ی رزم ، اقتصاد و فرهنگ هرگز او را تنها نمی گذارند.

    اعتماد برغاصبان زمین و دزدان دارایی های عامه ، اعتماد برفاسدان و مولتی میلیونران فراری همکاروهم کاسه ی حامد کرزی و محمداشریف غنی فراری ؛ نه افتخار بلکه فقط ناکامی و شرمساری به بار خواهد آورد. 

    آقای مسعود و کلیه رزمنده گان و دادخواهان باید بدانند که مقاومت دربرابرجهل، تعصب وتندروی دینی تروریستان، وبرپاکردن رستاخیزملی یا قیام گرسنه گان علیه اشغالگران پاکستانی و نوکران شان ــ کاریک گروه ویک قوم نیست. قیام علیه امارت تک محور، تک قوم، تک زبان، تک جنسیت ومزدوربیگانه ، کارو وجیبه ی ملی تمام اقوام ـ تمام مردم عذابدیده ی افغانستان ووجیبه ی ملی تمام مردم افغانستان است . مقاومت باید  ملی وهمه گانی باشد .