به بهانۀ نگاهی به دیوان اشعار نثار احمد " نثاری"

نویسنده: مهرالدین مشید از طفیل عشقری، شایق جمال و حیدری بوریای فقر…

صبح دلاویز 

رسول پویان  رها ازتار شب ها می کند شوق سحرخیزم  شـفـق بـازی…

مغز عارف

دکتر بیژن باران به من بگو قبل از تولد کجا…

زاده هایی از زن ولی دشمنان جان او

وحشیا، ترسی ز روی و موی و آوازم چرا؟ از زنی…

قانون نو طالبان ، تحقیرانسان است

                      نوشته ی : اسماعیل فروغی     قانون نو امربه…

انسان‌زدایی از جامعه افغانستان محکوم است! 

سیامک بهاری درباره فتوای امربه‌معروف رهبر طالبان وزارت امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر طالبان،…

چرا می‌نویسم؟

آقای "علی نامو" (بە کُردی: عەلی نامۆ) شاعر کُرد زبان،…

ماموریت طالبان؛ به استهزا کشاندن دین و تبدیل کردن اسلام…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیماران روانی اند و بر روی اعصاب…

             قوم شیخ محمدی افغانستان

نوشته کریم پوپل مورخ ۲۳ اگست۲۰۲۴ کالنگ دنمارک قوم شیخ محمدی اولاده شیخ…

آنها گفتند و ما دیدیم

آنها گفتند دموکراسی حلال همه مشکلات و مصائب اجتماعی و…

نیفتید درقیدِ افکارواهی!

امین الله مفکر امینی      2024-18-08! گـرصلح وصفــا،بـــرادری و بــرابــری بخواهید هموطـن پس وطن…

تروریست پروری های پاکستان و ایران؛ درس های آموزنده برای…

نویسنده: مهرالدین مشید         پاکستان و ایران دو…

رهبری طالبان، مرده ی در تخته غسل 

عبدالناصر نورزاد  وزیر دفاع طالبان از اعضای این گروه خواست از…

عقل هستی 

رسول پویان  آرزوی دل را بـر لــوح رویـا می کـشم  شکل فریاد…

لیبرالیسم در مهار امپریالیسم

امروزه قدرت های جهانی چون: آمریکا٬ اتحادیه اورپا٬ چین و…

انجماد اجتماعی

موسی فرکیش     بنابر مصروف‌ بودن و تلاش‌ برای پیشرفت شغلی، بیشتر…

تسلیت نامه به مردم مظلوم کشور

سلیمان کبیر نوری     سه سال پوره، از حاکمیت گروه وحشت و…

نگاهی به امر مهم «سلامتی و بهداشتی و درمانی»!

بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com  سلامتی واژه‌ای است با تعابیر مختلف که شامل عوامل…

         آرمان وحدت 

دلم خون گشته بر آرمان وحدت سر و جان  تنم  قربان …

سرآغاز چهارمین سال حرمت شکنی ها، نفاق افگنی ها و…

نویسنده: مهرالدین مشید مانور های طالبان؛ ناموفقیت های مخالفان و رنج…

«
»

مذاکرات تاریخی چین و تایوان بعد از ۶۵ سال

تنش زدایی در روابط ۲ سوی تنگه تایوان

چین و تایوان برای اولین بار از زمان جنگ‌های داخلی این کشور در سال ۱۹۴۹ و استقلال تایوان از این کشور مذاکرات رسمی دولتی برگزار کردند. 

به گزارش  نیویورک تایمز، نمایندگان تایوان و چین برای اولین بار از زمان جنگهای داخلی 1949 در چین و جدایی تایوان از سرزمین اصلی چین مذاکره کردند.

براساس این گزارش، انتظار می‌رود این مذاکرات نتایج ملموسی در راستای تنش زدایی در روابط دو کشور داشته باشد اما توسعه نمادین روابط دو رقیب مهمترین نکته این مذاکرات تاریخی است.

براساس این گزارش، این مذاکرات در هتلی در شهر «نانجینگ» چین که زمانی پایتخت «چیانگ کای شک» رهبر ملی گرایان چین پیش از عزیمت به تایوان بود، برگزار شد.

«ژانگ شیجون» رئیس دفتر امور تایوان در وزارت خارجه چین گفت: بهبود روابط میان دو کشور دشوار است اما باید آن را گرامی بداریم تا بتوانیم این حرکت مطلوب را حفظ کنیم.

براساس این گزارش، چین، تایوان را بخشی از قلمروی خود می‌داند و معتقد است که تایوان باید دوباره با چین متحد شود.

در سال 1995 و 1996 و در آستانه برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری تایوان چین چندین موشک به آبهای اطراف تایوان شلیک کرد. در خلال سالهای 2000 تا 2008 تایوان تحت ریاست جمهوری «چن شوی بیان» با تمایلات استقلال طلبانه همواره تحت فشار دولت اصلی چین قرار داشته است.

به دنبال انتخابات ریاست جمهوری تایوان در سال 2008 و روی کار آمدن «ما یینگ ژوئه» که خواستار روابط نزدیکتر با چین است پکن رویکرد ملایمتری نسبت به تایوان اتخاذ کرده است.

تایوان و چین در سال 2010 یک توافق تجاری و چارچوب همکاریهای اقتصادی امضا کردند. این مذاکرات توسط گروههای نیمه دولتی دو طرف برگزار شد و منجر به ایجاد «بنیاد مبادلات چین-تایوان» و تاسیس «انجمن چین برای روابط دو طرف تنگه تایوان» شد.

مذاکرات اخیر چین و تایوان از این حیث حائز اهمیت است که تا پیش از این چین به علت امتناع از به رسمیت شناخته شدن تایوان مذاکرات خود را از طرق نیمه رسمی انجام می‌داد و این برای اولین بار است که پکن یک هیات دولتی رسمی برای مذاکره با تایوان اعزام کرده است.

سرزمین اصلی چین تا پیش از انقلاب کمونیستی 1949 تحت حکومت ملی گرایان به رهبری چیانگ کای شک بود اما بعد از جنگ داخلی در این کشور بین ملی گراها و کمونیست‌ها حکومت این کشور به دست کمونیست‌ها افتاد. ملی گرایان چین با فرار به تایوان حکومت مستقل تایوان را راه اندازی کردند، حکومتی که دولت چین تا کنون از به رسمت شناختن آن سرباز زده است.