زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

        مادر معنوی ملت  داکتر اناهیتا راتبزاد  

درمقدمه 

مقام ومنزلت مادر عالیترین جایگاهی است که اگر تمام درختان جهان قلم وابحار جهان رنگ نوشتن وکوه ها کاغذ گردد هنوز هم به نگارش اوصاف گرامی وعالیقدر مادر کفایت نمیکند. برحق که مادر بذات خود مظهر هستی وآفرینش ومهمترین منبع ایجاد وخلقت بشر بوده که با مهرش انسان وجامعه را می آفریند . 

مادر ازهمان آغازین دوران پیدایش بار پیدایش ،رهایش وآسایش فرزند رابدوش کشیده برعلاوه ی آن درکلیه جوامع رنج تولید نسل ، تجمع وتنازع را تحمل میکند . مادر بمثابه داغ دارترین قشر جامعه با یک دست گهواره وبا دست دگرجهانی را می جنباند.

در کشورعزیز ما افغانستان زنان زحمتکش ازهمان اوایل دوران تاریخ علاوه بر امورات منزل همراه با مردان در کار بیرون از منازل نیز درخشیده اند چنانچه درامورکشاورزی ،ساختمانی ودرسنگر دفاع از وطن و عرصه های فرهنگی واجتماعی نقش اساسی ودستاوردهای عظیم داشته اند . 

پس ازگذشت قرنها وسالها تحمل رنج ومحنت زنان ستمدیده با تحرکات آزادی خواهی برای نخستین بار تحت رهبری مادر معنوی ملت شریف وزحمتکش افغانستان داکتر اناهیتا راتبزاد پرچم مبارزه را بر ضد ظلم وستم وتعصبات جنسیتی شجاعانه برافراشتند وموج آزادی خواهی نهضت دوران امانی یکصد سال گذشته را در ذهن ودماغ تاریخ وجامعه احیا نمودند . داکترانا هیتا راتبزاد شخصیت بی بدیل وابر مبارز راه آزادی زنان ونجات انسان نوین کشور درسال ۱۳۴۴ خورشیدی سازمان دموکراتیک زنان را بهمراهی نخبه ترین زنان فرهیخته کشور تاسیس نمود ودرپرتو پرفروغ حزب دموکراتیک خلق افغانستان ورهبر گرامی آن زنده یاد ببرک کارمل جنبش دموکراتیک زنان درمرکز ولایات کشور بسط وگسترش یافت . 

مبارزات برحق زنان افغانستان در طی سالها پیکار آزادی خواهی ومبارزه برای ترقی وعدالت با آمدن تحول سیاسی درکشور سال ۱۳۵۷ خورشیدی زنان موفق به تامین حقوق مساوی بامردان شده سرنوشت خویش را بدست گرفتند و در راستای فعالیتهای سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی وفرهنگی درمشارکت بامردان درتمام بخشهای دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان  بخصوص دوران زعامت ورهبری زنده یاد ببرک کارمل نقش مهم واساسی داشتند همچنان زنان درتامین حقوق تحصیلی بسویه های عالی درداخل وخارج کشور وسایر حقوق دموکراتیک برخوردارگردیده و درتمام ابعاد زنده گی بمثابه مهمترین وحیاتی ترین قشر جامعه مورد قدردانی مواظبت وهمکاری قرارداشت این عصر طلایی زنان افغانستان ببرکت نقش تعین کننده واساسی داکتر راتبزاد بنیانگذار جنبش زن درافغانستان بمثابه نقطه الهام  جنبشهای دموکراتیک زنان در سطح منطقه نیزاهمیت بسزایی داشت . 

اما دریغا که زنان کشور با اینهمه بزرگی وجایگاه بلند مرتبت آن در بسا شرایط ناگوار تاریخ قربانی چالشهای تند وبازیهای کلان جهانی میشوندچنانچه قشر قربانی زن درافغانستان در اثر جنگهای نیابتی رژیم خونتای پاکستان به پشتیبانی قدرتهای غربی به سردم داری ایالات متحده ی امریکا متحمل قربانی های بیشماری گردیده از تمام حقوق وآزادی های دموکراتیک شان محروم ساخته میشوند . عوامل ارتجاع وآمپریالیزم با استفاده ابزاری از دین ومذهب ودسایسی درپوشش دموکراسی وهمراه با گروه های تروریستی به کشورها لشکرکشی نموده منابع هستی سرزمینهای غصب شده را تاراج ومردم آنها را سر بنیست نموده متباقی نفوس کشورها را به ترک وطنهای شان مجبور ساخته با انتقال وجابجایی تروریزم در مناطق تحت نفوذ آنها آتش جنگ را شعله ور میسازند .

دریغا که در وطن ما افغانستان دراثر جنگ نزدیک به نیم قرن گذشته توسط ارتجاع وآمپریالیزم روزی نیست که درمیان مادران مادری تابوت خونچکان فرزندخود را نبیند . مادران داغداریکه همواره درانتظارفرزندان دلبند ان شان ،کودکان صغیر ونوجوان شان که بخاطر لقمه نانی از بام تاشام مصروف کارهای طاقت فرسای شاق واجباری بوده درحالیکه خود درکنج خانه محکوم به حبس خانگی میباشند بسیاری از آنها با از دست دادن فرزندان خود با مصیبت بی پایان در اعماق خون و آتش بسختی نفس میکشند .

در آنجا بجای اکرام واحترام بمادر ومقام شایسته وبایسته ی آن روز بروز در شرایط جانکاه فشار زنده گی را متقبل ومتحمل شده به زجر وزاری گرفتار اند اینست اوضاع مادران درد کشیده وعذاب دیده در کشور پنجهزار ساله ی تاریخ تمدن جهانی .

جای تاُسف است که شورای حقوق بشر همچون حافظ منافع قدرتهای استکباری جهان در نیم قرن گذشته نتوانسته است تا با آوردن صلح درافغانستان  از حقوق حقه ی زنان داغدیده ورنج کشیده کشور ما دفاع نموده و آزادی های زنان را برای این قشر محروم باز گرداند.

هموطن عزیز : اینست شمه یی از وضع مادرانی که در بحث موجود تذکر داده شد که بی نهایت درد آوراست . برای نجات مادران وخواهران ورهایی مادر میهن از مصیبت جنگ وبد بختی  وهمچنان بمنظور روشن نگهداشتن چراغی که بدستان مادر معنوی ملت زنده یاد داکتر اناهیتا راتبزاد روشن گردیده یگانه راه حل هما نا همبستگی ملی وحدت آهنین نیروهای متعهد دلسوز جامعه ودر پیشآپیش آنها جنبش ترقیخواه افغانستان بمثابه نیروی متحد ویکپارچه خواهند توانست مردم عذاب دیده ومادران رنجدیده افغانستان را نجات دهند .

باعرض حرمت 

عبدالوکیل کوچی