به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

فیسبوک چلونکی های دیروزـ مدافعان طالبان امروز

   نوشته ی : فروغی

      اصطلاح فیسبوک چلوونکی که ازچندسال به اینسودرمیان کاربران شبکه های اجتماعی به کارگرفته می شود، اززمانی برسرزبانها افتاده است که داکتراشرف غنی وتیم تمامیت خواه اش بقدرت رسیدند . این نام مستعاربیشتربه آنانی گفته می شد که با نشرتبصره ها واظهارات سخیف واهانت آمیز، درکارروشنگری واطلاع رسانیِ منتقدانِ جمهوریتِ سه نفره ی داکترغنی، موانع ایجاد می کردند .

     این ملیشه های فیسبوکی ازآن زمانی که آقای حنیف اتمرمشاورشورای امنیت ملی بود ، درچوکات دستگاه امنیت کشوربصورت رسمی عرض وجود نموده بودند.هدف آنان سیاهِ دولتِ داکترغنی را سپید نشان دادن وناکامی ها وناکاره گی های حکومت اورا از انظارپوشانیدن بود.همچنان اهداف خاص دیگری چون نفاق افگنی، قومگرایی ، تسلیم طلبی وکشتن روح مبارزه وپرخاش دربرابربیعدالتی ، دربرابرفاسدان و زورگویان خارجی و داخلی هم درسرلوحه ی وظایف آنان قرارداشت.

    بافرارداکترغنی ازکشورتصورمی شد فیسبوک چلونکی هاهم ازشرم درگوشه ای بخزند و نفس نکشند ؛ اما چنان نشد. فقط چندروز پس ازفراراوهمه یکه یکه صف بستند وحتا خطرناک ترازدیروزدوباره به سود طالب به فعالیت آغازنمودند … اینها همانگونه که درآن دوران ، خودخواهی ها ، قومگرایی ها و ناکاره گی های غنی وحکومت مزدوراش را پنهان کرده ، به نامها و بهانه های مختلف تخم دشمنی ، نفاق وقومگرایی می کاشتند ؛ امروزهم با پررویی تمام ازیک گروه شدیداً بنیادگرا ، بدوی ، ضدمدنیت وآدمکش حمایت می نمایند.آنان بی ترس ازقضاوت سخت تاریخ ، همانگونه که داکتر غنی را متفکردوم ، پاک نفس ودگرگون کننده ی سیمای افغانستان معرفی می کردند ؛ بنیادگراترین گروه اسلامی راهم قهرمانان رزم واستقلال طلبی و پیام آوران آزادی و صلح معرفی می نمایند . 

    گاهی آدم تعجب می کندکه چطورمی شود چنین مکتب رفته هایی هم درجهان وجود داشته باشد …!؟

      دردناک ترازهمه اینست که عده ی زیادی ازروشنفکرنماها وچپ اندیشان دیروزهم درنقش ملیشه های فیسبوکی طالبی ، فقط به دلیل گرایشها و پیوندهای قومی ـ سلیقه ای شان ، همانگونه که دیروزسیاهِ دکترغنی و جمهوری سه نفره اش راسپید نشان می دادند ؛ امروزهم با پررویی تمام سیاه طالبان راسپید نشان می دهند.آنان باهرنقد ونظرانتقادی نسبت به عملکردهای خشن وبدوی طالبان ، سرِمخالفت داشته وحتا ازلجاجت وخیره سری طالبان دربرابرخواستهای جهانیان، حمایت وطرفداری می نمایند. آنان همواره تند و تحقیرآمیزوارد هربحث انتقادی شده ، فضای همگرایی و روشنگری رامکدرمی سازند و به کسی حق نمی دهند تا به رهبران امارت اسلامی بگویند بالای چشمان شان ابروست.

    این دوستان ـ به ویژه چپ اندیشان دیروزکه دین وبنیادگرایی دینی رابه مثابه ی ” تریاک ملت ها ” می پنداشتند، باید بدانند که طالبِ شدیداً ایدیالیست ، سَرِهیچ قومی رابلند وافراشته نکرده ،هرگزنمیتوانند نجات دهنده ی افغانستان ازبحران وجنگ باشد. اینان باید بدانند که طالبان با این نگاه بدوی ، تندروانه وضدمدنیت شان نسبت به افغانستان وجهان ، پدیده ی زشتِ موقتی ای استند که همانگونه که به اساس نقشه ی پاکستان ، امریکا وانگلیس برای بیچاره ترکردن افغانستان به میدان آورده شده اند ؛ به اساس نقشه ی همانها دوباره ازصحنه دورریخته خواهندشد.