آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

غزه، د سړې دنيا، تود زخم

محمدسليم سليمان

د فلسطين او اسرايلو ترمنځ شخړه تقريبا د پای ته رسېدو پر لور ده ، په مصر کې د ښکېلو غاړو لخوا د تړون لاسليک کېدل يو مثبت ګام دی خو دا تړون د هغه تريخ حقيقت مخه نه شي نيولی ، کوم چې  د تېرو دوو کلونو په موده کې د غزې په ميليونونو وګړي بې کوره، ښارونه وران، په لسګونه زره ووژل شول او  غزه په کنډواله بدله شوه  ،دې دوه کلنې جګړې په غزه کې له انساني او بشري اړخونو څخه په نړۍ کې تر ټولو ستر ناورين یې رامنځ ته کړی دی.

د ۲۰۲۳ کال د اکتوبر اوومه نېټه، چې د «حماس» ډلې د اسرائيلو پر پوله پرتو سيمو يو لړ بريدونه وکړل. په دغو بريدونو کې ۱۲۰۰ تنه ووژل شول او ۲۵۱ تنه د اسرائيلو او نورو هېوادونو اتباع وتښتول شول. په هغه وخت کې ډېرو خلکو د اسرائيلو د غزې په سيمه کې د پوځي عملياتو پرېکړه ملاتړ کړه.

نن د دغو عملياتو په پايله کې د اسرايلو لخوا غزه په کنډواله بدله شوې ده. د اسرايلو تر بمبارۍ لاندې د فلسطينيانو له ۹۰ سلنې څخه زيات کورونه او اپارتمانونه له منځه تللي، درې پر څلورمه روغتونونه، ښوونځي او نور ټولنيز بنسټونه ويجاړ شوي دي. د نړيوال سرې صليب د اټکل له مخې، په غزه کې له دوه ميليونو زيات خلک له سخت لوږې سره مخ دي. د وژل شوو له ډلې شاوخوا ۱۵ زره د حماس غړي او ۶۷ زره عام ملکي فلسطينيان دي. يعنې د حماس د هر يو غړي د له منځه وړلو په بدل کې د اسرائيلو پوځ څلور بې‌ګناه ملکيان وژلي دي.

اسرائيل د ځان‌دفاع د حق تر نامه لاندې دا هر څه توجيه کوي، خو له بشري حقونو سرغړونه او د اسرايلو وحشت له هر ډول منطق او عقل څخه اوښتي دی. د تلابيب کړنې نسل‌وژنه او د بشريت پر وړاندې جنايت بلل کېږي. د ملګرو ملتونو د ارزونې له مخې، د غزې د بيا رغونې لپاره تر ۵۳ ميليارده ډالرو زياتو پيسو ته اړتيا ده، خو څوک نه دي تيار چې دا پيسې ورکړي. دا معنا لري چې ميليونه انسانان به د لوږې، يخنۍ او ډول ډول ناروغيو له امله ورو ورو په سړکونو مړه شي.

شخړه له ډېرې مودې راهيسې د غزې له پولو اوښتې ده. په تېرو دوو کلونو کې د اسرائيلو بريدونه لبنان، يمن، ايران، سوريه او حتی قطر ته رسېدلي دي. د تلفات او ويجاړۍ کچه دومره لوړه ده، چې نور د خاموشۍ امکان نه شته. د فلسطين او اسرائيل شخړې په لوېديځو هېوادونو کې رښتينی انشعاب رامنځته کړی او د اروپا او امريکا يووالی  یې له خطر سره مخامخ کړی دی.

تر سپتمبر ۲۰۲۳ پورې د نړۍ شاوخوا ۱۴۰ هېوادونو د فلسطين خپلواکي منلې وه ، خو د دوو کلونو  په تېرېدلو سره په دې شمېر باندې ۲۰ هېوادونه نور هم ور زيات شول.

د همدې روان کال د سپتمبر په مياشت کې د ملګرو ملتونو عمومي اسمبلۍ د فلسطين د رسميت پېژندنې پرېکړه‌ليک تصويب کړ. يوازې لسو هېوادونو لکه: امريکا، اسرائيل، ارجنټاين او څو نورو یې پر وړاندې  مخالفت څرګند کړ.

دا هر څه څرګندوي چې په لوېديځو هېوادونو کې د نظر يووالی او ګډ دريځ له ډېرو وختونو راهيسې له منځه تللی دی. دا حالت د پخوانيو متحدينو ترمنځ د فکري او سياسي اختلافونو  ژورېدل ښکاره کوي ، ځکه ډېرو هېوادونه تر دې وړاندې په بشپړه توګه د تل ابيب، بنيامين نتنياهو او د اسرائيلو د دفاع وزير  يسرائيل كاتس ملاتړ کاوه.  دوی دواړه اوس د جنايي قضيو تورن کسان دي، او نړيوالې جنايي محکمې یې يو کال وړاندې د  بنيامين نتنياهو او د اسرايلو د دفاع وزير د نيولو حکم صادر کړی و، خو دې کار د جګړې په ډګر کې هېڅ بدلون رانه وست. اسرايلي چارواکي د لوېديځو هېوادونو او امريکا له ملاتړ سره عادت شوي، چې تل يې د هرې سرغړونې پر مهال له عواقبو ژغورلي دي. خو اوس د څرګندو جګړه‌ييزو مجرمانو دفاع کول خپله لوېديځ ته ګران تمامېږي. نو د اوس د اوربند او جګړې دردېدو خبره د غزې د اوسېدونکو له همدردۍ سره تړاو نه لري.

د اسرائيلو دوامداره ملاتړ د نړۍ تر ټولو اغېزمنو سياستوالو په ځانګړي ډول اروپايي مشرانو ته هم نوم بدي ور اړوي . له همدا لامل وو چې د فلسطين د رسمي پېژندنې لړۍ، په وروستيو مياشتو کې د اروپايي هېوادونو له‌خوا چټکه شوې ده.

په سپتمبر مياشت کې فرانسي د فلسطين خپلواکي وپېژندله، چې پراخه نړيواله بحثونه يې راوپارول. دا خبره پټه نه ده  فرانسه د عربي هېوادونو د کډوالو له سيل سره مخ ده. همداسې وضعيت په ډېرو اروپايي هېوادونو کې شته.

د کډوالو شمېر ډېر زيات شوی او هغوی اوس يوه محسوسه ټولنيزه ځواکمنه ډله ګرځېدلې چې پر سياست اغېز لرلی شي. پاریس او نور اروپايي پلازمېنې د پروفلسطيني خلکو له مظاهرو وېرېږي.

دا وېره دومره ډېره ده چې اروپايان آن د امريکا  له غوسې او د یووالي له ماتېدلو څخه هم نه وېرېږي، هغه امريکا چې لا هم د هر منطق او عقل پر ضد د اسرائيلو ملاتړ کوي. داسې ښکاري چې دا درز به د يو قطبي نړيوال نظام د ړنګېدو لامل شي، خو اوس څوک د دې په اړه فکر نه کوي، ځکه وضعيت د د اني پرېکړو په درشل کې دی.

د غزې له سيمې وروستۍ خبر دا ده چې د اوربند تړون او د اسرائيلي زندانونو څخه د دوه زره فلسطيني بنديانو، او د حماس له زندانونو د لسګونو اسرائيلي بنديانو د خوشې کولو موافقه شوې. دا تړون د امريکايي ولسمشر ډونالډ ټرمپ په منځګړيتوب ترسره شوی.

ظاهراً دا يوه مثبته خبر ده، او داسې ښکارېده چې د امريکا اداره خپل دريځ بدل کړی او اسرائيلو ته يې د اوربند غوښتنه کړې، خو دا  ډونالډ ټرمپ دا هر څه د نوبل د سولې جايزې له امله وکړل، چې د اکتوبر په لسمه د نوبل کميټې اعلانول. ټرمپ جدي هيله درلوده چې دا جايزه ترلاسه کړي، او له همدې امله يې د فلسطين ـ اسرائيل مسئلې ته دومره پام اړولی  و خو په پای کې د جايزې له ګټلو محروم شو.

د سياسي چارو دقيق شنونکي باور لري چې دا اوربند به اوږدمهاله سوله راونه وړي. د نوبل د جايزو وېش به پای ته ورسېږي او سيمه به يو ځل بيا په جګړه کې ښکېله شي. اسرائيلو دومره ډېره پانګه په دې بې‌رحمانه جګړو کې لګولې، چې نه شي کولای له هغې ناڅاپه لاس واخلي.

په هر صورت، د غزې ميليونونه اوسېدونکي د لوېديځ د سياسي اختلافونو قرباني شوي. نه د تل ابيب پوځي عمليات او نه هم د اوربند ژمنې د هغوی ژوند اسانه او خوندي کړی دی. د ټولو موافقو او ژمنو سربېره، سيمه ورځ تر بلې د بشري ناورين ژورې کندې ته لوېږي.