یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

طالب سوله کوي، خو له چا سره؟

وروسته له هغې چې نيويارک ټايمز ورځپاڼې راپور ورکړ چې ټرمپ خپلو جګپوړو ډپلماټانو ته امر کړی، چې له طالبانو سره مستقيماً خبرې وکړي؛ اوس په تازه کې د امریکا ان بی سی خبري شبکې د طالبانو د استازو له خولي راپور ورکړی چې د وسلوالو طالبانو استازي له امریکایي استازو سره په خبرو بوخت دي. د طالبانو یو مذاکره کونکي دغې شبکې ته ویلي دي چې دواړو لوریو تر اوسه څو ځلي په قطر کې په یو هوټل کې لیدلي او خبري یي کړي دي. د دغې خبري شبکې د راپور له مخې د امریکا او طالبانو د استازو دا لیدنې په دوستانه ډول تر سره شوې دي.

دا په داسې حال کې ده چې د نيويارک ټايمز پخواني راپور ته په غبرګون کې طالبانو ويلي و چې دوی له امريکا سره د مخامخ خبرو وړاندې ځينې غوښتنې هم لري چې بايد ومنل شي. طالبانو ويلي و چې له امريکا سره تر مخامخ خبرو وړاندې بايد د طالبانو او امریکا تر منځ د اعتماد جوړولو لپاره د دوی د مشرانو نومونه د ملګرو ملتونو له تور ليسته وويستل شي. کتونکو د طالبانو يادې غوښتنې له امريکا سره د سولې پر سر د معاملې او يا هم د سولې پر وړاندې د طالبانو د بهانې په توګه يادې کړې.

همدا ډول له طالبانو سره د طالبانو د مخامخ خبرو د پيل په اړه د نيويارک ټايمز راپور ته د امريکا د بهرنيو چارو وزارت هم غبرګون درلود. د امريکا بهرنيو چارو وزارت ويلي چې له طالبانو سره د سولې خبرو اړوند په خپل پخواني دريځ ولاړ دي او د افغان حکومت په رهبرۍ له وسله والو طالبانو سره د سولې له خبرو ملاتړ کوي. اوس اساسي پوښتنه دا ده چې د طالبانو سره آيا رښتيا هم خبرې رواني دي او که امریکا يواځې د افغان حکومت په مشرۍ له طالبانو د سولې له خبرو ملاتړ کوي؟

وسله والو طالبانو تل له افغان حکومت سره د سولې خبرې رد کړي او ټينګار يې کړی چې يواځې له امريکا سره خبرو ته چمتو دي. سره له دې  چې افغان ولسمشر غني په وروستيو کې وسله والو طالبانو ته بېساري د سولې وړانديزونه درلودل چې په کور دننه او د نړۍ په کچه ترې هرکلی وشو، خو طالبانو د حکومت هر ډول وړانديز رد کړی او يواځې له امريکا سره په خبرو يې ټينګار کړی دی. اوس په تازه کې امریکا هم د افغانستان او سيمې د سياسي حالاتو په ارزولو سره له وسله والو طالبانو سره مخامخ خبرو ته زړه ښه کړی دی.

امریکا ولې له طالبانو سره مستقيمي خبرې کوي؟

طالب اوس پخوانۍ ډله نه ده پاتې چې يواځې پاکستان به پرې امر چلولو او ملا فضلو يا مولانا سميع الحق په منتر به يې دلته جګړه پيل او شديده کوله. اوس دغې ډلې له نورو سره هم يارانه پيل کړې ده. طالب اوس يوه ورځ په مسکو کې وي، بله ورځ تهران کې، يوه ورځ له چین سره غوږ جنګوي بله ورځ اسلام اباد کې ميلمانه وي، څوک يې له مسکوه د جګړې د تمويل لپاره خيرات غواړي او څوک يې له عربي هيوادونو چنده راټولوي.

خو اوس په تازه کې يې له امريکا سره معاملې ته نيت کړی دی. امريکا هم په افغانستان او سيمه کې د خپلې بقا او له سياسۍ بدنامۍ څخه د خلاصون لپاره له طالب سره معاملې ته چمتو ده. امريکا ځکه له طالب سره د سولې معامله کوي چې له يو لوري به خپل سياسي رقيبان لکه روسيه او ايران چې په تازه کې يې له طالبانو سره يارانه اچولې، له طالب ناهيلي کړي او له بلې خوا به له طالب سره د سولې په نوم د افغانستان په جګړه کې د بريا نوم خپل کړي.

په دغه معامله کې چې طالب يې له امریکا سره کوي له يو لوري به افغانستان ګټه وکړي چې د طالب له جګړې به خلاص شي، خو له بل لوري به ځکه تاوان وکړي چې امريکا به له طالب سره د سولې کولو امتياز له افغان حکومت څخه اخلي. ځکه هيڅ هيواد د بل چا لپاره د سرتيرو او مالي قرباني نه ورکوي. حتماً په جګړه کې د اوښتو زيانونو قيمت به له افغان حکومته پرې کوي. دا لا معلومه نه ده چې افغان حکومت به کوم قيمت پرې کوي خو دا له ورايه څرګنديږي چې له طالب سره د سولې په نامه به افغانستان حتماً امریکا ته امتياز ورکوي.

لیکنه : خوشحال آصفي