ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

«
»

شکست یک تابوی تاریخی که منطقه و جهان را به لرزه میآورد!

سلیمان کبیر نوری

درست بر وفق ضرب المثل معروف؛ در فرهنگ کهن ما؛ 

«منگر که کی می گوید؛ بشنو که چی میگوید!» لطفاً به این ویدیوی کوچک که بزرگی بمب اتم را دارد؛ توجه فرمایید:

به لحاظ آنکه ممکن است کسانی در گشودن و مستفید شدن از ویدیو مشکل داشته باشند و نیز نظر به مفیدیت های دیگر؛ و هم با نظر داشت اینکه بسا اوقات چنین ویدیو ها و مطالب با زور و نفوذ … از یوتیوب و رسانه های اجتماعی دیگر حذف و غیر قابل دسترس ساخته میشوند؛ داشته های  ویدیو را اینجا کامل و دست ناخورده؛ به متن نوشتاری هم می آوریم:

معلوم میشود که مطالب ویدیو بریده ای از یک  صحبت مفصل تر است و قبل از آنچه می آید؛ ماهیت سیاست های ملیتاریستی و مقصد های شوم پاکستان در افغانستان زیر شعار های اختر عبدالرحمن ((مرگ با هزار زخم؛ از هزار جناح!)) و ضیاءالحق ((کابل باید؛ آهسته آهسته بسوزد!)) توضیح گردیده اغلب تاکید شده است که امکانات و وسیله ها و ابزارهای آماده و میسر از خود افغانستان؛ پاکستان را اینک به جایی رسانده است که:

…حتی د “ډیورند کرښه” خو پریزده چی اووس؛ “آمو” غواړی.

نو  دا پښتانه و او دا افغانان؛ بیا..؟!

زه خو ولله که نورو قومونو باندی گوټه و نیسم. ولله که په تاجیکو، ازبکو، هزاره ورونو گوټه ونیسم. ولله چی دا ټوله کثافت، دا ټوله رذالت، دغه ټول بدبختی، دغه ټوله نادانی، دغه ټول عقب ماندگی ددی پښتنو له لاسه دی. دا پښتانه دی چه دا(افغانستان؛ متمدن او سرلوړی) نه غواړی. دا پښتانه دی چی اول ځی د پنجابی غلامی کوی، دا پښتانه دی چی اول ځی ـ وروره!ـ پنجابی ته سر ټیټوی.

ولله هزار بار تاجیک، اوزبیک، هزاره … د ترقی لپاره، د پرمختک لپاره، د یو والی لپاره، د ورورولی لپاره ژمن خلک دی.

خو چی جاهل خلک دی، د جهالت نه ډک خلک دی دغه پښتانه دی. فقط د اسلام تر چتر لاندی خپله خور، خپله مور، خپله خاوره، خپل عزت … یی لوټ کوی.

وه خانه دی خراب شه؛ دغسی؛ ملک کی خلک ژوند کوی؛ په یوه ویشتمه سدی کی؛ چی هره ورځ دوه دوه زره ـ دری دری زره زمونز مړی کورونه ته راځی، زمونز شهیدان کورونو ته راځی؟

دغه د ژوند اړیکی دی؟!…

==

حقیقت این است که کمینه سخنور در ویدیو را نمی شناسم ولی آفتابی است که پیور پشتون میباشد. اینکه در تعرفه ویدیو نوشته شده است؛ یکی از «طرفداران نجیب الله» نیز برایم بی اما و اگر نیست. اما آنچه از فحوای بیاناتش میتوان دریافت که شخصیتی دارای درک سیاسی و مردم شناسی و جهانشناسی نیرومندی است و در عین حال احساسات و وجدانیات کسبی والایی دارد. 

در مورد سخنان منتقل شده در بالا نیز بی ملاحظه نیستم که در گذشته از آن خیلی توضیحات داشته ام و در آینده بیشتر سخن خواهم گفت. فشرده انکه وقتی سخن از خوب و خراب اقوام است؛ قشر بالایی قدرتمند و نیز کمابیش قشر لومپن آنها مصداق و مورد دارد و بس؛ مگر آنکه استثناءات روانی و فرهنگی ویژه؛ براین حکم عام سایه افگند.

 ولی صرف نظر از هر ملاحظه؛ این پرده دری ها و «اسرار هویدا کردن» ها را؛ در یک کل؛ قسمتی از تابو شکنی سترگ تاریخی و ملی میدانم که در سالیان اخیر شخصیت ها و دانشمندان و محققان پشتون مهم و نامدار نسبتاً زیادی به آن پرداخته اند و با نیرو و اقتدار علمی، تجربی ، منطقی و احتجاجی هم پرداخته اند.

از آثار بزرگ جنابان ناشناس و “صوفی” شروع تا سیاستگری و میدانداری قاطعانه ذواتی  چون قاری عیسی محمدی.

اتفاقا یکی از ویدیو های جناب قاری عیسی محمدی به طریق دیگری مکمل ویدیو و سخنان تقدیم شده در بالاست؛ البته بنابر اینکه مفصلتر است؛ صورت نوشتاری آنرا نمیتوانم نقدن تقدیم حضور تان نمایم. حالا خود ویدیو:

پښتون تباه ده- قاری عیسی محمدی پښتون قوم ته نصحت

و این ویدیو مکمل هردو:

چرا قاری عیسی به تاجک ها و ازبک ها چنین گفت؟

حینی که برای تنظیم متن پشتوی بالا از سایت وزین “سپرغی” مدد میگرفتم در آن به این نقل قول جالب و مهم برخوردم:

د پاکستان پخوانی ولسمشر پرویز مشرف په خپل کتاب د “اور په لیکه” کې لیکلي:  

(د پاکستان د بقا او نجات له پاره مو د افغانانو پر وینه تویونه دریغ نه کاوه، او په افغانانو کې مو د ورور وژنې افکار ځکه روزل، چې پاکستان با ثباته پاتي شي، که څه هم د افغانانو په زړه کې د جنتونو ارمانونه او وسوسې وي، خو مونږ ته د خپل هیواد پاکستان بقا مهمه وه)

اگر این متن؛ امروزه نوشته میشد؛ شاید چنین می بود:

(د پاکستان د بقا او نجات له پاره مو د طالبانو پر وینه تویونه دریغ نه کاوه، او په طالبانو کې مو د ورور وژنې افکار ځکه روزل، چې پاکستان با ثباته پاتي شي، که څه هم د طالبانو په زړه کې د جنتونو ارمانونه او وسوسې وي، خو مونږ ته د خپل هیواد پاکستان بقا مهمه وه)

چنانکه در همین دو سه روز اخیر عین مفاهیم در وعظ و فتوای یکی از مفتی های پاکستانی جار زده شد و طی شعار ها و نمایشات و جشنواره های استقبالیه از «فتوحات افغان طالبان» در خیابان های پاکستان که همه روزه تکرار میگردد.

چنین مؤیداتی در کتاب ها، آثار و گزارش ها و تحقیقات بیحد و حصر پاکستانی ها و افغانستانی ها و جهانیان نیز به وفور وجود دارد ولی بدبختی افغانستانی ها یکی هم این است که اگر سواد هم دارند؛ کتاب نمی خوانند! در مقابل اشخاص و نیروهایی فقط با «تابو سازی» و کتمان و انکار و دمیدن به طبل افتخارات و ادعا های واهی به فریب و گمره کردن توده ها می پردازند. اما آخر تا به کی و تا به کجا؟

در همین زبان ملی پشتو ضرب المثل پر حکمتی هست که میگوید: «د درواغو مزل؛ لنډ دی» 

حالا منزل دروغ و دسیسه و خیانت در سنگر ها و میادین جنگ هم بسیار کوتاه شده است. مندرجات ویدیو های آتی مشت نمونه خروار نمایانگر چنین مدعاست:

بلاخره د سپين بولدک د سقوط اصلي کسان د کندهار والي روح الله خانزاده افشاء کړل

دځاځي اریوب ولسوال ريس ارکان والي حليم فدايي معامله چې ځاځي اريوب پرپاکستان خرڅوي ويډيو کې يي وګوري

حتماً دقت دارید که همه مآخذ و منابع متعلق به براداران پشتون است. و نیز مستشعرید که همه جا کی ها و چی ها هدف اصلی و اهم میباشند. 

رویهمرفته این تابو شکنی و بیداری و رجوع به حقیقت و آزادی و استقلال راستین سیاسی و عقلانی و فکری؛ سخت مبارک میباشد!

مبارک! مبارک! مبارک!