شکست کودتای ایالات متحده در مقدونیه
گسترش جنگ گاز به اروپا
تی یری میسان
La guerre du gaz s’étend en Europe
Échec du coup d’État US en Macédoine
par Thierry Meyssan
مقدونیه یک گروه مسلح را که پدرخواندگانشان را از هشت ماه پیش تحت نظر داشت خنثی ساخت. مقدونیه از کودتای تازه ای که از سوی واشنگتن برای 17 مه طرح ریزی شده بود اطلاع داشت. هدف این بود که برای پیشگیری از عبور لولۀ انتقال گاز روسیه به اتحادیۀ اروپا، هرج و مرج اوکراینی در مقدونیه تکرار شود.
شبکۀ ولتر| دمشق(سوریه)| 13 مه 2015
نخست وزیر مقدونیه، نیکلا گروفسکی Nikola Gruevski ، پایان عملیات علیه تروریست ها را اعلام کرد
ماجرای کومانوفو
پلیس مقدونیه در بامداد 9 مه 2015 عملیات خود را برای بازداشت گروه مسلحی که برای اعمال تروریستی وارد کشور شده بود آغاز کرد. پلیس پیش از شروع عملیات، منطقۀ عملیاتی را از شهروندان تخلیه کرده بود.
افرادی که تحت پی گیرد بودند آتش گشودند و نبردی درگرفت که طی آن 14 نفر از تروریست ها کشته شدند و 8 نفر از نیروهای انتظامی نیز جانشان را از دست دادند، و 30 نفر نیز توسط پلیس بازداشت شدند. در این درگیری تعدادی زخمی نیز گزارش شده است.
این عملیات تروریستی نبود بلکه تلاشی بود برای کودتا
پلیس مقدونیه ظاهراً پیش از اجرای عملیات به خوبی از طرح گروه مظنون مطلع بود. به گفتۀ وزیر کشور ایوو کوتفسکی Ivo Kotevskiاین گروه عملیات بسیار مهمی را برای 17 مه آماده کرده بودند (یعنی مشخصاً طی تظاهرات اپوزیسیون آلبانی زبان در اسکوپیه).
شناسائی متهمان نشان داد که تقریباً تمام آنها از اعضای قدیمی ارتش آزادیبخش کوزووو هستند(1).
پناهگاه گروه مسلح در کومانوفو پس از حمله
بین افراد شناسائی شده می توانیم افراد زیر را نام ببریم :
1) سامی اوکشینی Sami Ukshini، معروف به « فرمانده سوکولی Commandant Sokoli » که خانوادۀ او در بطن ارتش آزادیبخش کوزووو نقش تاریخی مهمی به عهده داشته است.
2) ریجای بای Rijai Bey محافظ نزدیک راموش هارادیناج Ramush Haradinaj (که خودش نیز قاچاقچی مواد مخدر، فرماندۀ نظامی در ارتش آزادیبخش کوزووو، و سپس نخست وزیر کوزووو بوده است. دو بار بخاطر جنایات جنگی توسط دادگاه بین المللی کیفری یوگوسلاوی سابق محاکمه ولی تبرئه شد زیرا 9 نفر از شاهدان اصلی طی مراحل مختلف دادگاه به قتل رسیدند).
3) دیم شیهو Dem Shehu، محافظ کنونی رهبر آلبانی زبانان و بنیانگذار حزب اتحاد دموکراتیک BDI، علی احمتی Ali Ahmeti.
4) مرساد ندرساج Mirsad Ndrecaj معروف به «فرماندۀ ناتو» نوۀ مالک ندرساج فرماندۀ بریگاد 132 ارتش آزادیبخش کوزووو.
فرماندهان اصلی این عملیات که یکی از آنها به نام فادیل فجزولاهو Fadil Fejzullahu طی درگیری کشته شد از نزدیکان پل وهلرز Paul Wohlers سفیر ایالات متحده در اسکوپیه هستند.
فادیل فجزولاهو یکی از فرماندهان گروه مسلح بود که طی درگیری مسلحانه با پلیس مقدونیه کشته شد، با کارفرمایش سفیر ایالات متحده پل وهلرز در اسکوپیه.
پل وهلرز پسر دیپلمات ایالات متحده، لستر وهلرز Lester Wohlers که در تبلیغات آتلانتیست نقش مهمی داشت و سرویس سینماتوگرافیک آژانس اطلاعاتی ایالات متحده را مدیریت کرد. برادر پل، لورانس وهلرز Laurence Wohlers سفیر کنونی در جمهوری آفریقای مرکزی می باشد. پل وهلرز خودش خلبان قدیمی ارتش نیروی هائی بوده و کارشناس امور ضد جاسوسی است. او سمت معاون مدیر مرکز عملیات در وزارت امور خارجه را به عهده دارد (یعنی خدمات مرتبط به حفاظت از دیپلمات ها).
در حالی که مقدونیه عضو ناتو نیست، ینس استولتتنبرگ Jens Stoltenberg (مرد سیاسی نروژ، حزب کارگر نروژ، دبیر اول ناتواز تاریخ 28 مارس 2014)عملیات پلیس کومانوفو را پی گیری می کرد.
برای آن که هیچ ابهامی در مورد هدایت کنندگان اصلی باقی نماند، یادآوری می کنیم که دبیر اول ناتو، ینس استولتنبرگ در پایان عملیات پلیس مقدونیه به روی صحنه آمد، نه برای محکوم کردن تروریست ها و پشتیبانی از دولت قانونی مقدونیه، بلکه برای دفاع از تروریست ها و معرفی آنها به عنوان مخالفان قومی و قانونی، او گفت : «با نگرانی بسیار رویدادهای کومانوفو را پی گیری می کنم. به خانواده های قربانیان و زخمی های این رویداد هم دردی خودم را ابراز می دارم. حائز اهمیت است که تمام رهبران سیاسی و مسئولان اجتماعی در پیوند با یکدیگر بکوشند تا آرامش حفظ گردد و وضعیت را به شکل شفاف بررسی کنند تا روشن شود که چه روی داده است. من اصرار دارم که برای منافع کشور و تمام منطقه همه نظم و آرامش را رعایت کنند و از هر گونه تشدید تنش جلوگیری نمایند.»
باید نابینا باشیم تا به مفهوم این بیانیه پی نبریم.
زوران زایف وقتی حاکم منطقۀ استرومیتزا بود به خاطر تسهیل ایجاد مرکز تجاری متهم به بزهکاری بود و بازداشت شد. برای پشتیبانی از زایف، حزب او از پارلمان بیرون آمد. سرانجام، به یمن رئیس جمهور برانکو کرونکفسکی Branko Crvenkovski که رئیس حزب خود او بود مورد بخشایش قرار گرفت، و در ژوئن 2013 به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد.
در ژانویۀ 2015، مقدونیه کودتائی به نفع رئیس اپوزیسیون سوسیال دموکرات زوران زایف را به ناکامی کشید. چهار نفر بازداشت شدند و آقای زایف پاسپورتش توقیف شد، در حالی که رسانه های آتلانتیست از «انحراف رژیم قدرت مدار» حرف می زدند.
زوران زایف رسماً از سوی سفرای ایالات متحده، انگلستان، آلمان و هلند مورد پشتیبانی قرار می گیرد. ولی امروز هیچ نشان دیگری بجز ارتکاب کودتا به مسئولیت ایالات متحده وجود ندارد.
17 مه، زوران زایف از حزب سوسیال دموکرات (2) می بایستی تظاهراتی را راه اندازی می کرد. او می بایستی 2000 نقاب برای این تظاهرات تدارک می دید به شکلی که پلیس نتواند تروریست ها را بین شرکت کنندگان در تظاهرات تشخیص دهد. طی تظاهرات، گروه مسلحی که زیر نقاب پنهان مانده باید به مؤسسه های مختلف حمله کند و « انقلابی » تقلبی مشابه آنچه در میدان میادین در کی یف روی داد را به راه بیاندازد.
این کودتا توسط میل زچویچ Mile Zechevich تنظیم شده بود، او فرد کارمند قدیمی یکی از بنیادهای جرج سوروس George Soros (میلیاردر آمریکائی مجارستانی تبار)است.
برای درک فوریتی که واشنگتن برای سرنگونی دولت مقدونیه در نظر گرفته باید به جنگ لوله های انتقال گاز بازگردیم. زیرا سیاست بین المللی بازی شطرنج بزرگی را ماند که حرکت هر مهره روی وضعیت مهره ها ی دیگر تأثیر می گذارد.
جنگ گاز
لوله های انتقال گاز ترکیش استریم Turkish Stream بایستی از ترکیه، یونان، مقدونیه و صربستان عبور کند تا گاز روسیه را به اتحادیه اروپا برساند. به ابتکار رئیس جمهور مجارستان ویکتور اوربان Viktor Orbánوزاری امور خارجۀ کشورهای مربوطه روز 7 آوریل در بوداپست برای همآهنگ سازی با ایالات متحده و اتحادیه اروپا گردهمآئی تشکیل دادند.
از تاریخ 2007 ایالات متحده در پی قطع ارتباط بین روسیه و اتحادیۀ اروپا می باشد. تا کنون ایالات متحد موفق شد تا جریان جنوبی «سات استریم» South Stream را با واداشتن بلغارستان به کناره گرفتن از این طرح تخریب کند، ولی اول ماه دسامبر 2014 خلاف تمام انتظارات عمومی، رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین طرح تازه ای را راه اندازی کرد و موفق شد که موافقت همکار خود در ترکیه رجب طیب اردوخان را نیز به دست آورد، گرچه ترکیه عضو ناتو می باشد(3). قرار بر این شد که مسکو به آنکارا گاز تحویل بدهد و آنکارا نیز به نوبت خود به اتحادیۀ اروپا گاز برساند و بر این اساس محاصرۀ ضد روسی که در بروکسل تدارک دیده شده دور زده می شود. 18 آوریل 2015 نخست وزیر جدید یونان آلکسی تسیپراس Aléxis Tsíprasتوافق خود را برای عبور لوله های انتقال گاز از کشورش اعلام کرد(4). نخست وزیر مقدونیه، نیکلا گروسکی Nikola Gruevski نیز برای عبور لوله های انتقال گاز از کشورش به شکل بی سر و صدا در مارس گذشته گفتگو کرد (5). سرانجام صربستان که در طرح «سات استریم» (ناکام) شرکت داشت، به وزیر انرژی روسیه الکساندر نواک Aleksandar Novak در بلگراد در ماه آوریل، اعلام کرد که برای طرح ترکیش استریم حاضر به همکاری خواهد بود (6).
برای متوقف ساختن طرح تازۀ روسیه، ایالات متحده به اقدامات مختلفی دست زده است :
1) در ترکیه از حزب جمهوری خواه خلق علیه رئیس جمهور اردوخان پشتیبانی می کند و امیدوار است که موجب شکست او شود.
2) در یونان، 8 مه آموس هوشتاین Amos Hochstein مدیر ادارۀ منابع انرژی را فرستاده است تا به دولت تسیپراس هشدار بدهد که از توافق با گاز پروم روسی صرفنظر کند.
3) پیشبینی کرده است — در صورتی که نیازی باشد — راه لوله های انتقال گاز را با سرکار آوردن عروسک های خیمه شب بازی اش در مقدونیه مسدود سازد.
4) و در صربستان، تلاش می کند تا بخشی از سرزمین این کشور را در استان خود مختار وویوودینا به مجارستان ضمیمه کند (7).
5) آخرین نکته که اهمیت کمتری ندارد : ترکیش استریم به مجارستان و اتریش گاز می رساند و بر این اساس به طرح گاز رسانی آلترناتیو ایالات متحده و رئیس جمهور حسن روحانی (خلاف رویکرد پاسداران انقلاب) پایان بخشید (8).
[1] « L’UÇK, une armée kosovare sous encadrement allemand », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 15 avril 1999.
[2] Le SDSM est membre de l’Internationale socialiste.
[3] « Comment Vladimir Poutine a renversé la stratégie de l’Otan », par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie), Réseau Voltaire, 8 décembre 2014.
[4] “Möglicher Deal zwischen Athen und Moskau : Griechenland hofft auf russische Pipeline-Milliarden”, Von Giorgos Christides, Der Spiegel, 18. April 2015.
[5] “Геннадий Тимченко задержится на Балканах. Вместо South Stream “Стройтрансгаз” построит трубу в Македонии”, Юрий Барсуков, Коммерсант, 12 марта 2015 r. Version française : « La Russie construira un gazoduc en Macédoine », Visions de la Russie, 13 mars 2015.
[6] « Énergie : la Serbie souhaite participer au gazoduc Turkish Stream », B92, 14 avril 2015.
[7] « La Voïvodine, prochain pseudo-État en Europe ? », par Wayne Madsen, Traduction Milko Terzić, Strategic Culture Foundation (Russie), Réseau Voltaire, 18 février 2015.
[8] « Derrière l’alibi anti-terroriste, la guerre du gaz au Levant », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 29 septembre 2014.
منبع :
http ://www.voltairenet.org/article187566.html
یادداشت مترجم : تلفظ برخی اسامی به فارسی ممکن است اشتباه باشد.
ترجمه توسط حمید محوی
