شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

شکست محتوم حکومت علیه بی حجابی 

– سیامک بهاری

“برخی محافل سیاسی و مطبوعاتی در حکومت از “پایان طرح نور” سخن به میان آورده‌اند.”

فقط یک هفته پس از اعلام جنگ و قشون‌کشی کل نیروی سرکوب حکومتی به خیابان‌ها علیه حق آزادی جامعه و بی‌حجابی زنان، حالا دارند مفتضحانه، مستأصل و شکست‌خورده عقب می‌نشینند. هزیمت حکومت اسلامی در مقابل قدرت و ایستادگی زنان و حمایت بی‌دریغ جامعه واضح‌تر از پیش نشان می‌دهد که سنگر فتح شده علیه حجاب نه‌تنها همچنان در دست زنان باقی‌مانده که بی‌حجابی سراسری دارد با قدم‌های استوارتر کل صحنه را تسخیر می‌کند.

روشن بود که فرمان یورش به زنان با اسم رمز “طرح نور” نقشه توافق شده و استراتژیک در فردای موشک‌پرانی به اسرائیل است. تا با اتکا به ایجاد فضای جنگی و ملتهب، حکومت برای بازپس‌گیری سنگرهایی که در خیزش انقلابی زن زندگی آزادی ازدست‌داده بود، مذبوحانه تقلا کند.

شکست مفتضحانه ماجراجویی در حمله به اسرائیل سنگین‌تر از آن شد که حکومت پیش‌بینی کرده بود. لاجرم باید این هزیمت را با یورش و سرکوب فوق خشن، علیه مردم و پیشروی‌هایی که مردم به حکومت تحمیل کرده‌اند جبران می‌کرد. وحشیانه به خیابان‌ها ریختند و چنانچه محتوم بود، شکست بزرگ دیگری را تجربه کردند.

پس از شش روز مشخص شد که این جامعه مرعوب شدنی نیست. شعارهای شبانه علیه حکومت دوباره زبانه کشید. مقاومت و ایستادگی جمعی شد. مشخص شد همه آن نیروی سرکوب بی‌رحم و آدم‌کشی که به میدان آورده‌اند نه‌تنها حریف مردم نیست که دارد قالب تهی می‌کند. این را سران حکومت به‌وضوح دیدند. جناح‌های مافیای حکومتی به‌سرعت فهمیدند که دارند قافیه را می‌بازند. فهمیدند نیروی سرکوب توان رویارویی با مردم را ندارد. این مردم برآمده از یک خیزش انقلابی‌اند که عزم دارند کار را یکسره کنند.

پس باید خود “آقا” که فرمان حمله را صادر کرده بود، اول جام زهر را نوش جان کند. “کارهای بی‌قاعده و بدون برنامه نباید انجام بگیرد”. تأکید خامنه‌ای فرمان عقب‌نشینی سریعا است. رئیسی و اژه‌ای، سپس فراجا و بدنه حکومت یکی پس از دیگری با استیصال خواهان تغییر استراتژی سرکوب زنان شدند. تا اینجا تناسب قوا به‌صراحت به نفع مردم علیه حکومت است.

پیروزی زنان علیه حجاب یک پیروزی نهادینه شده است که با هزینه‌ای بسیار گزاف به‌دست‌آمده است و باید به سکوی پرش اعتراضات وسیع‌تر برای به زیر کشیدن کل حکومت بدل شود.