شهردار جدید نیویورک و بحران مشروعیت اخلاقی غرب
عابد اکبری، کارشناس مسائل بین‌الملل
انتخاب شهردار جدید نیویورک در ظاهر رویدادی شهری است، اما در واقع بازتاب دگرگونی عمیقی در افکار عمومی آمریکا و حتی در بنیان مشروعیت اخلاقی غرب محسوب می‌شود.
در شرایطی که سیاست خارجی آمریکا همچنان بر حمایت بی‌قید و شرط از رژیم صهیونیستی استوار است، ظهور چهره‌هایی با مواضع انتقادی نسبت به این سیاست، نشان می‌دهد شکاف میان مردم و نخبگان سیاسی آمریکا هر روز گسترده‌تر می‌شود.
امروز نسل جدید آمریکایی‌ها دیگر به آسانی نمی‌پذیرد که امنیت رژیم صهیونیستی هم‌ارز منافع ملی آمریکا باشد. پرسش‌های تازه‌ای در جامعه آمریکا شکل گرفته است؛ تا چه اندازه ادامه حمایت از اقدام‌های سرکوبگرانه تل‌آویو با ارزش‌های ادعایی دموکراسی، آزادی و حقوق بشر سازگار است؟ این پرسش‌ها، نه از طرف دشمنان آمریکا، بلکه از درون جامعه آمریکایی و به‌ویژه از دل شهرهایی، چون نیویورک مطرح می‌شود.
واقعیت این است که واشنگتن در حال از دست دادن مشروعیت اخلاقی خویش است؛ نمی‌توان در برابر کشتار غیرنظامیان در غزه سکوت کرد و همزمان مدعی دفاع از نظم بین‌المللی قانون‌محور بود.
این تناقض آشکار، نه‌تنها جهان را نسبت به صداقت غرب بی‌اعتماد کرده، بلکه به رقبای ژئوپلیتیکی، چون چین فرصت داده تا روایت خود را از «نظم عادلانه‌تر جهانی» ترویج کنند.
شهردار جدید نیویورک، صرف‌نظر از میزان قدرت اجرایی‌اش در سیاست ملی، نماد تغییری در ذهنیت جامعه آمریکاست؛ وی بازتاب خواست مردمی است که دیگر نمی‌خواهند سیاست خارجی کشورشان در خدمت بی‌چون‌وچرای یک دولت دیگر باشد.
این تحول، از نگاه رئالیستی، نشانه‌ای از بازتعریف منافع ملی آمریکاست؛ زیرا تداوم سیاست حمایت بی‌قید از رژیم صهیونیستی نه‌تنها از نظر اخلاقی پرهزینه است، بلکه در سطح راهبردی نیز موجب انزوای جهانی آمریکا می‌شود.
غرب و آمریکا در نقطه‌ای حساس از تاریخ خود ایستاده‌اند؛ مشروعیت، همان سرمایه‌ای است که دهه‌ها نفوذ سیاسی و فرهنگی غرب بر پایه آن بنا شده است. اما امروز این سرمایه در حال فرسایش است.
اگر واشنگتن و پایتخت‌های اروپایی واقعا به منطق قدرت باور دارند، باید درک کنند که بی‌توجهی به افکار عمومی خود، به معنای تضعیف قدرت نرم و در نهایت کاهش نفوذ جهانی آنهاست.
شاید این بار، برخلاف گذشته، تغییر از پایین آغاز شود؛ از صدای مردم در خیابان‌های نیویورک، از دانشگاه‌ها و رسانه‌ها، از شهروندانی که می‌گویند: «نه به جنگ، نه به استاندارد دوگانه» و این همان صدایی است که غرب باید بشنود.
