نقش‌آفرینی چتر بزرگ ملی افغانستان در مسائل کشور

نور محمد غفوری چتر بزرگ ملی افغانستان که به حیث مجموعهٔ از ائتلاف‌های…

مشرب عشق و عاشقی!

امین الله مفکر مینی     2025-02-03! مشرب عشـق و عاشقی ز شمع و…

سیگون و کابل دیروز و کابل کیف امروز؛ چند قلویی…

نویسنده: مهرالدین مشید رفتن به پای مردم بیگانه در بهشت -…

اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

چیستی عشق؟

چیستی در پی علت و مبدا گرایی پدیده می باشد٬ که…

میدان هوایی بگرام

گیریم که ادعای غلط ترامپ در مورد حضور چینائی ها…

دلبری مهرورز!

امین الله مفکر امینی                         2025-22-02! دلبـری مهــــرورزی دارم که دیـــده و دلم…

غیابت رهبران طالبان بازی استخباراتی یا آغاز یک سونامی وحشتناک

نویسنده: مهرالدین مشید خود کامگی ملاهبت الله و نارضایتی و خشم…

خانه های مردم افغانستان دور از دسترس مردم

زمانی " خانه ملت " که منظور پارلمان افغانستان است…

عاشق وفاسق!

امین الله مفکر امینی      2025-20-02! درعشـق وعاشقـــــی گردربزم عشق نمیســـــــوزی مشـــــو ز این…

«حزب باد»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات غالب…

«حزب باد Opportunism»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات…

        زیارتگاه امام صاحب ولایت کندز دومین شهر مذهبی افغانستان

  نوشته کریم پوپل مورخ ۲۱ فبروری ۲۰۲۵    مقدمه  ولسوالی امام صاحب با داشتن…

روایتی از کشت زار های خستۀ رنگین کمان خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید این هم می گذرد ما مرده ایم، مرده ی در…

             تاریخچه نام گردیز

نوشته : کریم پوپل مورخ ۱۵فبروری ۲۰۲۵ بسیاری از دوستان یکی از…

«
»

سپيڅلی شعار سپیڅلي خلک

خدای ، هېواد ، دنده

افغان امنيتي دفاعي ځواکونه هغه قوت دی چې هره ورځ په لسګونو قربانيان ورکوي. دوی عملاً د هيواد او خاورې له دښمن سره په کرغېړنه جګړه کې ښکېل دي. دوښمن مو دومره پست او ټیټ دی چې په پوره بې شرمۍ او سپين سترګۍ د خدای ج د عبادت پر مهال د خدای په کور هم خوندي نه دی. امنیتي ځواکونه مو له داسې خطرناک دښمن سره لاس او ګریوان دي چې د مذهب خنجر يې په لاس کې دی او د پاکستاني ملا فتوا ورسره ده، هر رنګه يې چې زړه وغواړي فتوا صادروي او د امنیتي ځواکونو وينه ځان ته حلاله بولي.

دلته جګړه پردۍ ده او قرباني يې افغان ولس دی چې تر ټولو ډيره قرباني مو امنیتي ځواکونه ورکوي. دوی د سر او مال د خپل هیواد، خلکو او ناموسونو د دفاع په خاطر په لاسونو کې نيولی او له داسې دښمن سره مقابله کوي چې تر پرونه ورسره د بهرنيانو د مالي ملاتړ او تجهيز تر څنګ مذهبي جواز هم په لاس کې و. خو له نيکه مرغه له هغې ورځې راهيسې چې په افغانستان کې د وسله والو جګړه د بيلابيلو مذهبي مراجعو لخوا ناروا او مردوده ګڼل شوې؛ له وسله والو مخالفانو د افغانانو د وژلو په ځانګړې توګه د افغان امنیتي ځواکونو د وژلو جواز اخيستل شوی دی.

له وړاندې همدا حقيقت موجود و چې افغان امنیتي ځواکونه د ولسونو او نواميسو د ساتنې لپاره جنګيږي او هغوی چې د خاورې او ولس په دفاع کې خپل ژوند له لاسه ورکوي شهید بلل کیږي. خو له يو شمېر خلکو سره دا غلط فکر هم موجود و چې له افغان امنيتي ځواکونو سره د وسله والو مخالفانو جګړه يې په حقه ګڼله او ورته يې مذهبي رنګ ورکولو. همدا لامل و چې په ځینو ولايتونو کې به ملا امامانو د وسله والو مخالفانو له ډاره د افغان امنیتي ځواکونو د شهيدانو جنازې نه کولې. خو اوس چې دیني عالمانو د وسله والو جګړه فتنه وبلله نو له وسله والو طالبانو څخه د جګړې مشروعیت واخيستل شو.

بل لورته بيا ځینې رسنۍ د افغان امنيتي ځواکونو د شهيدانو په حق کې جفا کوي او هغه ساتونکي مو چې له دوښمن سره په مقابله کې خپل ژوند له لاسه ورکوي، ورته د شهيد کلمه نه بلکې د وسله والو مخالفانو په شان ورته د وژل شوي کلمه کاروي. په داسې حال کې چې په نورو اسلامي هيوادونو کې په ځانګړې توګه ګاونډي هيوادونو ايران او پاکستان کې د حکومتي ځواکونو وژل شوي ته د شهيد او د مخالفانو وژل شويو ته د هلاک شويو کلمې کاروي. که څه هم د اسلامي اصولو له مخې دا د هر افغان سرتيري چې د هيواد او خلکو څخه په ساتنه کې خپل ژوند له لاسه ورکوي حق دی چې ورته شهيد وويل شي خو له بده مرغه چې رسنيو مو په دغه برخه کې د افغان امنیتي ځواکونو په حق کې جفا کوي.

له دغو ستونزو ورهاخوا ځينې نورې ستونزې هم شته چې اوسمهال ورسره افغان امنيتي ځواکونه لاس او ګريوان دي. د حل لپاره يې بايد حکومت او اړوند ارګانونه خپل مسوليت ادا کړي. لاندې ځینو مهمو او ضروري اړتياوو ته اشاره کیږي چې بايد د حکومت لخوا ورته جدي پاملرنه وشي.

  1. په امنيتي ځواکونو کې مکافات او مجازاتو فرهنګ عام کول
  2. له کابل بانګ څخه پرته په خپلو قرارګاوو کې ورته د معاشونو اخيستلو زمينه برابرول
  3. ټولو امنیتي ځواکونو ته د ارواح پوهنې کورسونه دايرول څو په آسانۍ سره د څېرې په کتلو سره دوښمن وپيژني
  4. د ليکو چاڼول او له منځه يې د خاينو او نفوذي اشخاصو ويستل
  5. د هيواد پالنې او وطندوستي په اړه ورته له تعلیمي دورې پرته هم زده کړه او ذهنيت ورکول
  6. د جګړې په لومړۍ کرښه کې جنګېدونکو سربازانو او افسرانو امتياز زياتول
  7. له هرې قرارګاو او ټولي څخه وړ افسرانو ته بهرني بورسونه ورکول
  8. په جګړه کې د شهيدو سربازانو او افسرانو کورنيو ته د حکومت لخوا د سرپناه ځايونه او هره مياشت کورنی خرڅ ورکول
  9. په جګړه کې د ټپیانو کورنيو سره د ټپي د درملنې لپاره مالي مرسته کول څو هغه ټپيان چې ټپونه يې ژور دي د درملنې لپاره بهرنيو هيوادونو ته انتقال شي
  10. د هغه افسرانو او سربازانو کورنيو ته چې د جګړې په لیکو کې جنګيږي او په اخترونو کې هم کورونو ته تللی نشي او د ولس لپاره خدمت کوي، کورنۍ ته يې د اختر او روژې خرڅ ورکول
  11. د امنیتي ځواکونو رهبریت اصلاح کول
  12. د جګړې پر مهال ورته د کابل له امر پرته د اجراتو صلاحيت ورکول
  13. په عصري وسلو او تجهيزاتو سمبالول

لیکنه : خوشحال آصفي