حاکمیت طالبان و فروپاشی ارزش ها درحامعه افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان زخمی سرطانی بر پیکر افغانستان دردمند حاکمیت گروه…

مناسبات افغانستان با هند چرا رشک خشم آلود پاکستان را…

تاسیس یا انکشاف مناسبات میان دولت‌ها از صلاحیت‌های قبول شده…

د نوموتي تاریخپوه پوهاند محمد حسن کاکړ د اتم تلین…

. په کابل کې د روانې اونۍ د تیرې سه شنبې…

روزای خونین؛ میان نامه های زندان و تئوری انقلاب

Rosa Luemburg (1871- 1919) آرام بختیاری فدایی سوسیالیسم؛ 14 کتاب خانم روزا-…

بگذارید ادیان و فرهنگ ها بدور از سایه ی سیاست…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ ادیان باطل و برتری جویی هر دینی…

سیاست خارجی بی‌طرف و اقتصاد محور

در طول سه و نیم سال جوابگوی عاجل موقف افغانستان…

واخان سر و گردن أفغانستان است !

میرعبدالواحد سادات واخان سر و گردن أفغانستان است ! همه ما ،…

لوږه او جګړه

ليکنه: حميدالله بسيا لوږه، فساد، جنگونه او په نړۍ کې اقليمي…

پیورزگرا

نوشته : دکتر حمیدالله مفید داستان کوتاه  ————— ———— احمد خان خراسانی به فرماندهی …

   خالق تروریست های اسلامی؛ الله یا امریکا؟

بخش دوم سلیمان کبیر نوری      پس از افشاگری ریچارد هیدن بلک، از…

هر تفنگدار طالب هم پولیس و هم سارنوالی و هم…

نویسنده: مهرالدین مشید حاکمیت اختاپوتی ملاهبت‌الله و آینده ی ناروشن افغانستان مردم…

عشق وطن 

از زنده‌گیم دلتنگ وز زمزمه بیزارم  نه حوصلهء حرفی نه ذوق…

واخان

طی هفته اخیر سال عیسوی توسط شبکه های خبر رسانی…

نانوشته

       پس از دیر باز ، شعرقشنگ و پراُبُهَتی از" حسیب…

ګوندي فعاليتونه او دموکراسي

نور محمد غفوری ټول پوهيږو چې د بريالۍ سياسي مبارزې له…

ساعت "کنزل" نمادی از نوستالوژی؛ اما به روایتی دیگر

نویسنده: مهرالدین مشید نه یک ساعت؛ بلکه حماسه ای در فضای…

ریبوار طاها

آقای "ریبوار طاها" (به کُردی: ڕێبوار تەها) با نام کامل…

نقارۀ جنگ 

رسول پویان  نـوای ســال نــویــن تـا نقـارۀ جـنگ است  به خون خلق…

عرفان و زبان

– دکتر بیژن باران من در جهان لغات دیگران می…

ای حزب قهرمان انیس  ستمکشان

      به افتخارسالگرد حزب پر   افتخاردموکراتیک خلق افغانستان ای حزب قهرمان انیس  ستمکشان یادت…

«
»

سپيڅلی شعار سپیڅلي خلک

خدای ، هېواد ، دنده

افغان امنيتي دفاعي ځواکونه هغه قوت دی چې هره ورځ په لسګونو قربانيان ورکوي. دوی عملاً د هيواد او خاورې له دښمن سره په کرغېړنه جګړه کې ښکېل دي. دوښمن مو دومره پست او ټیټ دی چې په پوره بې شرمۍ او سپين سترګۍ د خدای ج د عبادت پر مهال د خدای په کور هم خوندي نه دی. امنیتي ځواکونه مو له داسې خطرناک دښمن سره لاس او ګریوان دي چې د مذهب خنجر يې په لاس کې دی او د پاکستاني ملا فتوا ورسره ده، هر رنګه يې چې زړه وغواړي فتوا صادروي او د امنیتي ځواکونو وينه ځان ته حلاله بولي.

دلته جګړه پردۍ ده او قرباني يې افغان ولس دی چې تر ټولو ډيره قرباني مو امنیتي ځواکونه ورکوي. دوی د سر او مال د خپل هیواد، خلکو او ناموسونو د دفاع په خاطر په لاسونو کې نيولی او له داسې دښمن سره مقابله کوي چې تر پرونه ورسره د بهرنيانو د مالي ملاتړ او تجهيز تر څنګ مذهبي جواز هم په لاس کې و. خو له نيکه مرغه له هغې ورځې راهيسې چې په افغانستان کې د وسله والو جګړه د بيلابيلو مذهبي مراجعو لخوا ناروا او مردوده ګڼل شوې؛ له وسله والو مخالفانو د افغانانو د وژلو په ځانګړې توګه د افغان امنیتي ځواکونو د وژلو جواز اخيستل شوی دی.

له وړاندې همدا حقيقت موجود و چې افغان امنیتي ځواکونه د ولسونو او نواميسو د ساتنې لپاره جنګيږي او هغوی چې د خاورې او ولس په دفاع کې خپل ژوند له لاسه ورکوي شهید بلل کیږي. خو له يو شمېر خلکو سره دا غلط فکر هم موجود و چې له افغان امنيتي ځواکونو سره د وسله والو مخالفانو جګړه يې په حقه ګڼله او ورته يې مذهبي رنګ ورکولو. همدا لامل و چې په ځینو ولايتونو کې به ملا امامانو د وسله والو مخالفانو له ډاره د افغان امنیتي ځواکونو د شهيدانو جنازې نه کولې. خو اوس چې دیني عالمانو د وسله والو جګړه فتنه وبلله نو له وسله والو طالبانو څخه د جګړې مشروعیت واخيستل شو.

بل لورته بيا ځینې رسنۍ د افغان امنيتي ځواکونو د شهيدانو په حق کې جفا کوي او هغه ساتونکي مو چې له دوښمن سره په مقابله کې خپل ژوند له لاسه ورکوي، ورته د شهيد کلمه نه بلکې د وسله والو مخالفانو په شان ورته د وژل شوي کلمه کاروي. په داسې حال کې چې په نورو اسلامي هيوادونو کې په ځانګړې توګه ګاونډي هيوادونو ايران او پاکستان کې د حکومتي ځواکونو وژل شوي ته د شهيد او د مخالفانو وژل شويو ته د هلاک شويو کلمې کاروي. که څه هم د اسلامي اصولو له مخې دا د هر افغان سرتيري چې د هيواد او خلکو څخه په ساتنه کې خپل ژوند له لاسه ورکوي حق دی چې ورته شهيد وويل شي خو له بده مرغه چې رسنيو مو په دغه برخه کې د افغان امنیتي ځواکونو په حق کې جفا کوي.

له دغو ستونزو ورهاخوا ځينې نورې ستونزې هم شته چې اوسمهال ورسره افغان امنيتي ځواکونه لاس او ګريوان دي. د حل لپاره يې بايد حکومت او اړوند ارګانونه خپل مسوليت ادا کړي. لاندې ځینو مهمو او ضروري اړتياوو ته اشاره کیږي چې بايد د حکومت لخوا ورته جدي پاملرنه وشي.

  1. په امنيتي ځواکونو کې مکافات او مجازاتو فرهنګ عام کول
  2. له کابل بانګ څخه پرته په خپلو قرارګاوو کې ورته د معاشونو اخيستلو زمينه برابرول
  3. ټولو امنیتي ځواکونو ته د ارواح پوهنې کورسونه دايرول څو په آسانۍ سره د څېرې په کتلو سره دوښمن وپيژني
  4. د ليکو چاڼول او له منځه يې د خاينو او نفوذي اشخاصو ويستل
  5. د هيواد پالنې او وطندوستي په اړه ورته له تعلیمي دورې پرته هم زده کړه او ذهنيت ورکول
  6. د جګړې په لومړۍ کرښه کې جنګېدونکو سربازانو او افسرانو امتياز زياتول
  7. له هرې قرارګاو او ټولي څخه وړ افسرانو ته بهرني بورسونه ورکول
  8. په جګړه کې د شهيدو سربازانو او افسرانو کورنيو ته د حکومت لخوا د سرپناه ځايونه او هره مياشت کورنی خرڅ ورکول
  9. په جګړه کې د ټپیانو کورنيو سره د ټپي د درملنې لپاره مالي مرسته کول څو هغه ټپيان چې ټپونه يې ژور دي د درملنې لپاره بهرنيو هيوادونو ته انتقال شي
  10. د هغه افسرانو او سربازانو کورنيو ته چې د جګړې په لیکو کې جنګيږي او په اخترونو کې هم کورونو ته تللی نشي او د ولس لپاره خدمت کوي، کورنۍ ته يې د اختر او روژې خرڅ ورکول
  11. د امنیتي ځواکونو رهبریت اصلاح کول
  12. د جګړې پر مهال ورته د کابل له امر پرته د اجراتو صلاحيت ورکول
  13. په عصري وسلو او تجهيزاتو سمبالول

لیکنه : خوشحال آصفي