به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

«سلاح شیمیایی» بر اساس برنامه‌ریزی قبلی

پاول سوریدوف

(PAVEL SVIRIDOV)

منبع: سوتسکایا راسیا

ا. م. شیری

۲١/ ٠١/ ١٣۹۷

نه کشور خواستار تشکیل جلسه فوق‌العاده شورای امنیت سازمان ملل متحد شدند. سه عضو دائم شورای امنیت- بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده آمریکا مبتکر برگزاری این نشست بودند. لهستان، هلند، سوئد، پرو، کویت و ساحل عاج به آنها ملق شدند.

پیشتر وزیر خاجه فرانسه ژان ایو لودریان اظهار داشت، که لازم است شورای امنیت سازمان ملل متحد اوضاع منطقه غوطه شرقی سوریه را مورد بررسی قرار دهد.

نیروهای دولتی تمامی منطقه غوطه شرقی را عملا به زیر نظارت خود در آورده‌اند. جنگ‌زدگان به شهرها و بخش‌هایی که سالهای زیادی تروریست‌ها در آنجا حکمرانی می‌کردند، باز می‌گردند، شرایط زندگی امن بازسازی می‌شود. خویشاوندان جدا افتاده در اثر جنگ همدیگر را می‌جویند و یا از سرنوشت نزدیکان از دست رفته خود اطلاع حاصل می‌کنند.

فقط شهر دوما و اطراف آن در کنترل تروریست‌ها قرار دارد. نیروهای دولتی این شهر را به محاصره کامل درآورده‌اند، بخشی از شبه‌نظامیان از مناطق مسکونی خارج می‌شوند، درک می‌کنند، که مقاومت معنی ندارد. از دوما تقریبا ٣ هزا شبه‌نظامی و اعضای خانواده آنها خارج شده است. اما افراطیون «جیش‌الاسلام» از ترک شهر و رفتن به شهر ادلب امتناع کردند. به همین سبب، حتی بین گروه‌های مختلف شبه‌نظامی رویارویی اتفاق افتاد.

علاوه بر این، تروریستها طی سه روز اخیر مناطق مسکونی دمشق را دوباره از دوما به زیر آتش گرفتند. راکت‌ها به قسمتهای مزّه- ۸۶، ابو رمانه، عش ‌الورور و اطراف میدان امویان اصابت کردند. در اثر این آتشباری‌ها ده‌ها نفر کشته و مجروح شدند.

نیروهای دولتی ناگهان عملیات خود بر علیه شبه‌نظامیان مستقر در دوما را تشدید نمودند. بر اساس گزارش خبرگزاری سانا، نیروهای ارتش هشتم آوریل ضربات توپخانه‌ای، راکتی و هوایی به مراکز تجمع تروریستهای «جیش الاسلام» و استحکامات آنها واقع در مناطق مسکونی الریحان وارد آوردند. این عملیات به آزادسازی بزرگراه بین بیمارستان «ابن سینا» و دوما منجر گردید.

در نتیجه عملیات جنگی جمعیت غیرنظامی شهر دوما نیز آسیب می‌بینند، کشته می‌شوند.

روز یکشنبه تروریستها خواستار مذاکره با دمشق شدند. بنا بر اعلام مقامات رسمی سوریه، و همچنین، بگفته رئیس مرکز آشتی طرفین متاخصم، ژنرال یوری یوتوشنکو، با رهبران «جیش الاسلام» در مورد آتش بس، خلع سلاح این گروه و از سرگیری عملیات خروج شبه‌نظامیان از شهر دوما توافق حاصل شده است. آزادی همه افراد ربوده شده و همچنین، تحویل اجساد کشته شدگان نظامی و غیرنظامی بدست تروریست‌ها شرط الزام‌آوری بود که شبه‌نظامیان پذیرفتند.

اجرای این توافق، تنها وسیله پایان دادن سریع به خونریزی در دوما و دمشق بحساب می‌آید.

احتمال می‌رود مجموعا هشت هزار شبه‌نظامی و نزدیک به ۴٠ هزار نفر از نزدیکان آنها از دوما خارج شود. اولین ستون شامل یکصد اتوبوس به شهر وارد شد.

با این وجود، زمانی که روند حوادث صورت واقعی بخود می‌گیرد، بازی با کارت سلاح شیمیایی دو باره شروع می‌شود. سایت‌های باصطلاح «مخالفان سوریه» (بعبارت دقیق‌تر، رسانه‌های جمعی تروریستها)، و همچنین، فرستنده تلویزیونی «الجزیره» قطر با استناد به شبه‌نظامیان در خصوص استفاده ارتش سوریه از گاز کلر در دوما که گویا در اثر آن چندین ده نفر غیرنظامی کشته شدند، خبر می‌دهند

هیچگونه شواهدی دال بر وقوع حادثه مسمویت با هر گونه ماده شیمیایی در شهر دوما در حال حاضر وجود ندارد. این قبیل تحریکات اطلاعاتی تقریبا از یک ماه پیش شروع شد. همانوقت با نشان دادن چند تصویر مبهم از قربانیان، اعلام گردید، که ارتش سوریه در یکی از نقاط مسکونی غوطه شرقی از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. اما دقیقا روز بعد همین منطقه مسکونی توسط نیروهای سوریه آزاد گردید و دروغ آشکار شد. با این وجود، از تحریکات دست برنداشتند.

والری گراسیموف رئیس ستاد ارتش روسیه ١٣ مارس اظهار داشت، که نظامیان روسیه اطلاعات متقنی در خصوص این، که شبه‌نظامیان در غوطه شرقی با صحنه‌سازی کاربرد «سلاح شیمیایی» زمینه را برای فتنه‌انگیزی آماده می‌کنند، در اختیار دارند. بگفته وی، ایالات متحده آمریکا این تحریکات را بهانه حمله به مراکز دولتی دمشق قرار می‌دهد.

تکرار کنیم، معلوم نیست، در دوما از ماده سمی، صرفنظر از اینکه بواسطه کدام طرف و با چه هدفی استفاده شده است. اما طرف مقصر را مشخص کرده‌اند. همانطور که رئیس جمهور آمریکا در یادداشت تویتری خود نوشت، این «اسد حیوان» و همچنین، روسیه و ایران است که از «رژیم سوریه» حمایت می‌کنند. توماس باسرت، مشاور امنیتی و مبارزه با تروریسم کاخ سفید تصریح نمود، که در واشینگتن مسئله حمله به سوریه را بررسی می‌کنند.

وزارت خارجه روسیه اعلام کرد، که هدف از پخش شایعه استفاده از ماده سمی، عبارت است از کمک به تروریست‌ها و توجیه حمله احتمالی به سوریه از خارج.

اما کمک به تروریستها در دوما معنی ندارد. زیرا، همه غوطه شرقی عملا آزاد شده است. بنا‌ بر این، هدف این فتنه‌گری ممکن است اساسا جهانی باشد.

بخاطر آوریم، که در ۴ آوریل سال ۲٠١۷ در شهر خان شیخون (استان ادلب) گویا بدلیل استفاده از ماده شیمیایی ۸۹ نفر، از جمله آنها ۲۶ کودک کشته شد. بعد از یک سال هنوز معلوم نشده است، که چه اتفاقی در خان شیخون افتاد، قربانیان آن چند نفر بودند و مردم در اثر چه کشته شدند. با این حال، پس از سه روز، ۷ آوریل سال ۲٠١۷، آمریکایی‌ها در پاسخ به «حمله شیمیایی» پایگاه نظامی ارتش دولتی سوریه در الشعیرات (استان حمص) را با شلیک ۶٠ موشک بالدار مورد هدف قرار دادند. در اثر این حمله هفت نفر از نظامی ارتش سوریه و نه نفر غیرنظامی کشته شد، پنج جنگنده نابود گردید. اما عصر روز هفتم آوریل فرودگاه کار خود را از سرگرفت.

این بار، عواقب حمله آمریکا و متحدان آن به سوریه ممکن است بسیار جدی باشد. در همین حال، روسیه پیشنهاد کرده است موضوع تهدید «صلح و امنیت» در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد مورد بحث و بررسی قرار داه شود. انتظار می‌رود، این بحث و بررسی روز ۹ آوریل، ساعت ۲۲ بوقت مسکو، مستقیما قبل از  شروع بحث پیرامون «حمله شیمیایی به دوما» انجام شود.

١٠ آوریل انتقال تروریستها از دوما از سرگرفته شد. این خارج‌سازی باید در مدت ۴۸ ساعت پایان یابد. ورود اتوبوس‌های حامل اسیرشدگان بدست تروریست‌ها به دمشق شروع شده است.

بطوری که معلوم گردید، جنگنده‌های اسرائیلی روز دوشنبه صبح زود با عبور از حریم هوایی لبنان پایگاه هوایی تیفور سوریه را مورد حمله موشکی خود قرار دادند. بگزارش نظامیان روسیه، ضدهوایی سوریه ۵ فروند از موشک را ره‌گیری نمود. سه فروند به پایگاه اصابت کرد. ١۴ نفر از پرسنل ارتش سوریه و مشاوران نظامی ایران کشته شدند. در این حادثه نظامیان روسیه آسیب ندیدند.

اسرائیل در خصوص اوضاع اظهار نظر نکرده است. در ماه فوریه اسرائیلی‌ها پایگاه هوایی تیفور را، جایی را که به ادعای آنها مرکز ایرانی هدایت پهبادها واقع است، بمباران کردند. همان وقت جنگنده مهاجم اف- ١۶ در اثر شلیک موشک زمین به هوا سرنگون گردید. فقط پس از این بود که اسرائیل مجبور شد به حمله بر علیه کشور سوریه اعتراف نماید.