آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

روز مبارزه با گرسنگی!


روز بیست و هفتم ماه می مصادف است با روز جهانی مبارزه با گرسنگی. این روز و روزهای دیگر یاد آور گرسنگی مزمن ملیونها تن از مردم جهان است و آنهم در حالی که مواد غذایی برای بیش از نه ملیارد انسان روی زمین تولید می شود. نابرابری های اجتماعی، اختلاف طبقاتی و سوء مدیریت موجب آن می گردد که 800 ملیون تن ار مردم جهان در گرسنگی مزمن به سر برند. همه ساله مرگ ناشی از گرسنگی بیشتر از مجموع بیماری های ساری مانند ایدز، ملاریا و سل می باشد. از مجموع گرسنگان جهان 220 ملیون نفر در افریقا و 280 ملیون تن در جنوب آسیا ثبت گردیده اند. فقیرترین کشورهای جهان و از انجمله کشورهای جنگ زده یمن، سودان، اتیوپی، افغانستان و … از فقر و گرسنگی مزمن  بیشتر رنج می برند. در همچو کشورها، اطفال، زنان و کهنسالان بیشتر از همه در مصیبت گرسنگی مزمن سردوچار اند.

روزنامه «واشینگتن پست» در گزارشی از افغانستان نوشته است که گرسنگی گسترده، اقتصاد فلج شده و جمعیتی که نیاز مبرم به کمک دارند، وضعیت این کشور را در آستانه یک بحران انسانی قرار داده است.

این روزنامه خاطرنشان کرده که شرایط اقتصادی افغانستان مردم را از خرید مواد غذایی باز داشته است، به ویژه این که بیمارستان‌ها و مدارس نمی‌توانند حقوق کارمندان خود را پس از توقف کمک‌های بین المللی از ماه اگست گذشته پرداخت کنند. بر اساس این گزارش، به دلیل فقر شدید در این کشور، شهروندان به «برگ‌خواری» و فروش کودکان‌شان به قیمت ارزان روی آورده‌اند.

ویکی آکین، رییس کمیته بین المللی نجات در افغانستان فاش کرده است که وضعیت بشردوستانه در این کشور از بد به بدتر پیش می‌رود و بیش از 22 میلیون نفر که اضافه از نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل میدهند، با بحران گرسنگی روبرو هستند.

در همین حال، مری الن مک‌گاراتی، رئیس برنامه جهانی غذا در افغانستان تاکید کرده است که بر اساس برنامه جهانی غذا، اکثر مردم نمی‌توانند از تهیه یک وعده غذایی روزانه خود اطمینان حاصل کنند.

خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، سقوط این کشور به دست طالبان و قطع کمک‌های بین‌المللی منجر به فقر گسترده و سقوط خدمات عمومی کلیدی مانند بهداشت و درمان شده است.

سازمان ملل متحد چندی پیش هشدار داده بود، 97 درصد از جمعیت افغانستان ممکن است تا اواسط سال جاری در فقر فرو بروند.

برای این فقر جانسوز در افغانستان که بخش بسیار بزرگی از جمعیت این کشور را به مرگ تدریجی ناشی از گرسنگی مواجه ساخته است، نهادهای بین المللی و کشور های ثروتمند و قدرتمند جهان تلاش کافی به خرچ نمی دهند و صرف از وضعیت کنونی ابراز نگرانی می کنند. از گروه متحجر و متعصب و سخت عقب نگهداشته شده که بر گرده های مردم سوار ساخته شده اند و جز به روی و موی زنان و بیرون کشیدن آنان از حیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و همچنان زجر و ستم وحشیانه بر اهالی کشور، مصروفیت جدی ندارند و در این زمینه هیچ مسوولیتی احساس نمی کنند و از مردم می خواهند که روزی شان را از خداوند بخواهند، چه باید انتظار داشت؟  

جنگ و نا امنی در بسا نقاط و شهر های کشور به شمول شهر کابل پس از توقف کوتاه باردیگر دامن کشیده است و در پیوند با آن گرسنگی مزمن نیز بی داد می کند و مردم را محتاج یک لقمه نان ساخته است. سیما های تکیده، گرسنه، فقیر و با لباسهای ژولیدۀ صدها انسان هموطن به ویژه زنان و کودکان را در رسانه ها همه روزه می بینیم که در مقابل خبازی ها صف کشیده اند و با حقارت منتظر اند تا اگر یک قرص نان خیراتی بدست بیاورند. 

آنان مجبور اند با این گرسنگی مزمن و نا امنی بسازند و امیدی برای فردای بهتر در زیر سلطه  نظام غارتگر و ظالم قرون وسطایی طالبانی و بی تفاوتی جامعه جهانی نداشته باشند.

دستگیر صادقی

27 می 2022