چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

«
»

د کندهار مخور عزيزالله واصفي له نړۍ سترګي پټي کړې

پښتو کوڅه پر کوڅه ګرځي پښتانه لټوي

پښتون پر مخ منډي وهي چي ما دی نه لټوي

{عزيزالله واصفي}

 

عزيز الله واصفي د حاجي عبدالرشيد خان الکوزي زوی د ارغسان بلا ژړي د ټېسن کلي، په خټه الکوزی، د کندهار ولايت له مخورو او پېژندل سويو څېرو څخه دى، چه په ١٣٠٧ هجري شمسي كال دكندهار په دوهمه ناحيه كي زېږېدلئ ؤ او نن د زړه د ناروغۍ له امله ئې د ۸۸ کلنۍ په عمر د ژوند پور پرې کړ ،مرحوم د ظاهرشاه په وخت كي د كندهار د ښاروالي مرستيال وروسته د ارغنداب د خلكو لخوا د ولسي جرګې د استازي په توګه ټاكل سوی ؤ. د داودخان له کودتا ( ۱۷ جون ۱۹۷۳ع) وروسته د ننګرهار والي وه ټاکل سو، په ۱۹۷۵ع كال د سردار داود خان لخوا د كرهڼي د وزير په توګه مقرر سو. په ۱۹۷۷ع د سردار داود خان په كابينه كي د لو جرګې د ريس په توګه وټاكل سو، چي پدې ټاكلو سره يې اداري قانونيت او ټاكنو ته غوره قوت وروه بخښه. په وروستيو كي په روم كي د ظاهر شاه له سلاكارانو څخه وو، مرحوم د هیواد یو داسی شخصیت وو چي د هیواد په معاصر تاریخ او په ځانګړې توګه د شلمي پیړۍ په بشپړه نیمایي ( ۵۰ کاله ) کي د بېلا بېلو سیاسي او ټولنیزو پیښو اغېزمن کس وو.

ده د سياست تر څنګ له ادب سره هم راسه-درسه درلوده، چي په دې لړ کي ئې د پښتو د نامتو شاعر شمش الدين کاکړ دېوان چاپ کړئ، ده يوه خاطره پوهاند رسول باوري صاحب څو کاله د مخه دده له خولې کښلې وه چي :

“…داود خان ته په زرګونه جریبه مځکه د خپل اکا هاشم خان څخه په میراث پاته وه، او دا مځکه ئې د لومړي جمهوري نظام په دوهم کال په دوو برخو وه وېشله، لومړی برخه چي زیاته وه د ملي دفاع وزارت ته د ټولو اداري او قانوني مراحلو تر وهلو وروسته د هر ډول مادي او یا معنوي امتیاز پرته تسلیم کړه ، دوهمه برخه ئې هغو بزګرانو ( کښته ګر ) ته ورکړل چي د ډېرو کلو راهیسي ئې پر هغه مځکه کار او کښت کاوه.

د مرحوم واصفی په وینا چي هغه مهال نوموړی د کرهڼي چارو د وزارت دنده درلودل. د دې ملکیت وېش او ورکړه د دوو اړخونو ستونزه درلودل، لومړی دا چي د داود خان د کورنۍ یو شمېر دوستانو به ویل چي په دې مځکو کي د داود خان د اولادونو حق سته، دا باید د داود خان د اولادونو تر منځ وه وېشل سی، نه دا چي وزارت دفاع او یا بزګرانو ته وه وېشل سی. دوهمه ستونزه د ملکیت اداری مراحل وه . دولتي ادارو ته د مځکي ورکړه د مالک او یا مالکانو تر شرعي توافق ورسته د اجرا وړ ګرځی.

د دې دواړو ستونزو د حل په نیت مي په پیل کي د شخصي اړیکو پر بنسټ هڅه وکړه چي داودخان دې ته وهڅوم چي د خپلي کورنۍ سره په هیواد کي د روان دود پر بنسټ د وېش چاری تر سره کړي ، خو داودخان دا ونه منل او پر خپله وینا ودرېدئ چي زما دمځکي شل جریبه هغو بزګرانو ته ورکړئ چي همدا اوس کار پکښی کوي او تر شلو جریبو زیاته مځکه دي د دفاع وزارت په واک کي ورکړل سي . تر هغه وروسته می شهید داودخان ته د هیواد د دولتی مشر په توګه دا ستونزه په رسمی توګه وړاندی کړه.

شهیدداودخان د مسلې د حل په نیت د خپلی کورنۍ ټول غړي او نږدې دوستان را وغوښتل او څو ورځی ئې په پرلپسې توګه موضوع د کورنۍ د غړو سره مطرح کړه او هغوی یې دې ته اړ کړه چي د مځکو ورکړي ته حاضر سي. د داود خان تر ټولو تکراري دلیل دا وو چي زما د نیکه څخه را پاته مځکه ټوله اته جریبه مځکه ده ، په همدغه اته جریبه مځکه زما کورنۍ حق لري ، خو هغه میراث مځکه چي ماته پاته سوېده ، هغه باید و وېشل سي.

داودخان به د خپلي کورنۍ غړو ته همدا ویل چي تاسو باید خپل ځانونه په داسي مسلکي چارو بوخت کړئ چي هر مهال ستاسو د ژوند تضمین وکړای سي، بیله دې چي تاسو د پلار او یا نیکه په ګټلې ژوند وکړي . هغه به خپلو اولادونو ته ویل چي که تاسي د یوه کار وړتیا ولری ، په دولت او حکومت کي تاسو ته د کار زمینه پیدا کیږي، په هغه صورت کي تاسو اړ نه یاست چي د پلار ګټلي ته د طمعي سترګي ونیسئ . په دولت او حکومت کي ستاسو کار هم ویاړ دئ او هم ستاسو د سالم ژوندانه تضمین دئ.

په پای کي د کرهڼي وزارت په وړاندیز د جمهور ریس حکم په دې ډول ولیکل سو چی { د کرهڼي وزارت ته حکم کېږي چي دمحمدداود ولد محمد عزیز خان مرحوم په نوم ثبت سوې ،ټوله مځکه دي لومړی هغو بزګرانو ته شل – شل جریبه وه وېشل سي چي هغو تر اوسه کار پر کاوه او پاته نوره ټوله سي }..”

د واصفي صاحب کورنۍ په لوی کندهار کي پراخ نوم لري چي نور وروڼه ئې عبدالقدوس خان واصفي، عبدالفريد رشيد(د باندنيو چارو وزارت د فرهنګ پخواني ريس ) جګړن عبدالحکيم رشيد ( د حربي پوهنتون پخواني استاد ) عبدالنعيم رشيد ( په المان کي ډاکټر ) او څلور زامن ئې عزت الله واصفي د فراه پخوانی والي (۲۰۰۹ع) بشيراحمد واصفي، نعمت الله واصفي، وحيدالله واصفي نومېږي .خدای دي اغابادار (واصفي صاحب) وبخښي، او كورنۍ ته دي ئې خدای صبر جميل ور په برخه كړي

آمين يا رب العالمين!

سردارولي پښتون زوی،پښين

۲۰۱۵-۵-۰۲