دولت پدیده عقلی – تحلیل موردی حمله پاکستان در ولایت پکتیکا

دولت پدیده قوم و یا دینی مطلق نیست. و دین…

هر شکستی ما را شکست و هیچ شکستی شکست ما…

نویسنده: مهرالدین مشید با تاسف که تنها ما نسل شکست خورده…

نوروز نبودت

- بیژن باران چه کنم با این همه گل و…

عرفان در مغز

دکتر بیژن باران     لامارک 200 سال پیش گفت: به پذیرش…

نماد های تاریخی- ملی و نقش آن در حفظ هویت…

نور محمد غفوری اشیاء، تصاویر، نشان‌ها، مفاهیم، یا شخصیت‌هایی که نمایانگر…

در دنیای دیجیتالی امروز، انسان‌ها به مراتب آسیب پذیرتر شده…

دیوارها موش دارند و موش‌ها گوش! این مثل یا زبانزد عام…

خالق تروریستهای اسلامی؛ الله است یا امریکا؟

افشاگری جسورانه از ژرفای حقیقت سلیمان کبیر نوری بخش نخست  درین جا می…

چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار…

نویسنده: مهرالدین مشید از یک خلیفه ی انتحاری تا "امید تغییر"…

شب یلدا 

شب یلدا شبی شور و سرور است  شب تجلیل از مدت…

سجده ی عشق!

امین الله مفکر امینی      2024-21-12! بیا کــــه دل ز تنهایــی به کفیدن…

فلسفه کانت؛ تئوری انقلاب فرانسه شد

Immanuel Kant (1724-1804) آرام بختیاری  نیاز انسان عقلگرا به فلسفه انتقادی. کانت (1804-1724.م)،…

حال: زمانست یا هستی؟

بیت: غم فردا، کز غصه دیروز ریزد به هجوم انرژی، کشف زمان…

درختی سرشار از روح حماسی  و جلوه های معبودایی

نویسنده: مهرالدین مشید تک "درخت توت" و دغدغه های شکوهمند خاطره…

کهن میلاد خورشید 

رسول پویان  شـب یلـدا بـه دور صندلی بـسـیار زیبا بود  نشـاط و…

مبانی میتودیک طرح و تدوین اساسنامهٔ سازمانهای مدنی

نور محمد غفوری شاید همه خوانندگان محترم روش تحریر و طُرق…

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت…

نویسنده: مهرالدین مشید ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس…

ریحان می شود

قاضی پشتون باسل حرف  نیکو مرکسان را  قوت  جان میشود قوت جسم…

کهن جنگ تمدن 

رسول پویان  نفـس در سـینۀ فـردا گـره افتاده بازش کن  بـرای خــاطــر…

ترجمه‌ی شعرهایی از بانو روژ حلبچه‌ای

هر گاه که باران،  آسمان چشمانم را در بر می‌گیرد. آن، تکه…

سلام محمد

استاد "سلام محمد" (به کُردی: سەلام موحەمەد) شاعر کُرد، زاده‌ی…

«
»

د اکټوبر ۷مه ـ د وحشت او اشغال کرغېړنه څپه!

لیکنه: قاضي نجیب الله جامع

له نن ۲۰۲۱ زیږدیز کال د اکټوبر له ۷مې څخه ۲۰ کاله وړاندې امریکا د صلیبۍ نړۍ په مشرتابه په ګران افغانستان د انساني تاریخ تر ټولو وحشیانه، جنایتکارانه، ظالمانه او بې رحمانه یرغل وکړل.
داسي یرغل چې د افغانانو د هویت او ارزښتونه د سپکولو هڅه یې وکړه، اشغالګرانه سیاستونو یې پلې کړل، په سلګونو زره ښځې، ماشومان او افغانان یې شهیدان او ټپیان کړل، د افغانانو د تسلیمولو او د اشغال یوغ د منلو په موخه یې د یوې شمیرنی له مخې ۸۰۳ زندانه جوړ کړې وو، باګرام او ګونتنامو خو په نړیواله کچه د امریکایې وحشت، جنایت او د افغانانو د مظلومیت، شکنجې او ربړولو تر ټولو مشهور چنګیزي نومونه دې. همدارنګه امریکا او متحدینو یې پر افغان انسان او افغان خاوره له کلسټر شیمیایې بمونو نیولې بیا د بمونو د مور تر بم پورې رنګارنګ ممنوع او شیطاني وسلې وکارولې، دوی د افغانانو د کورونو حرمتونه مات کړل، دلته یې په کابل کې د خپل لاسپوڅې او ګوډاګې رژیم له ادرس څخه، د افغان ملت ترمنځ د عقدو، فتنو، تربګنیو، بدیو او خوابدیو کرغېړن بزغلی وکرل، داسي چې اربکیان، سنګوریان او اوسنې مقاومتیان د یادو استخباراتي پروژو او مضره دسیسو ښکاره بېلګې دې.
دوی پر همدې هم بسنه ونه کړله، بلکي د واحد افغان ملت د ټوټه کولو، شړه ولو او ماتولو په موخه یې په بن کې د افغانستان د سیاسي قدرت مقتدر دریځ یې په لوی لاس په قومونو، ژبو او سیمو وویشل، ترڅو د فرنګ هغه دسیسه چې د افغانستان د مرکزیت او اقتدار د له منځه وړلو له لارې د افغانستان کمزورې کول او ماتول دې پلې شي، دوی تردې هم مخکې لاړل او د افغانانو ګډ تاریخ، ګډ ارزښتونه، ګډ هویت او د هغه شریکي تومنې د بد خونده کولو استمعارې هڅه یې هم وکړه چې له افغانستان، افغان تاریخ، هویت او د یوه ملت کېدو له لارې د بعضي نا افغانه، اشغال پلوه او ابن غلامانو انکار وو.

ځکه امریکا او ملاتړي صلیبي ایتلاف یې په تیر ۲۰ کلن فساد او کسات کې ګڼ بې قامه، بې مقامه، بې ادرسه، بې هویته او د افغانستان له عزمت او تاریخ څخه ناخبره او حتا پردې په دې ستر ولس تپلي او واکمن کړي وو.
داسي چې د استعمار ددې بړیڅو په وجود کې د ډیورنډ په ټولي فرضي کرښې تور پنجاب اغځن تارونه تیر کړل، ولس مو فقیر او ګدایګر شو، د نړۍ په کچه لومړی فاسد هېواد وپیژندل شو، د وطن قیمتی او نادیره کانونه مو چور او تالان شول، تعصب او عقدې وکرل شوی، د افغانستان له ملي حرم ارګ څخه د اخلاقي فساد او بې مروتۍ خبرونه راووتل او په ټوله کې ددې ۲۰ کلن اشغال، نیواک او زبېښاک لاسته راوړنې دا شوې چې د برق بټن مو په تاجکستان او ازبکستان کې دې، د ګازو او تیلو ذخیرې مو په ایران او ترکمنستان کې دې، له پاپړو تر اوړو باید هند، ایران او قزاقستان ته لاسونه اوږده کړو او هو د پیسو د ثبات نبض مو په وطنی صادراتو نه بلکې په امریکایي خیراتي او زهرجنو استعمارې ډالرو ولاړ او ککړ دې، چې هغه هم په امریکایي بانکونو او خزانو کې بند دې.
اوس چې الحمدالله اشغال، فساد او کسات یې د طا لب په بي مثاله، ثبوت شوی او ریکارډه قربانۍ او سرښندنې سره ختم او پای ته رسیدلی، ګران افغانستان ته سوله، آمن او خپل اختیاره افغان نظام او حکومت راغلي، افغانان متحد، خوښ او یوې سیالي او بسیا راتلونکې ته هیله مند دې، ملي او دیني ارزښتونو مو رنګ راوړی، افغانستان د خپل طبیعی ثبات پر لور ګامونه اخلي، د واحد افغانستان دویشلو او بیلتون پردۍ نارې هم غلي شوی او تر ټولو مهمه داچې افغانان خپل برخلیک پخپله او خپله خوښه ټاکي او هو داځل مو د جګړې او سیاست میدانونه دواړه یوځای ګټلي، نو د اکټوبر د ۷ مې، بدرنګه او له وحشت، اشغال او کسات څخه ډکه کرغېړنه څپه هم پای موندلی.
اوس به د یوالي، زغم، په خپل ولس د تکیي او په لویه کې د آزادۍ او خپلواکۍ په دې عجیب عزت او عزمت کې باید ټول د ګران افغانستان د سیالي، ابادې او په ځان بسیا ورځی له پاره په ټولو سیاسي، اقتصادي، نظامی او فرهنګي ډګرونو کې کار وکړو، له دې راغلی الهی نصرت فرصت، غنمت او نعمت څخه باید د زیار، کار او اخلاص له لارې بشپړه ګټه واخلو.
د یوه آباد، سیال او تل پاتي خپل اختیاره ګران افغانستان په هیله.درنښت