عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

جنگ و درگیری‌های خشونت‌بار: چگونه همه ما را تحت تأثیر…

جهان امروز با چالش‌های بی‌شماری روبرو است، اما یکی از…

نمک بپاش

تو هی نمک بپاش روی زخم‌ها روزی خون‌های سرخ جاری بر سیم خاردارها به…

تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

«
»

دو رییس جمهوری علیه هم

سخنرانی «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا به عنوان میزبان نشست مجمع عمومی سازمان ملل و «ولادیمیر پوتین» همتای روس وی، همانگونه که انتظار می رفت به صورت متقابل علیه سیاست های منطقه ای و بین المللی واشنگتن و مسکو بیان شد که بازتاب های گسترده جهانی یافت.

اوباما بخش اصلی سخنرانی خود را که صبح دوشنبه (دیروز) به وقت محلی از تریبون مجمع عمومی سازمان ملل ایراد کرد، به روسیه اختصاص داد و سیاست های این کشور را «تهدید کننده امنیت منطقه ای و جهانی» خواند.
اوباما بر خلاف پوتین که در گفته های خود به هیچ وجه نامی از آمریکا نبرد، کانون حملات خود را متوجه سیاست های روسیه در قبال بحران سوریه و همچنین مواضع مسکو در برابر اوکراین قرار داد و تندترین انتقادهای ممکن را مطرح کرد.
محورهای ضد روسی سخنان رییس جمهوری آمریکا که زنده در روسیه پخش شد به این شرح است:
* مسکو با اقدامات خود بویژه حمایت از حکومت سوریه، امنیت منطقه را به خطر انداخته است.
* روسیه با مداخله در شرق اوکراین و اشغال شبه جزیره کریمه، منطقه را ناامن کرده است.
* برای تغییر دادن این رویکردها، مسکو را هدف تحریم ها قرار داده ایم.
* تحریم ها تا تا زمان رسیدن به نتیجه ادامه خواهد یافت، هر چند که قصد منزوی کردن روسیه را نداریم.
* اگر روسیه به جای اشغال کریمه وارد مذاکره می شد، هم به نفع روسیه و هم به نفع اوکراین بود.
* الحاق کریمه (به روسیه) موضوعی نیست که ما در کناری بنشینیم و ببینیم حاکمیت کشوری در حال نقض شدن است.
* تحریم ها باعث ضربه زدن به اقتصاد روسیه شده است در حالیکه اگر وارد دیپلماسی می شد برای همگان خوب بود.
رییس جمهوری روسیه هم که پس از پایان سخنان اوباما و چند سخنرانی دیگر وارد سازمان ملل شد، مانند همتای آمریکایی اش نوک انتقادهای بی سابقه خود را متوجه سیاست های کاخ سفید کرد و در آغاز سخنان خود از واژه هایی با عنوان «انحصار طلب» و «یکجانبه گرایی» برای تقبیح سیاست های آمریکا و متحدان واشنگتن بهره گرفت.
پوتین هر چند اشاره ای به نام آمریکا و متحدان عربی و غربی واشنگتن در جریان بحران سوریه و حمایت از تروریسم  نکرد، ولی با اشاره به ده ها هزار جان باخته و میلیون ها آواره سوری و همچنین وضعیت کنونی عراق، این وضعیت را با تاکیداتی مانند «حمایت از تروریسم»، «شریک شدن با سنگدلان» و «مداخله در امور داخلی کشورها»، غمبار خواند.
رییس جمهوری روسیه نیز در سخنان خود گفت:
* برخی کشورها به جای پیروی از تصمیمات شورای امنیت، با تکیه بر قدرت خود به طور یکجانبه در مسائل مختلف بین المللی اقدام می کنند.
* مخالف انحصار طلبی هستیم و همگرایی بین المللی را پیشنهاد می کنیم.
* هر چند ساختار سازمان ملل باید تغییر کند، اما متزلزل ساختن ساختار آن (با انحصار طلبی و یکجانبه گرایی برخی دولت ها) خطرناک است.
* باید بدانیم همه ما متفاوت هستیم و هیچکس نباید دیگران را همرنگ خود کند.
* تجربه شوروی سابق به ما آموخته است که صادرات ارزش ها به کشورهای دیگر براساس ایدئولوژی های متفاوت، نتایج دردناکی دارد و در زمان حاضر هم صادرات دموکراسی جریان دارد.
* اکنون از کسانی که این اقدامات را انجام می دهند (صادرات دموکراسی و حمایت از تروریسم)، می پرسم «چه دسته گلی به آب دادید». در برخی کشورهای خاورمیانه و آفریقا خلاء قدرت پدید آمده و افراط گرایان شکل گرفته اند.
* با ادعای خطر تروریسم، در مورد منابع تامین مالی تروریست ها چشم پوشی می کنند که بر اساس تجارت مواد مخدر و قاچاق اسلحه استوار است. به آنان تاکید می کنم که شما با افراد سنگدلی طرف هستید که احمق نیستند.
* رویکرد واقعگرایانه روسیه در حمایت از سوریه برای مبارزه با تروریست ها، دستاویزی شده تا مسکو به جاه طلبی متهم شود در حالیکه دروغ است.
* متاسفانه برخی دولت ها از تفکر و شیوه بلوک بندی نظامی پیروی می کنند و این برداشت آنان همانند تاسیسات نظامی در حال گسترش است.
* تحریم های یکجانبه بدون مجوز سازمان ملل اعمال می شود که نوعی خودبینی اقتصادی را بین برخی کشورها گسترش داده است.
رئیس جمهوری روسیه همچنین قبل از عزیمت به آمریکا در مصاحبه با یک رسانه آمریکایی گفت: شواهد انکارناپذیری در دست داریم که واشنگتن در سرنگونی حکومت قبلی اوکراین دست داشته است.
هرچند اوباما و پوتین پس از پایان این سخنان و بعد از حدود 10 ماه، با یکدیگر ملاقات کردند تا مواضع خود را نزدیک کنند، اما بیان مواضع دو کشور علیه هم در بالاترین سطح و از مهمترین تریبون جهانی، نشان می دهد که سرما بر روابط مسکو و واشنگتن همچنان حاکم خواهد بود.