شورش دهقانی محصول رفرم مسیحیت بود

Thomas Müntzer (1490-1525) آرام بختیاری توماس مونستر اعدام شد، مارتین لوتر رهبر…

صف بندی های  تازه در قلب آسیا و بازخوانی جایگاۀ…

نویسنده: مهرالدین مشید بازتعریف جایگاه افغانستان؛ از رقابت نوین امریکا و…

نقش اساسنامه در زندگی و فعالیت حزبی

نور محمد غفوری  در مقالهٔ پیشین تحت عنوان «اساسنامهٔ حزب چیست…

هموطن، آزرده نه شو!

رژیم فعلی در وجود حاکمیت طالبان با همه قید و…

قطع انترنت هدایت به طالب است، نه صلاحیت طالب

هیچ خطری در جهان خطرناک‌‌تر از خطر خودِ‌ آمریکا برای…

در بارۀ جشن مهرگان

سلیمان "راوش" بر طبق آیه های شاهنامه فردوسی شخصیت مهرگان زادۀ…

بگرام؛ خط سرخ طالبان یا ابزاری برای بازی های سیاسی،…

نویسنده: مهرالدین مشید پایگاۀ بگرام و بازگشت آن در مرکز معادله…

نامه‌ی سرگشاده‌یی عنوانی سرمنشی ملل متحد

اولویت فلسطین، به رسمیت شناسی روی کاغذ نی‌ست محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب…

اساسنامهٔ حزب چیست و چه چیز  را در خود می‌گنجاند؟

   هر حزب سیاسی برای سازماندهی، فعالیت، شفافیت و تبیین اهداف…

سید بهاؤالدین مجروح

دی هغه نوموتی او پیاوړی فیلسوف، تکړه شاعر او ادیب،…

نامه‌ی سرگشاده‌یی از محمدعثمان نجیب

نماینده‌ی مکتب دینی فلسفی-من بیش از این نه می‌دانم عنوانی آقای…

غنی فراتر از سکوت؛ مهره ی پنهان طالبان در بازی‌…

نویسنده: مهرالدین مشید بانگ نابهنگام و بیجای غنی و فساد های…

کارل مارکس و کمون پاریس

ترجمه. رحیم کاکایی  آ. کوساچیف ۱۴ مارس، ۱۴2 سال (۱۸۸۳) از درگذشت…

درباره دموکراسی

تتبع ‌نگارش از میر عبدالواحد سادات  تعریف دیموکراسی یکی از بحث برانگیزیرین…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۵) مارکس و جنبش کارگری فرانسه

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش کارگری فرانسه سوسیالیسم فرانسوی‌…

ابوعلي سینا بلخي

هغه د اسلام د زرین پېر یو ستر  طبیب، ریاضي…

امریکا میخواهد پایگاه نظامی بگرام را پس بگیرد!

ترامپ در باکینگهام‌شایر به خبرنگاران گفت: «ما در تلاشیم تا…

ارنست ماندل؛- تروتسکیست، سندیکالیست،اکونومیست

Ernest Mandel (1923-1995 )  آرام بختیاری ارنست ماندل؛ هیچگاه به فلاکت سیاسی…

معروف آقایی

زنده‌یاد "معروف آقایی"، روز دوم بهمن ماه ۱۳۴۴ خورشیدی، در روستای وه‌زنی…

عشق به حقیقت٬ اقتداربخشی ذهنیت برای عدالت است...!

برخلاف فلسفه غرب در فلسفه مشرق اسلامی٬ عشق با حکمت…

«
»

در آنجا شیطان حکمرانی می‌کند

ولادیمیر مالیشِف (VLADIMIR MALYSHEV) ــ بازی‌های المپیک ٢٠٢۴ پاریس، انحطاط فرانسه و کل تمدن اروپا را به جهانیان نشان می‌دهد

ا. م. شیری- به این ترتیب، دنیای غرب بطور کلی، فرانسه بویژه، حتی مسابقات ورزشی المپیک را نیز به ابزار تبلیغ بربریت، سقوط و انحطاط سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی خود تبدیل کرد.

«افول فرانسه: هرج و مرج در المپیک پاریس همراه با سرقت، ضرب و شتم، تجاوز جنسی، اختلال حمل و نقل، حداقل گوشت برای ورزشکاران و غیره ». پرتال اطلاعرسانی یونانی پرونیوز با این عنوان مقاله‌ای در خصوص مراسم افتتاح بازی‌های المپیک ٢٠٢۴ پاریس منتشر کرد. همۀ اعضای تیم دوچرخه‌سواری استرالیا و تیم ملی فوتبال آرژانتین مورد سرقت قرار گرفت؛ یک زن استرالیایی توسط گروهی از «مهاجران» آفریقایی و یک زن کلمبیایی در متروی پاریس مورد تجاوز قرار گرفت. در این نشریه آمده است که تصاویر انحطاط در این «شهر زمانی نورانی» همه جا به چشم می‌خورد.

روزنامۀ ایتالیایی رپابلیکا (Repubblica) می‌نویسد: این المپیک ابتلای سازمان‌دهندگان المپیک به «کج‌پنداری زیست محیطی» را نشان می‌دهد که حتی بر رژیم غذایی و خواب ورزشکاران نیز تأثیر گذاشت. «در زادگاه غذاهای جدید، غذا به یک مشکل جدی تبدیل می‌شود. ورزشکاران به دلیل حجم کم غذا و حتی کیفیت آن در سفره‌خانۀ دهکدۀ المپیک بسیار ناراضی هستند. کمبود و بی‌کیفیتی غذاهای غذاخوری ورزشکاران را خشمگین می‌کند. تخم مرغ برای صبحانه جیره‌بندی می‌شود».

ورزشکاران از محل اقامت خود نیز ناراضی هستند. علاوه بر این که فرانسوی‌ها به دلیل «تشدید تأثیرات اقلیمی» در اکثر تأسیسات تهویه مطبوع نصب نکردند (هیئت یونانی خودشان برای محل خود کولر خریدند!)، آن‌ها به این نتیجه رسیدند که برگزارکنندگان از دادن گوشت به ورزشکاران و کارکنان خودداری می‌کنند و آن‌ها را به خوابیدن روی تخت‌های ساخته شده از مقوای فشرده وامی‌دارند. همۀ این‌ها را ظاهراً برای «کاهش ۴٠ درصدی آلودگی هوا!» انجام می‌دهند.

زیرساخت‌های المپیک ناخوشایند به نظر می‌رسد. از ٣۵ ساختمان اختصاص داده شدۀ پاریس برای میزبانی مسابقات المپیک، تنها ٢ ساختمان تازه است. با این حال، برگزارکنندگان حتی متعهد به استفاده از روش‌های ساخت کم‌کربن، مانند صندلی‌های ساخته شده از زباله‌های پلاستیکی بازیافتی در مرکز آبزیان برای این ساختمان‌ها بوده‌اند. پرونیوز تصریح کرد: «مبلمان دهکدۀ المپیک بی‌کیفیت و نامناسب است».

در روز افتتاح بازی‌ها هرج و مرج سیستم حمل و نقل فرانسه را فراگرفت. شبکۀ راه‌آهن فرانسه مورد حملۀ شدید تروریست‌ها واقع شد. انجمن ملی راه‌آهن فرانسه اعلام کرد که در سه ریل پرسرعت آتش‌سوزی روی داده و کل شبکۀ جاده‌ها را فلج کرده است. مسیر اقیانوس اطلس، شمال و شرق مسدود شده است. به توقفگاه معروف مونپارناس پاریس آسیب جدی وارد شده بطوری که خروج از آن تقریبا غیرممکن است.

بر اساس گزارش رسانه‌ها، آتش‌سوزی در خطوط در آستانۀ افتتاح المپیک آغاز شد. آملی اودیا کاسترا، وزیر ورزش این کشور، چنین اقداماتی را محکوم کرد و گفت که در فرانسه تیمی برای «بازی علیه بازی‌ها» پدید آمده است.

پاریسی‌ها از اقدامات امنیتی سختگیرانۀ مقامات فرانسه شاکی ‌هستند. سراسر شهر با نرده‌های آهنی مسدود شده که مانع حرکت، ایجاد تراکم ترافیک و خشم عمومی می‌شود. « Boulevard Voltaire» می‌نویسد که مقامات فرانسوی در طول بازی‌های المپیک نمی‌توانند امنیت خیابان‌های پاریس را تضمین کنند. به همین دلیل، مکرون از متحدان خاورمیانه‌ای خود درخواست کمک کرد و آن‌ها نیروهای خود را فرستاده‌اند. نویسندۀ مقاله این را «اشغال» می‌نامد و ادعا می‌کند که فرانسه به ثروتمندان خارجی فروخته شده است. و اکنون آن‌ها با استقرار نیروهای خود در قلمرو یک کشور خارجی از دارایی‌های خود محافظت می‌کنند.

بنابراین، جشن‌های ورزشی به مذاق فرانسوی‌ها خوش نیامد: هزاران معترض به خیابان‌های پاریس آمدند و خواستار تحریم بازی‌های المپیک ٢٠٢۴ شدند و کشور به سقوط حمل‌ونقل نزدیک است. درجریان آماده‌سازی برای بازی‌ها، بیش از ٣٠ هزار نفر از ساکنان پاریس مجبور شدند خانه‌های خود را ترک کنند و همۀ شرکت‌کنندگان در کار تدارک المپیک (از جمله پلیس) مجبور شدند با همان حقوق، اما چندین برابر بیشتر کار کنند. چادرها و سطل‌های زباله را که اصلاً زینت‌بخش نیستند، با هم برمی‌دارند.

اما به دلیل برگزاری مراسم افتتاح المپیک یک طوفان واقعی خشم در سراسر جهان با انفجار ترقه، آتش بازی‌های رنگارنگ و نمایش‌های پر سر و صدا همراه با برگزاری رژۀ تراجنسیتی‌ها و دگرباشان جنسی به راه افتاد. در مراسم افتتاحیه، یک تقلید از شاهکار معروف نقاشی مذهبی «شام آخر» لئونارد داوینچی، که در آن مسیح و حواریونش توسط زنان تراجنسیتی به سبک «درگ کوئین» به تصویر کشیده شدند و هنرمندان از شخصیت‌های زن استفاده می‌کنند، به تماشاگران مبهوت نشان داده شد. در مراسم برگزاری افتتاح بازی‌ها در ساحل رود سن، صحنه‌های دیگری نیز به همین سبک ترتیب داده شد.

پرونیوز معتقد است که مراسم افتتاح بازی‌های المپیک در پاریس نشاندهندۀ فروپاشی تمدن و فرهنگ مسیحی در اروپای غربی بود. این پورتال نوشت: «حضور دگرجنس‌پوشان در مراسم افتتاح بازی‌های المپیک ٢٠٢۴… که به عیسی مسیح و حواریونش در «شام آخر» تظاهر می‌کردند، باعث واکنش‌های شدید گردید. خود این فروپاشی کامل تمدن غرب، تبدیل جشن المپیک و آرمان‌های آن به رژۀ تراجنسیتی‌ها را به وضوح نشان می‌دهد».

حتی «مترقی‌ترین» رسانه‌های غربی نیز از چنین «خلاقیت» بربرمنشانه در پاریس غافلگیر شدند. روزنامۀ انگلیسی گاردین می‌نویسد: «مشعل‌دار بی‌چهره و کلاه‌‌پوش مانند موجودی مالیخولیایی از مجموعۀ فیلم‌های هالووین، روی پشت‌بام‌ها می‌دوید و با بندسُره چنان از ساختمان‌ها پائین می‌آمد، که انگار به دنبال فریادهای استمدادطلبی یک قربانی می‌دود». این نشریۀ انگلیسی بدون پنهان کردن انزجار خود، ادامه می‌دهد: «هر قدر هم که خلاقانه به نظر برسد، از هم گسیختگی مشهود بود. با این احساس که اتفاقات زیادی در یک زمان در جریان است، و اجراهای تفریحی از یک ایده‌ به ایدۀ دیگر می‌پریدند – از رقص کن‌کن به یک نقاشی گوتیک، تا تقلید زنان سر بریده در پنجره‌های دربانی با روبان‌های قرمز که مانند جریان‌های خون وهم‌انگیز به نظر می‌رسیدند».

کلینت راسل، مجری نرم‌افزار آمریکایی Liberty Lockdown در شبکه اجتماعی X (ممنوعه در روسیه)، خشمگین شد و نوشت: «افتتاح مراسم بصورت جایگزینی عیسی مسیح و شاگردانش در شام آخر با مردان زنانه‌پوش حماقت است. و المپیک ظاهراً می‌خواست به همۀ ٢ میلیارد و ۴٠٠ میلیون مسیحی کرۀ زمین با صدای بلند بگوید که به آن‌ها خوش‌آمد نمی‌گوید».

ایلان ماسک، میلیاردر آمریکایی در شبکۀ X نوشت: «این بی‌احترامی کامل به مسیحیان بود».

طوفان واقعی خشم در مورد چنین مراسم افتتاح المپیک «اصلی» در شبکه‌های اجتماعی به پا شد. در اینجا فقط چند نمونه از نظرات کاربران خشمگین را شاهد می‌آورم:

ــ تماشای افراد دارای اعصاب ضعیف و تغذیۀ ضعیف توصیه نمی‌شود. زیرا، ممکن است استفراغ کنند.

ــ فرانسوی‌ها مراسم افتتاح بازی‌های المپیک تابستانی ٢٠٢۴ را که برای کل جهان پخش می‌شد، به یک نمایش عجیب و غریب دیوانه‌کننده و تهوع‌آور، شبیه به یوم شنبه شیاطین تبدیل کردند.

ــ اینکه این همه مزخرفات چگونه به ورزش مربوط می‌شود کاملاً غیرقابل درک است.

حتی لیبرال‌های بومی ما هم از مراسم افتتاح بازی‌های المپیک انتقاد کردند. کنستانتین باگامولوف، کارگردان مشهور در کانال تلگرامی خود نوشت: «بدترین افتتاح المپیک تا کنون… به شدت خسته‌کننده، ابلهانه و رقت‌انگیز است. توپ سوزان اگرچه مانند یخ خشک دود می‌کند، زیبا است. الباقی همه چرند است».

و برخی از بینندگان روسیه که مراسم افتتاح المپیک پاریس را در اینترنت دیدند، به «توپ بزرگ شیطان» اثر بولگاکف [گل رُز نماد عروس خونین پاریس] تشبیه کردند. برگزارکنندگان موفق شدند حتی بخش رسمی بازی‌ها را خراب کنند. پرچم المپیک در مقابل توماس باخ، رئیس کمیتۀ بین‌المللی المپیک و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، بر روی میلۀ پرچم به اهتزاز درآمد. بله در واقع، «در آنجا شیطان حکمرانی می‌کند».

ظاهراً حتی بهشتیان ​​هم خشمگین بودند. در مراسم افتتاح در پاریس، باران شدیدی باریدن گرفت…

نقل از: بنیاد فرهنگ راهبردی

https://eb1384.wordpress.com/2024/07/29/

٨ مرداد- اسد ١۴٠٣