درس ژئوپلیتیک
وقت آن است فراموش کنیم که درک وارونهٔ آمریکایی از جهان می‌بایست روش سیاست جهانی را تعیین کند.
نویسنده:
دمیتری سدوف
مترجم:
ک. رادین
برگرفته از :
بنیاد فرهنگ استراتژیک، ۲۴ مارس ۲۰۲۳
انتظارات سیاستمداران آمریکایی از سفر «شی جین پینگ»، رئیس جمهور چین، به مسکو به این خلاصه می‌شد که رهبر چین به مسکو پیشنهاد کمک مشخص برای اوکراین را خواهد داد ـــ تقریباً طبق سبک آمریکایی: تأمین سلاح، مهمات، تجهیزاتی با فناوری بالا و چیزهای دیگر از این نوع. اما سیاستمداران آمریکایی سخنان رفیق «شی» در مورد تعهد به حل‌وفصل مسالمت‌آمیز مناقشه را جدی نگرفتند. کسانی که از دوران کودکی جنگ‌های رایانه‌ای بازی کرده‌اند چگونه می‌توانند تمایل کسی برای صلح را باور کنند؟
مدت اقامت هیأت چینی در فدراسیون روسیه نیز توجه سیاستمداران آمریکایی را جلب نکرد. مسائل صرفاً نظامی ـ فنی را می‌توان ظرف چند ساعت حل کرد. اما سه روز؟ هرچند حدسیاتی نیز دربارهٔ بحث طرفین در مورد مشکلات ژئوپلیتیکی زده می‌شد. با این مسأله شروع می‌کنیم که در آن لحظه در کنگرهٔ ایالات متحدهٔ آمریکا یک نیروی اهریمنی در شخص «نانسی پلوسی» و «ک» فعال شده و خواستار اعلام روسیه به‌عنوان «حامی تروریسم» بودند. اما از آنجایی که در شرایط دیدار دو رهبر، این پیشنهاد روی یک پا می‌لنگید، نیروی اهریمنی می‌خواست نه‌تنها روسیه، بلکه چین را نیز در «محور جهانی شرارت» قرار دهد. «بلینکن» بلافاصله در مورد این شرایط نگران شد، زیرا او درک می‌کرد که این شرایط فقط پکن و مسکو را به‌سوی نزدیکی بیشتر می‌کشاند. و اگر او، که بر اساس مقام و موقعیت خود موظف به درک و سر در آوردن از ژئوپلیتیک است، نگاهی به این سیاره بیندازد، آنگاه نه‌تنها صحنهٔ عملیات جنگی اوکراین، بلکه مناطق دیگر را نیز در آن خواهد دید: ماوراء قفقاز، آسیای مرکزی، آسیای جنوب شرقی، منطقهٔ اقیانوس هند، و حتی سواحل خاور دور فدراسیون روسیه، که ممکن است تنها دروازه برای خروج ناوگان چینی در اقیانوس جهانی باقی بماند. این هم از این! معلوم می‌شود که مقابله با بی‌ثبات‌سازی این مناطق توسط ایالات متحدهٔ آمریکا به‌نفع جمهوری خلق چین و فدراسیون روسیه است. و این در صورت، باخت آمریکا در اوکراین کاملاً محتمل است. سازمان‌های غیرانتفاعی غربی به‌طور فعال در قزاقستان، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و تعدادی از جمهوری‌های دیگر در حال تکثیر و فعالیت هستند.
شیوهٔ رابطه و گفت و شنود نشان داده شده توسط چین و روسیه، در کنار بسیاری ناهماهنگی‌ها و تناقضات در مورد نکات دردناک دوران کنونی، سیاستمداران ژئوپلیتیک واشنگتن را نگران کرده و به‌تشویش انداخته است: اینطور نباید انجام شود، آقایان، اینطور نباید باشد، نه اینطور! در غرب آزاد و دموکراتیک، همه‌چیز به شیوهٔ علنی انجام می‌شود. اگر رهبر یک باند دزدان ناتویی چیزی را در رفتار و روش دون‌پایگان و زیردستان خود نپسندد، او آنها را در بروکسل جمع می‌کند و ترتیب جنجال و درگیری را با درخواست فعال کردن مؤسسات و کسب و کار به‌راه می‌اندازد ـــ برای نمونه، تأمین بیشتر پول، سلاح، مزدور و غیره به حکومت نظامی اوکراین. و برای تحکیم و تقویت این تأثیر، تأمین انرژی از روسیه را به تابعین و زیردستان خود برهم زده و تخریب می‌کند.
راهزنان به کجا می‌روند؟ مجموعهٔ آنها را در سراسر جهان برای کمک به نازی‌ها جمع می‌کنند، هرچند دیگر روشن است که این نیکوکاری و صدقه به‌زودی به‌پایان می‌رسد. و برای اینکه علناً درستی اقدامات آنها را تقویت کند، «خاخول زلنسکی» [خاخول یعنی مرد اوکرایینی ــ مترجم] بلافاصله از «باخموت» بازدید می‌کند و سعی می‌کند در مرکز اخبار خودنمایی و جولان دهد و با ژست «سزار»مانند، ارتش خود را به ضد حمله هدایت کند. نیروهای مسلح اوکراین با سیاه‌بختی وارد یک ضدحمله می‌شوند. ژئوپلیتیک همانا باید اینگونه باشد: شفاف، قابل درک و نیرومند. و اگر کسی نپذیرد، آنگاه درس قتل‌عام از دستور کار حذف نمی‌شود. و همه‌چیز هیچ می‌شود ــــ جهان به دسته راهزنان و باندها عادت کرده است. در حال حاضر، تنها روزنامه‌نگاران و نویسندگان تیزبین مقالات سیاسی توجه را به یک ویژگی مهم جلب کره‌اند: روزنامهٔ «فیگارو»ی فرانسه دیدار «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین را تشریح و ارزیابی کرده است. «این روزنامه نه‌تنها ماسک‌ها را از چهره‌ها برگرفت، بلکه فیلتری را که طی چندین سال موازنهٔ قدرت را در عرصهٔ بین‌المللی تحریف کرده بود، از میان برداشت. چین و روسیه، ضمن گسترش الگوی خود و اهداف و بلندهمتی مشترک خود در جهان، چالش نوینی را برای غرب ایجاد می‌کنند. وقت آن است فراموش کنیم که درک وارونهٔ آمریکایی از جهان می‌بایست روش سیاست جهانی را تعیین کند. دوران بازگشت به عقل سلیم و حسن‌نیت فرا رسیده است.
منبع: «بنیاد فرهنگ استراتژیک»
https://www.fondsk.ru/news/۲۰۲۳/۰۳/۲۴/urok ـ geopolitiki ـ ۵۸۸۳۵.html
