روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

                 یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                          (قسمت دوم)                        چرا…

«
»

حکومته ..! کور وساته همسايه غل مه نيسه

پښتو متل دی چې وايې «کور وساته همسايه غل مه نيسه»، اوس په افغانستان کې همدا قصه روانه ده، حکومت، شنونکي او ولس د  پاکستان، ايران، چين، روسيه او نورو هيوادونو لخوا وسله والو طالبانو ته د وسلې پر ورکړه باندې نيوکې کوي خو اوس په خپله حکومت او د حکومت نيږدې ستراتيژيک دوستان دا چاره ترسره کوي. د راپورونو پر اساس تيره ورځ د ارزګان په ګيزاب کې د ملي اردو الوتکو په تيروتنه وسله والو طالبانو ته زرګونه ميله وسلې، مرمۍ او خوراکي توکي غورځولي دي. د ګیزاب د نارامې ولسوالۍ ولسوال حاجي خوشحال پر وينا، د افغانستان د ملي اردو د هوايي ځواک پېلوټانو د طالبانو تر کنټرول لاندې سیمې کې ۲۵ زره مرمۍ اچولي دي. په اروزګان کې د ملي اردو چارواکو په دې اړه بې خبري ښودلې ده. خو د افغانستان په جنوب لوېدیځ کې د اتل قول اردو قوماندان جنرال غلام حضرت کاکړ دا خبره رد کړه، ویې ویل چې دا کار نه دی شوی.

که څه هم چارواکي وايې چې دا کار په سهواً ترسره شوی دی خو جرم، جرم دی که هغه قصدي وي او يا سهواً. وسله والو مخالفانو ته وسلې او مهمات غورځول نوې خبره نه ده بلکې له وړاندې همدا شکونه موجود دي چې په افغانستان کې د وسله والو شمير د افغان او ناټو امنيتي ځواکونو د شمير په پرتله څو چنده کم دی، خو دا چې ولې دا وسله وال په بشپړ ډول نه ځپل کيږي؛ علت يې همدا دی چې دوی کورني او بهرني ملاتړ کوونکي لري چې په راز ـ راز وسلو او مهماتو يې سمبالوي. څو ورځې وړاندې د ملګر ملتونو کارپوهانو ويلي چې په افغانستان کې ۴٥٠٠٠ وسله وال یاغیان موجود دي چې ۲۰ یا ۲۵ په سلو کې یې بهرنیان دي. په داسې حال کې چې د افغان امنيتي ځواکونو شمير له له درې نيم لکو زيات دی او همداشان بهرني ځواکونه هم په مستقيم ډول په جنګ کې ښکيل دي. نو پوښتنه دا پيدا کيږي چې ولې د بهرني امنيتي ځواک تر څنګ درې نيمه لکه افغان امنيتي ځواک دا ۴۵۰۰۰ وسله وال جنګيالي نشي ختمولی؟

ځواب روښانه دی. دلته له بوسو لاندې اوبه وړل کيږي، دلته په حکومت کې دننه او بهر داسې يوه ډله شته چې وسله وال پړسوي، دلته د حکومت کورني غله شته دي، او دلته په حکومت کې دننه د وسله والو ملاتړ کوونکي شته. دلته په حکومت کې د مافيا يوه داسې ډله فعاله ده چې په لوی لاس وسله والو ته پوستې پرته له مقاومته خوشې کوي، دلته د مافيا يوه داسې ډله شته چې په لوی لاس د ملي اردو پر ځای وسله والو طالبانو ته وسلې غورځوي، دلته يوه داسې ډله فعاله ده چې د تکتيکي شاتګ په نوم سيمې وسله والو ته پريږدي او په ټوله کې په حکومت کې يوه داسې ډله شتون لري چې په لوی لاس او قصدي توګه غواړي د حکومت د ټينګښت ستنې ونړوي او نسکور يې کړي. حکومت بايد خپل کور وساتي او همسايه دې غل نه نيسي. حکومت ته په کار دي چې لومړی خپله  دا کورنۍ د غلو ډله ونيسي او بيا په نورو هيوادونو نيوکې وکړي چې ولې وسله والو ته وسلې  او مهمات ورکوي.

په ډیری پيښو کې ليدل شوي چې له وسله والو مخالفانو سره هغې وسلې دي چې هغه له افغان او بهرني امنيتي ځواک سره شتون لري. وسله وال دا وسلې له کومه کوي؟

څوک يې ورکوي او له چا يې اخلي؟

جنګ ولې ورځ بلې اږديږي؟

دا څنګه وسله وال دي چې له لسيزو راهيسي يې جنګ روان کړی دی خو وسله او مهمات يې خلاص نه شول؟

آيا ملاتړي يې يوازې بهرني هيوادونه دي او که په کور دننه هم خواخوږي لري؟

دا ټولې هغه پوښتنې دي چې مستقيماً حکومت او نظام ته راجع دي، حکومت بايد چوپ پاتې نه شي او د ارزګان د پيښې اړوند دقيقې پلټنې وکړي څو معلوم کړي چې په کور دننه د وسله والو خواخوږي څوک دي چې په لوی لاس ورته وسله ورکوي، سيمې پريږدې او پوستې ورته پرته له مقاومته تسليموي.

لیکنه : خوشحال آصفي