حملۀ تروریستی به پاریس : «11 سپتامبر فرانسوی»
پروفسور میشل شوسودوسکی
مرکز مطالعات جهانی سازی، 14 نوامبر 2015
بر اساس گزارشات اولیه، چند سوء قصد تروریستی به شکل هم زمان در چند نقطه از کلان شهر پاریس روی داد (13 نوامبر 2015).
بر اساس همین گزارشات (در همین لحظه ای که این خطوط را می نویسم) تروریست ها با شلیک اسحۀ خودکار در سالن نمایش تآتر بتکلان Bataclan 100نفر از تماشاچیان را به قتل رساندند.
15 نفر دیگر در ورزشگاه استاد دو فرانس Stade de France در حومۀ پاریس به قتل رسیدند.
گزارشات رسمی در این لحظه که من در حال نوشتن این خطوط هستم (ساعت 21 منطقۀ زمانی شرقی – با اختلاف 5 ساعت پیش از ساعت گرینویچ) تعداد قربانیان را 140 نفر اعلام کرده اند. ما به خانواده های قربانیان ابراز همدردی می کنیم.
تصویر بالا نقاط حملات تروریستی را در پاریس و در حومه نشان می دهد
دقایقی چند پس از حملات پی در پی تروریستی و پیش از آنکه گزارشات مقدماتی پلیس اعلام شود، رسانه ها به شکل افسارگسیخته مطالبی را مطرح کردند و مفسران و کارشناسان اطلاعاتی شبکه های تلویزیونی فرانسه به خودشان اجازه دادند تا بگویند طرح تروریستی از سوریه و عراق هدایت شده است.
در پوشش رسانه ای این رویدادهای تراژیک، فراموش نکردند تا رابطۀ مفصلی آن را با جنگ در خاورمیانه یادآور شوند، و روی تعهد فرانسه نیز در پیوند با اتحادیه برای جنگ بشردوستانه علیه تروریسم نیز پا فشاری کردند.
در نتیجه خیلی زود دولت اسلامی (داعش)به عنوان معمار این حملات تروریستی شناسائی شد.
بی آن که هیچ مدرک عینی در کار باشد، حملات تروریستی را به حملۀ انتقام جویانه و تلافی جویانه علیه فرانسه تعبیر کردند، زیرا فرانسه در چهار چوب اردوی هوائی ضد تروریستی به رهبری اوباما پایگاه های دولت اسلامی در سوریه و عراق را بمباران کرده است.
پیشگوئی ؟
روز 2 اکتبر، پاری مچ Paris Match11 سپتامبر فرانسه را پیشگوئی کرده بود.
قاضی دادگستری ترویدیک Trévidic در مصاحبه ای با مجلۀ پاری ماچ گفته است که تهدیدات واقعی هستند (به مقالۀ زیر مراجعه کنید).
درهیچ یک از گزارشاتی که شب 13 نوامبر شنیدیم هیچ اشاره ای به این موضوع نشد که پیشگویانی این حملۀ تروریستی سازماندهی شده در چنین وسعتی را پیشگوئی کرده بودند. با این وجود در صحت این موضوع در عنوان مقالۀ بالا هیچ ابهامی باقی نمی گذارد :
« سرویس های اطلاعاتی از یک 11 سپتامبر فرانسوی بیم دارند »
خنده دار تر از همه این است که در گزارش ماه اکتبر، می گفتند که جلوگیری از حملۀ تروریستی در آینده ناممکن است، یعنی موضوعی که در بی صلاحیتی سرویس های اطلاعاتی فرانسه پافشاری می کند و مدعی می شود که آنها قاد به جلوگیری از مصیبت های فوری نیستند.
ولی باید از خومان بپرسیم که این ساز و دهل رسانه ای به چه کار می آید ؟
برای ایجاد ترس و وحشت ؟
بی گمان رئیس جمهور فرانسه فرانسوآ هولاند از سوی مأموران اطلاعاتی از چگونگی تهدیدات در ماه اکتبر مطلع بوده است.
کمی پیش از نیمه شب به وقت محلی در 13 نوامبر، رئیس جمهور فرانسه فرانسوآ هولاند موازین سر سختانه ای که شایستۀ و برازندۀ یک دولت پلیسی بود را علیه شبکۀ تروریستی فعال — مفروض — در سطح تمام کشور اعلام کرد.
با این وجود احتمال کمی وجود دارد که چنین تصمیمی در شب 13 نوامبر در پاسخ به حملات تروریستی و پیش از تشکیل جلسه در کابینه به شکل آنی به فکر فرانسوآ هولاند خطور کرده باشد. چنین تصمیمی برای اعلام وضعیت اضطراری مطمئناً پیش از حملۀ تروریستی و بر اساس یک شبیه سازی حملۀ تروریستی احتمالی تدارک دیده شده بوده است.
آخرین باری که وضعیت اضطراری در فرانسه اعلام شد، در ماه مه 1961 و در پاسخ به کودتای الجزائر بود، البته در این کودتا می خواستند رئیس جمهور وقت فرانسه شارل دو گل را سرنگون کنند.
سخنرانی فرانسوآ هولاند دارای تمام خصوصیات یک متن از پیش آماده و دست کم هر آنچه که می توانست در رابطه با اعلام وضعیت اضطراری و تصمیم سیاسی با پیامدهای عمیق مطرح باشد را داشت . حال به متن سخنرانی او توجه کنید :
«هم میهنان گرامی ام،
در این لحظه ای که با شما حرف می زنم، حملات تروریستی در ابعاد بی سابقه در منطقۀ پاریس در شرف تکوین است. ده ها نفر کشته شده اند. تعدادی بسیاری نیز مجروح شده اند. وحشتناک است.
بر اساس تصمیم من، ما تمام نیروهائی را که برایمان ممکن بود بسیج کردیم تا تروریست ها را خنثی سازیم و امنیت را به تمام محلات مربوطه بازگردانیم. من در عین حال درخواست کردم که نیروهای نظامی نیز به عنوان قوای کمکی حضور داشته باشند. این نیروها از هم اکنون در مراکز پاریس هستند تا هیچ حملۀ دیگری نتواند به وقوع بپیوندد.
در عین حال من شورای وزیران را فراخواندم که در چند دقیقۀ دیگر برگزار خواهد شد. [ در اینجا به روشنی می بینیم که موازین و اقدامات پیش از مراجعه به کابینۀ وزیران اعلام شده است]
دو تصمیم گرفته شده است : دستور وضعیت اضطراری صادر خواهد شد، به این معنا که برخی اماکن بسته خواهند شد، عبور و مرور می تواند ممنوع باشد، بازرسی در تمام پاریس بزرگ (پاریس و حومه) می تواند به اجرا گذاشته شود. ولی وضعیت اضطراری در تمام فرانسه به اجرا گذاشته خواهد شد.
دومین تصمیمی که گرفته ام، بستن مرزها است. ما باید کسب اطمینان کنیم که هیچکس نخواهد توانست برای ارتکاب به هر عملی وارد شود و دست به جنایت بزند، و به همین گونه مانع افرادی شویم که باید بازداشت شوند و می خواهند کشور را ترک کنند.
آزمون سختی است که یک بار دیگر به ما تحمیل شده. ما می دانیم از کجا می آیند و این جنایتکاران و تروریست ها چه کسانی هستند.
ما در این مراحل بسیار سخت باید، و من به قربانیان فکر می کنم، شمارشان بسیار است، برای خانواده های آنها، برای مجروحان، ما باید با آنها همدردی و همبستگی داشته باشیم. ولی در عین حال باید در آزمون اتحاد و خون سردی نیز شرکت کنیم.
در رویاروئی علیه ترور، فرانسه باید قوی باشد، باید بزرگ باشد و مقامات دولتی سخت و استوار. ما چنین خواهیم بود. ما در عین حال باید هر یک را به قبول مسئولیت فرابخوانیم.
آنچه تروریست ها می خواهند این است که در ترس و وحشت باشیم. در واقع جای ترس هم دارد، ولی در مقابل ترس، ملتی که می داند چگونه باید از خودش دفاع کند، می داند چگونه باید نیروهایش را بسیج کند، می تواند تروریست ها را به شکست بکشاند.
عملیات تمام نشده. برخی موارد بسیار سخت است. در این لحظه نیروهای امنیتی در حال عملیات تهاجمی هستند به ویژه در پاریس.
من از شما می خواهم که در اینجا به آنچه با نیروهای امنیتی می توانیم برای حفاظت از کشورمان در مقابله با تروریسم انجام دهیم اعتماد داشته باشید.
زنده باد جمهوری و زنده باد فرانسه. به فرانسه حمله شده است، باید از خودمان دفاع کنیم.»
این سخنرانی سیاسی از برخی جهات یادآور 11 سپتامبر و سخنرانی جرج بوش است. رسانه ها نیز خیلی سریع حملۀ تروریستی 13 نوامبر در پاریس را با 11 سپتامبر قابل مقایسه دانستند.
اقداماتی به برازندگی یک دولت پلیسی
رئیس جمهور هولاند بی آن که به مجلس شورای ملی فرانسه مراجعه کند، به شکل قانونی دستور داده و در سر تا سر فرانسه وضعیت اضطراری اعلام کرده است، و مرزهای کشور را به هدف جلوگیری از ورود و خروج تروریست های احتمالی و یا مظنون به تروریسم مسدود کرده است.
از اقدامات پیشبینی شده بازداشت و یا بازرسی منازل توسط پلیس است که به شکل اختیاری و بی آن که نیازی به مجوز قانونی داشته باشد می تواند در منطقۀ پاریس بزرگ انجام گیرد، یعنی موردی که می تواند به موجی از نفرت علیه جمعیت مسلمان در فرانسه بیانجامد.
تصمیم برای این اقدامات سر سختانه که شایستۀ یک دولت پلیسی می باشد (از جمله به حالت تعلیق درآوردن حبس پس از محاکمه یعنی حبس اختیاری افراد بی آن که محاکمه شده باشند) در فقدان و پیش از گزارش پلیس اتخاذ گردیده است. گزارشات مقدماتی تعداد تروریست ها را ده نفر اعلام کرده است ولی هیچ مدرکی برای اثبات وجود یک شبکۀ تروریستی در سطح تمام کشور وجود ندارد.
ولی همان گونه که پیش از این یادآور شدیم، بی گمان سرویس های اطلاعاتی فرانسه که این موضوع را پیشبینی کرده بودند به انضمام گزارشات در مورد احتمال حملۀ تروریستی در ابعاد 11 سپتامبر، هولاند را مطلع کرده بودند (گزارش 2 اکتبر).
در جلد 2 اکتبر 2015 پاری ماچ Paris Match اعلام کرد که فرانسه هدف شمارۀ یک گروه دولت اسلامی بوده، یعنی یک ارتش تروریستی با امکانات نامحدود (…). در رویاروئی با وسعت تهدید و اشکال متنوعی که می تواند بخود بگیرد، امکانات مبارزۀ ضد تروریستی ما (…) آن توان و نیروئی را که پیش از این داشت دیگر در اختیار ندارد.
رئیس جمهور فرانسه فرانسوآ هولاند فرض به یقین داشته است که جهاد طلبان مسئول حملۀ تروریستی بوده اند، ولی در سخنرانی اش به هیچ منبع پلیسی که چنین فرضی را تأیید کرده باشد رجوع نمی کند.
در سالن تآتر بتکلان که بیش از هزار تماشاچی در نمایش راک rock حضور داشتند، گزارشات حضور چهار تروریست کامیکاز را تأیید کرده اند، که هر چهار نفر نیز کشته شده اند. بر این اساس، مانند آن چه در گذشته در ساختمان شارلی هبدو و در فروشگاه بزرگ کاشر Cacher در ژانویۀ 2015 روی داد، بجای بازداشت و محاکمه، تروریست ها را به ضرب گلوله کشتند.
آیا پلیس اقدام به بازداشت زندۀ آنها کرده بوده ؟
رسانه ها را در حاشیۀ نگهداشته بودند و روزنامه نگاران حق تهیۀ گزارش دربارۀ آنچه در سالن نماش تآتر روی داده را نداشتند و گفتگو با شاهدان حادثۀ تراژیک نیز برای آنها ممنوع بوده.
در این فاصله بود که حکومت نظامی را تحمیل کردند.
رئیس جمهور اوباما بیانیه ای در شب (ساعت منطقۀ زمانی شرقی) اعلام کرد که روی جنگ علیه تروریسم تمرکز داشت :
رئیس جمهور اوباما : « شب بخیر به همه. امشب می خواستم به چند نکتۀ مختصر دربارۀ حملۀ تروریستی به پاریس بپردازم. یک بار دیگر ما شاهد ارتکاب به عمل جنایت کارانه و تروریستی علیه شهروندان بی گناه بودیم. چنین موردی تنها حمله به پاریس و یا تنها حمله به فرانسوی ها نیست، بلکه حمله به تمام بشریت است. به تمام ارزش های جهانی که ما به آن اعتقاد داریم حمله شده است.
ما آماده هستیم تا تمام کمک هائی که دولت و مردم فرانسه به آن نیاز دارند را در اختیارشان قرار دهیم. فرانسه قدیمی ترین هم پیمان ما بوده است. فرانسوی ها بارها دوش به دوش ایالات متحده مقاومت کرده اند. و ما می خواهیم با صراحت کامل به آنها بگوئیم که ما در این مبارزه علیه تروریسم و افراط گرائی با آنها هستیم. (…) ما برای کشاندن تروریست ها به دادگاه به شکلی که باید و شایست با فرانسوی ها و با ملت های دیگر در سراسر جهان کار خواهیم کرد، و به تمام شبکه های تروریستی که علیه مردم ما اقدام می کنند حمله خواهیم کرد.
هنوز از جزئیات واقعه بی اطلاع هستیم. ما به مقامات فرانسوی عمیق ترین همدردی های خودمان را نسبت به خانوادۀ قربانیان ابراز داشتیم، و برای آنها دعا می کنیم و به آنها و مجروحان فکر می کنیم. ما پشتیبانی خودمان را به آنها اعلام کردیم. این جریان هنوز در شرف تکوین است.
(…)
وضعیت تأسف باری است. و آمریکائی ها در اینجا می دانند چنین وضعیتی چه معنائی دارد. زیرا ما در گذشته با وضعیت مشابهی روبرو بوده ایم. و هر بار که این نوع حملات صورت می گرفت ما همیشه می توانستیم روی همبستگی فرانسوی ها حساب کنیم. آنها همکار فوق العاده ای برای ما در مبارزه علیه تروریسم بوده اند و ما در اینجا می خواهیم با آنها باشیم. (…)»
اوباما متعهد شده است که به یاری فرانسوی ها خواهد آمد و به تروریست ها حمله خواهد کرد. فرانسه به اردوی بمباران علیه گروه دولت اسلامی، «تئوریکمان»، پیوست که در سپتامبر 2014 توسط اوباما راه اندازی شد.
اوباما هولاند را به عنوان همکار مبارزۀ فوق العاده علیه تروریسم ترسیم کرده است. هولاند به سهم خودش وقتی از گروه دولت اسلامی حرف می زند، می گوید که «ما می دانیم که از کجا می آید، شواهد نشان می دهد که از سوریه و عراق منشأ می گیرد، می دانیم که این جنایتکاران و تروریست ها چه کسانی هستند».
برخورد تمدن ها به شکل ابهام آمیز و شناور در سخنرانی اوباما شنیده می شود : « چنین موردی تنها حمله به پاریس و یا تنها حمله به فرانسوی ها نیست، بلکه حمله به تمام بشریت است. به تمام ارزش های جهانی که ما به آن اعتقاد داریم حمله شده است. »
پشت تروریست ها چه کسی پنهان شده است ؟
آنچه را که رسانه های فرانسوی در گزارشاتشان پیرامون رویداهای تراژیک از گفتن آن امتناع می ورزند، این است که ایالات متحده و فرانسه، و به همین گونه بریتانیا، ترکیه، عربستان سعودی، قطر و اسرائیل مخفیانه از گروه های تروریستی وابسته به القاعده در سوریه و عراق، و از جمله جبهۀ النصره و گروه دولت اسلامی پشتیبانی می کنند.
فرانسه قربانی گروه دولت اسلامی بوده ولی در عین حال ایالات متحده و هم پیمانانش به انضمام فرانسه از دولت اسلامی که شاخه ای از القاعده است پشتیبانی می کنند.
نباید فراموش کرد که ایالات متحده از نیم قرن پیش پشتیبان القاعده بوده است، وقتی طبل جنگ علیه شوروی در افغانستان به صدا درآمد، پادگان های آموزشی سازمان سیا نیز در پاکستان فعال گردید. از سال 1982 تا 1992 سازمان سیا نزدیک 35000 جهاد طلب از 43 کشور اسلامی را استخدام کرد تا کنار جهاد طلبان افغان مبارزه کنند. واشنگتن از دوران دولت ریگان تا کنون این شبکۀ تروریست اسلامی را مورد حمایت های بی شائبۀ خود قرار داده است.
سیر تحولی اخیر وضعیت در خاور میانه به ما نشان می دهد که تروریست ها توسط اتحادیۀ نظامی غرب استخدام شده و آموزش دیده اند. از آغاز شورش در سوریه در مارس 2011، ناتو و فرماندهی ارشد ترکیه به استخدام مزدوران مسلح برای دولت اسلامی و جبهۀ النصره اقدام کرده اند. بر اساس منابع اطلاعاتی اسرائیل، این جریان به شکل زیر تعریف شده است :
« ارودی بسیج هزاران داوطلب مسلمان در کشورهای خاورمیانه و در جهان اسلام برای مبارزه در کنار شورشیان سوری. ارتش ترکیه برای این داوطلبان جا و مکان تدارک دید و آموزش و عبور آنها را به داخل سوریه به عهده گرفت. DEBKAfile, NATO to give rebels anti-tank weapons, 14 août 2011))
در صفوف گروه دولت اسلامی نیروهای ویژه و مأموران اطلاعاتی غرب نیز حضور دارند. نیروهای ویژۀ بریتانیائی و ام آی 6 در آموزش جهاد طلبان در سوریه شرکت داشتند.
گروه دولت اسلامی (داعش)، که به عنوان متهم اصلی درحملات تروریستی به پاریس تلقی شده، در آغاز یکی از شبکه های القاعده است که توسط سرویس های مخفی ایالات متحده به همکاری ام آی 6 بریتانیائی، موساد اسرائیلی، سرویس های رابط پاکستانی و آژانس اطلاعاتی عربستانی سعودی ایجاد شده است.
بریگادهای دولت اسلامی به پشتیبانی ایالات متحده و ناتو در شورش سوری علیه دولت بشار اسد شرکت کردند. از ماه اوت و سپتامبر 2014، دولت اسلامی به هدف اردوی ضد تروریستی به رهبری اوباما تبدیل شد. با این وجود، این موضوع کاملاً روشن و مبرهن است که از پشتیبانی پیمان نظامی غرب برخوردار می باشد.
به موضوع فرانسه بازگردیم، مقاله ای در واشنگتن پست در تاریخ 2011 France sent arms to Libyan rebels نقش دولت فرانسه در پشتیبانی از گروه اسلامی مبارزان لیبی (LIFG)از شبکۀ القاعده را تأیید کرده است :
«مقامات فرانسوی روز چهار شنبه اعلام کردند که به شورشیان لیبی اسلحه تحویل داده اند. برای نخستین بار بود که یکی از کشورهای عضو ناتو کمک های نظامی مستقیم به مخالفان را آشکارا تأیید کرده است، یعنی کمک نظامی به گروه اسلامی مبارزان لیبی (…) »
به گفتۀ تونی کارتالوچی Tony Cartalucci (در مرکز مطالعات جهانی سازی 8 ژانویه 2015) :
« طی مدت زمانی که رئیس جمهور سابق نیکلا سرکوزی اصرار داشت نخستین کسی باشد که خاک ویران شدۀ لیبی را پس از مداخلۀ ناتو در این کشور در هم می نوردد، که ارسال اسلحۀ فرانسوی به تروریست ها نیز جزء این مداخلات بود، در حالی که در آن دوران گروه های تروریست به جرم وجنایت و نسل کشی دست می زدند. بعداً فرانسوآ هولاند همین سیاست هائی را که سرکوزی در لیبی به اجرا گذاشته بود، در لیبی و سپس در سوریه ادامه داد.
در آغاز سال 2013، فرانسه به هم پیمانانش در اتحادیه ای پیوست که به شورشیان جهاد طلب در سوریه اسلحه می دادند، مثل جبهۀ النصره وابسته به شبکه های القاعده که روزنامۀ لوموند آن را « جزء معتدل ها » ارزیابی کرده بود :
وزیر امور خارجۀ بریتانیا ویلیام هاگ William Hague، و همقطار فرانسوی او لوران فبیوس Laurent Fabius برای حذف تحریم سلاح برای آنهائی که شورشی نامیده می شدند و سوریه را طی دو سال به آتش و خون کشیده بودند، روی اتحادیۀ اروپا فشار آوردند.
چندین عامل ضمنی باید مورد بررسی قرار گیرد پیش از آن که مانور دیپلماتیک (برخی خواهند گفت مانور نظامی) در وضعیت کنونی مطرح گردد.
ابتدا، روشن ترین موضوع در رابطه با حقی است که بریتانیا و فرانسه برای خودشان قائل شده اند و به شورشیان مورد نظرشان در سوریه اسلحه داده اند، و می دانیم که چنین سیاستی نقض آشکار حقوق بین الملل است. علاوه بر این، از هم اکنون تإثیرات چنین راه کارهائی را در افزایش قربانیان و جمعیت های آواره و نقل و مکانهای اجباری مردم سوریه می بینیم.
همانگونه که مسئول نظارت بر اسلحه در آکسفام Oxfam یادآورشده است : ارسال اسلحه به سوریه کاری بجز وخیم تر ساختن وضعیت جهنمی برای مردم عادی نتیجۀ دیگری ندارد، اگر بریتانیا و فرانسه به تعهداتشان پایبند هستند، به انضمام منشور نوین در مورد موازین تجارت اسلحه، خیلی ساده باید از ارسال اسلحه به سوریه خودداری کنند.
اخیراً نیروهای امارات اسلامی و جبهۀ النصره با یکدیگر متحد شده اند (28 مه 2013).
شواهد نشان می دهد که در حالی که روسیه پایگاه های دولت اسلامی در سوریه را هدف گرفته است، اتحادیۀ نظامی غرب همچنان از تروریست های دولت اسلامی پشتیبانی می کند.
در نتیجه، فرضیه ای که حملات تروریستی پاریس را به عنوان عمل انتقام آمیز و تلافی جویانه علیه فرانسه تلقی می کند قابل تردید و تناقض آمیز است، به این علت که فرانسه به شورشیان جهاد طلب در سوریه به انضمام دولت اسلامی اسلحه می دهد.
نتیجه گیری
در 13 نوامبر 2015، فرانسه قربانی حملات تروریستی بود که به دقت در چند نقطۀ مختلف کلان شهر پاریس به وقوع پیوست و بیش از 140 نفر کشته شدند. سپس دولت اسلامی به عنوان معمار این حملۀ تروریستی معرفی شد.
آن چه از رسانه ها شنیده شده این است که جهاد طلبان به فرانسه حمله کرده اند.
ولی در عین حال کشورهائی که خود را قربانی تروریسم می دانند، از جمله فرانسه از طریق سرویس های مخفی شان از سازمان های تروریستی خاور میانه پشتیبانی می کنند. این آن چیزی است که جنگ جهانی علیه تروریسم می نامند که ایالات متحده هدایت آن را به عهده دارد.
این تضاد را باید در سطح سیاسی گسترش دهیم. نتیجه می گیریم که جنگ جهانی علیه تروریسم دروغ است.
اعلام وضعیت اضطراری به پلیس چراغ سبز خواهد داد تا در سر تا سر فرانسه بر اساس حدس و گمان در مظنون بودن افراد، خیلی ساده آنها را بازداشت کند.
یک خط تلفنی اضطراری نیز ایجاد شده است و شهروندان دعوت شده اند که در صورت دیدن موارد مظنون تماس بگیرند و اطلاع دهند.
حقوق شهروندی به حالت تعلیق درآمده و در پاریس به بازداشت اختیاری بی آن که جوازی صادر شده باشد اقدام می کنند.
این جریان می تواند به موج جدیدی از اسلام هراسی دامن بزند.
Michel Chossudovsky
لینک متن اصلی :
ترجمه توسط حمید محوی
