زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

جنگ وتروریسم را با دموکراسی درامیختند 

محمدولی
نباید صلح ودموکراسی را در تقابل قرار دهند

آوازه چنین است که امریکا وطالبان در مورد عدم تدویر انتخابات ریاست جمهوری توافق خواهند کرد.
ایالات متحده امریکا که رهبران عراق ولیبیا را به جرم دیکتاتوری به مرگ محکوم کرد، سوریه را باعین اتهام به جنگ ویرانگر وتباه کن مواجه ساخت وایران را زیر نام نبود دموکراسی نوع خودش سالهاست تحت فشار تعذیرات وتهدید به جنگ دراورده است ، با طالبان ( تروریستهای دیروز) که افغانستان را به بهانه سرنگونی ا نها اشغال کرد به توافق میرسد تا دولت افغانستان ازراه پیش گرفته درگذرد وبا داشتن قانون اساسی، نظام دولتی، قوای مسلح، گذَشتاندن لویه جرگه ها وسه دور انتخابات ریاست جمهوری وپارلمانی ، آزادی قسمی زنان ، وجود احزاب سیاسی وجامعه مدنی ، داشتن پارلمان ، قضا و سارنوالی سر تسلیم به توافق امریکا – طالب یعنی گروهیکه جز جنگیدن وکشتن چیزی با خود ندارد فرود اورد واز تدویر انتخابات صرفنظر کند ( گرچه موسسات شمرده شده نتوانسته اند درزندگی اجتماعی وسیاسی مردم اثرات بزرگ بجا گذارند ودولت هم تا گلو در فساد غرق است ولی باهمه کمی ها نسبت به نبود ان رجحان داردزیرا مردم در دور جهادی وطالبی رنج انرا دیده اند ) .
نفی عملیه های دموکراتیک نزده ساله ومنع احتمالی انتخابات ریاست جمهوری پس لگد به قانون اساسی است که امریکا زمانی انرا مظهر اراده مردم میگفت وپروسه های شکلی ونیم بند دموکراتیک را باوجود تقلبات وسیع بحیث دستاورد تجاوزش برخ جهانیان ومردم امریکا میکشید.
رجحان طالبان براین پروسه ها چهره حقیقی سیاست امریکا را که گفته میشد دور از صداقت وپیچیده در نیرنگ ودروغ بوده حافظ منافع گروهی از سرمایه داران و استثمار گران است در عمل نشان میدهد.
روی کدام منطق امریکا عملیه دموکراتیک مطالق به قانون اساسی افغانستان را فدای گریز ازین کشور میکند ، باشعار دموکراسی ومبارزه با تروریسم داخل افغانستان شد وبا نفی دموکراسی و توافق با تروریسم خارج میشود. این شکست ان کشور است ، نه تنها شکست در عرصه نظامی بلکه شکست یک سیاست حجیم با تفکر دموکراسی نوع خودش که بیش از ۲۰۰ سال با دهل وسرنای سرمایه وجنگ انرا برای جهانیان مینواخت و برتر می نامید . پولهای زیادی را صرف کشتن افغانهاکرده ادعای حکومت داری خوب ، استقرار اوضاع وتامین حقوق بشررا به افتضاح کشانید.
در طول نزده سال که جنگ وتروریسم را با سرنوشت مردم گره زد با دادن ملیونها دالر انتخابات ریاست جمهوری وپارلمانی را راه انداخت ، حالا که به زعم خودش بسوی صلح با طالبان میرود انتخابات را نفی میکند وطرح طالب بر جانب افغانی با امادگی های اتخاذ شده وهژده کاندید سهمگیر در انتخابات رجحان میدهد، کجای این عمل با اعمال وگفته های گذشته اش پیوند خورده وبه خیر مردم بوده میتواند ؟ اگر صلح ودموکراسی موازی بهم به حرکت نیافتد فاصله میان این دو نمیتواند مشکل موجود را به شکل بنیادی حل کند .
وقتی امریکا هزاران تن بمب را بر محلات زندگی مردم میریخت ، طفلکان مکتب رو را به جرم رفتن روی پلوان قطار طالبان گفته بمبارد میکرد ،دردشت گمبیری فردی راکه غرض رفع معذرت نشسته بود بنام مین گذار هدف راکت طیاره قرار میداد، برنماز گذران در مسجدی در کاپیسا به نام تجمع طالبان بمب میریخت ومحافل عروسی را به خاک یکسان میساخت همه را مبارزه با تروریسم وامحای تروریستان برای استحکام وبقای دموکراسی قلمداد میکرد حالا چه بلایی بر سرش امده است که رخ به عقب کرده برای نفی دموکراسی با تروریستها به تفاهم میرسد وراه طی شده خون واتش خود وطالب را ازدموکراسی به دیکتاتوری دره وشلاق واگذار میشود؟
مولوی قلم الدین رئیس دره وشلاق زمان حاکمیت طالبان را غرض چشم ترسانی مردم برای توضیح مذاکرات به تلویزونها ظاهر میسازد .
سیاست امریکا در مورد افغانستان انقدر خام وناسنجیده طرح شده است که روسای جمهور ان کشور بدون در نظر داشت موازین قبول شده روابط بین الملل ومنشور سازمان ملل متحد در بیان مکنونات درونی سیاست شان تحمل را ازدست میدهند وبعد برای تلافی ان یک کشور را تهدید به قربانی تند روی شان می نمایند.
دراول حمله به افغانستان (آرمیتاژ) معین وزارت خارجه امریکا پیام بوش رابه پاکستان چنین گفت در صورت دست بردار نشدن از حمایت طالبان که عساکر مارا در افغنستان میکشند به عصر حجر برخواهد گشت، یعنی ان سرزمین را با ملیونها نفوسش از نقشه جهان محو میسازد.بعدآ ترامپ در تلافی ان اخطار به عمران خان اطمینان توانایی محو افغانستان ازنقشه دنیا با قتل ده ملیون نفوسش را داد .
این چه تدبیر وچه سیاست است که با بازی های نا بخردانه گاهی پاکستان را تهدید به قربانی افغانستان میکنند وباری افغانستان را قربانی پاکستان می سازند یکی را به خاطر حمایت از طالب ودیگری را برای به قدرت رساندن طالب ؟
ماده اصلی بازی طالبان است وصحنه این بازی افغانستان .این کشور مانند بازی بزرگ که قسمت های از خاکش را از دست داد ودر جنگ سرد بزانو انداخته شده دستاوردهای شصت ساله اش در اتش جنگ جهادی ها چه با دولت چه در میان خودشان سوخت حالا در بازی ماجرا جویانه امریکا بار دیگر زیر تهدید تقسیمبندی جدید جنوب اسیا قراردارد وامریکا میخواهد دربدل مشکل کشمیر افغانستان را به پاکستان عرضه نماید . پاکستانی که به اعتراف وزراء وسیاسمدارانش در حق افغانها جفا های نا بخشودنی کرده زیر نام جهاد با استخدام هفتگانه ها وهشتگانه ها هیچ چیزی در بساط ان سالم نماند ،با وجود حضور ناتو وقوای نظامی امریکا نزده سال طالبان را بویرانی اش امر کرد حالا این سرزمین چهار راه شرق وغرب وشمال وجنوب را با غنای معادن وابهای خروشان با تامین تسلط طالبان در اختیار میگیرد واز معضله کشمیر با هند در میگذرد. این تحفه ای است که امریکا انرا به پاکستان پیشکش می نماید.