شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

جشن سارک در بامیان

نوشته کریم پوپل

5جون سال2015

       (South Asian Association For Regional Cooperation) ( SAARC)

سارک یک سازمان سیاسی و اقتصادی متشکل از هشت کشور های جنوب آسیا میباشد. کشورها ی چون ایالات متحده امریکا , جمهوری خلق چین , مایمار , کوریای جنوبی آسترلیا , ایران , موریتانیا اتحادیه اروپا درخواست عضویت را به این اتحادیه داده اند. نفوس کشورهای عضو سارک تقریباً ۱٫۵ میلیارد نفر از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد که از نظر جمعیت، حوزه تاثیر آن از هر سازمان منطقه‌ای دیگر بیشتر است. این سازمان در ۸ دسامبر ۱۹۸۵ توسط هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو و بوتان تأسیس شد. در اپریل ۲۰۰۷، در خلال چهاردهمین نشست اتحادیه، افغانستان هشتمین عضور آن شد. کشورهای ایران و چین نیز که از اعضای ناظر این سازمان هستند، درخواست عضویت در این سازمان را دارند.

.

هدف از تشکیل این اتحادیه، افزایش همکاری‌های متقابل، میان کشورهای عضو می‌باشد. یکی از اهداف این سازمان حفظ آثار فرهنگی و تقویه فرهنگ مردم این کشورها بوده دادن آزادی مذهبی و فرهنگی به مردمان جز لاینفک اهداف این اتحادیه میباشد. دفتر دائمی سارک، در کاتماندو پایتخت کشور نپال واقع است. شاغلی محمد ابراهیم غفوری مدیر عمومی این دفتر در افغانستان میباشد.

تاریخچه 
در آگوست 1983 رهبران هفت کشور بنگلادش، سریلانکا، هند، پاکستان، نپال، مالدیو و بوتان در طی نشستی که در دهلی نو برگزار شد، اعلامیه تأسیس اتحادیه همکاری منطقه‌ای جنوب آسیا (سارک) را مورد پذیرش قرار داده و موافقت کردند که در پنج زمینه ذیل همکاری نمایند.
1. زراعت  و توسعه دهات
2. ارتباطات، علم، تکنولوژی و هواشناسی،
3. بهداشت و فعالیت‌های مردمی،
4.  در زمینه حمل و نقل
5. افزایش شاخص نیروی انسانی.
با توجه به اینکه گرایش به ترتیبات منطقه‌ای، یک پدیده عالم‌گیر است، قاره بزرگ آسیا از این روند مستثنی نیست و آسیایی‌ها در حال حاضر در پنج تشکّل بزرگ منطقه‌ای شامل سارک (South Asia For Regional Cooperation)، اکو (ECO)، سازمان همکاری شانگهای ،(SCO) آ سه آن        ( ASEAN ) و شورای همکاری خلیج فارس به همگرایی منطقه‌ای مبادرت نموده اند.
اندیشه تشکیل یک سازمان منطقه‌ای در میان کشورهای جنوب آسیا برای نخستین بار توسط ضیانور رحمان، رئیس جمهور وقت بنگلادش در دهه هشتاد مطرح شد. وی در سال 1980 نامه‌ای برای سران شش کشور هند، پاکستان، سریلانکا، بوتان، جزایر مالدیو و نپال ارسال کرد. در این نامه آنها را به گرد آمدن در یک اتحادیه شبیه آ سه آن و اتحادیه اقتصادی اروپا دعوت کرد. این پیشنهاد بنگلادش در طی نشستی که در کلمبو سریلانکا در سال 1981 برگزار شد، مورد پذیرش هند، پاکستان و سریلانکا قرار گرفت. سرانجام سارک (SAARC) در آگوست 1983 تأسیس شد. عضویت افغانستان در سارک نیز در سال 2005 از سوی هند پیشنهاد شد و در نهایت افغانستان در سال 2007 به عضویت کامل سارک درآمد. نکته قابل توجه این است که 40 درصد از فقرای جهان در کشورهای حوزه سارک زندگی می‌کنند.
درسال ٢٠١٥ بامیان، اولین مرکز فرهنگی کشور های عضو سارک انتخاب شد. مردم بامیان بتاریخ 4 جنوری 2015 جشنواره با شکوه را ترتیب دادند .که علاوه بر اراکین دولتی نمایندگان از چندین کشور تشریف داشتند. این جشنواره نخستین گام بر التهام بخشیدن زخمهای بامیان گردید . طالبان در ۲۰ حوت ۱۳۷۹ بدترین و تلخ‌ترین جنایت فرهنگی را در بامیان مرتکب شدند و مجسمه‌های تاریخی و بی‌نظیر بودا را تخریب کردند و بخشی از هویت فرهنگی افغانستان را زیر آوارها دفن نمودند.

 

نخستین پذیرائی جوانان بامیان از مهمانان جشن سارک

 

مهمانان جشن سارک

بامیان زیبا